Πώς η κρίση στα συστήματα υγείας της ευρώπης βοηθά το γερμανικό σύστημα υγείας




Η κρίση των συστημάτων υγείας της νότιας Ευρώπης έχει ξεσηκώσει  θύελλα αντιδράσεων από τους γιατρούς και τους ασθενείς λογω των περικοπών στον τομέα των υπηρεσιών υγείας.
Αντιθέτως ως συνέπεια της κρίσης για τη Γερμανία αποτελεί η εξέλιξη της  υγειονομικής περίθαλψης σε σχέση με τις χώρες της Νότιας Ευρώπης .
Πολλοί είναι αυτοί γιατροί ή ασθενείς που μεταναστευουν στη Γερμανία ή για εργασία ή για περίθαλψη αντίστοιχα.

Έτσι  η γερμανική υγειονομική περίθαλψη στις ώρες της κρίσης στις χώρες της Νότιας Ευρώπης επωφελείται  έμμεσα. Η διαφήμιση για εργασία για  εργαζομένους σε χώρες της κρίσης, όπως η Ελλάδα ,η Πορτογαλία,η Ισπανία, ειδικά για τους γιατρούς και τις νοσοκόμες μενει σε πρώτη θέση.



 





Αυτό αντικατοπτρίζεται από τις ιατρικές στατιστικές του Ομοσπονδιακού Ιατρικού Συλλόγου. Από  εκθέσεις για το 2011 ο αριθμός των απασχολουμένων γιατρών στη Γερμανία από την Ισπανία αυξήθηκε κατά 4,2 % και των ελλήνων γιατρών 11,4 %.

Η Ελλάδα καταλαμβάνει την τρίτη θέση ως εκ τούτου πίσω από τη Ρουμανία και την Ουγγαρία στους ρυθμούς ανάπτυξης. Η Ελλάδα είναι επίσης στην τρίτη θέση σε σχέση με τις χώρες προέλευσης των ιατρών που εργάζονται στη Γερμανία.

Συνολικά, κάθε χρόνο περισσότεροι γιατροί έρχονται από το εξωτερικό στη Γερμανία. To 2010 ο αριθμός τους αυξήθηκε κατά 9,1 %, το 2011 κατά 13,6%.



Οι ασθενείς δε που έρχονται στη Γερμανία προς θεραπεία και περίθαλψη έχουν αυξηθεί. Μόνη προϋπόθεση είναι η Ευρωπαϊκή Κάρτα Ασφάλισης Υγείας κατά τη διάρκεια της παραμονής στη Γερμανία. Επιπλέον οι ασθενείς που έρχονται για θεραπεία στη Γερμανία, θα πρέπει να υποβάλουν δήλωση αποδοχής κόστος της ασφάλισης τους. Υπηρεσίες προς τους ασθενείς χωρίς έγκυρη ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης υγείας τείθεται ως ιδιωτική επιβάρυνση του ασθενούς.

Αυτό βέβαια δεν "ενοχλεί" καθόλου τα ιδιωτικά κέντρα υγείας που εξασφαλίζουν περισσοτερους ασθενείς αφού αυξήθηκε ο αριθμός τους κατα ενα εκατομ.
Αυτό βέβαια οφέλησε στην δημιουργία νέων χιλιάδων θέσεων για γιατρούς και νοσηλευτές αντιστοίχα.

Το ερώτημα που διάβαζα τυχαία σε γερμανική σελίδα σαν σχόλιο αναγνώστη και ειλικρινά το βρήκα αστείο ήταν " τι θα κάνει η Ελλάδα ,που οι γιατροί της μεταναστεύουν στη Γερμανία; Θα μείνει χωρίς γιατρούς;"

φιλικά,

Πηγές στατιστικών στοιχείων από το διαδίκτυο

 

στα νοσοκομεία της Αγγλίας....






Τι συμβαίνει στα νοσοκομεία της Αγγλίας;

Σας έχει τύχει ποτέ να ζητήσετε βοήθεια σε ένα νοσοκομείο και να σας πουν: "Συγνώμη, δεν καταλαβαίνω!";
Αυτό δεν θεωρείται ατυχία για ένα Ιταλό τουρίστα που βρέθηκε σε ένα νοσοκομείο του Λονδίνου, αλλά μια από τις ιατρικές αμέλειες που συχνά έχουν ως θύματα του Άγγλους ασθενείς.


 



Σε πολλά νοσοκομεία της Αγγλίας υπάρχει νοσηλευτικό προσωπικό που δεν ομιλεί άνετα ή ομιλεί ελάχιστα την αγγλική γλώσσα. Αυτή η ανωμαλία δικαιολογείται από το γεγονός, ότι λόγω της έλλειψης εργατικού δυναμικού ιθαγενών τα τελευταία χρόνια, το δημόσιο σύστημα υγείας έχει προχωρήσει σε προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού από εξωτερικές χώρες χωρίς να καν να εξεταστεί στην ευχέρεια της γλώσσας!

Αποτέλεσμα είναι πως όλο και περισσότεροι γιατροί και νοσηλευτές έχουν πολλές δυσκολίες στην αλληλεπίδραση με τους ασθενείς. Οπότε αν βρεθείτε ποτέ στη δυσάρεστη θέση να νοσηλευτείτε σε ένα νοσοκομείο της Αγγλίας, μην απορήσετε εάν ρωτήσετε κάτι το γιατρό και σας απαντήσει: "Sorry, I don't understand...


πηγή άρθρου από idemocracygreece.blogspot.gr




 

Περιμένουν περισσότερο για ένα ραντεβού




Για ειδικό γιατρο..
Γεγονός: ασθενείς ΠΩΣ πρέπει να περιμένουμε 20 ημέρες περισσότερο

Η προτιμησιακή μεταχείριση των ιδιωτικών ασθενών στο γιατρό είναι παροιμιώδης, ακόμη και αν είναι να έχουμε μερικούς αριθμούς που να το δείχνουν.

 Η έρευνα δείχνει από μέλος της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής, ότι οι ασφαλισμένοι ασθενείς στην Έσση πρέπει να περιμένουν 20 ημέρες περισσότερο κατά μέσο όρο σε έναν ειδικό για ένα ραντεβού.


Αίθουσα αναμονής στο ιατρείο: θεραπεία με το ασφαλιστικό καθεστώς


 Στο Κάσσελ ζήτημα του καθεστώτος της ασφάλισης είναι όταν καλείτε το γραφείο του γιατρού σας.

 Δυστυχώς, δεν έχει τόση σημασία αν έχετε ιδιωτική ασφάλιση, από το νόμο ή αν ο πόνος σας έχει οδηγήσει  σ' ένα γιατρό - θα νόμιζε κανείς.
Ποιος απαντά στο ερώτημα σχετικά με το τηλέφωνο, αν είναι εξασφαλισμένος από το νόμο που παίρνει τηλέφωνο...αργότερα βλέπει ραντεβού με γνωστούς ή μέλη της οικογένειας που έχουν ιδιωτική ασφάλιση.

 


Μεγαλώνει ο χρόνος αναμονής



Η υγεία των ασθενών έχουν κατά μέσο όρο 20 ημερες να περιμένουν περισσότερο για ένα ραντεβού με έναν ειδικό από ότι στην ιδιωτική ασφάλιση.

Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους, ο ελεγκτής κάλεσε δύο φορές σε γρήγορη διαδοχή σε οκτώ ειδικότητες: το δερματολογία, οφθαλμιατρικη, ΩΡΛ, νευρολογία, καρδιολογία, ακτινολογία, την εσωτερική ιατρική και την ορθοπεδική.

 Υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των περιφερειών: στο Χανάου η υγεία των ασθενών έπρεπε να περιμένει κατά μέσο όρο 36 ημέρες περισσότερο στο Βισμπαντεν μόλις 11 ημέρες περισσότερο.

Ένα ακραίο παράδειγμα ήταν μια πρακτική στις μέρες στο Νταμρστατ 44 ημέρες αναμονή για τους ασθενείς με ιδιωτική ασφάλιση.
 Σε 17 ειδικότητες της Έσσης δεν πήραν κανένα απολύτως ραντεβού.







πηγή από www.spiegel.de
ανάγνωση και ελευθερη μετάφραση






 

Το «μεγάλο ταξίδι»





Το «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» ταξίδεψε φέτος ανά την Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη σχεδόν τη Γερμανία στην προσπάθεια του να καταγράψει την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης της δεκαετίας του ’60.Στην πορεία της έρευνας μια σύγκρουση παρελθόντος και παρόντος ήταν πανταχού παρούσα.

Άκουσα ιστορίες ανθρώπων που στην μετεμφυλιακή Ελλάδα δεν είχαν στον ήλιο μοίρα και πήραν τη δύσκολη απόφαση της ξενιτιάς, όπως ακριβώς σήμερα χιλιάδες άνθρωποι που έχουν υποφέρει την εξαθλίωση ξεκινούν από κάθε γωνιά του κόσμου με την απόφαση ότι «όπου γης πατρίς», παλεύοντας για τα αυτονόητα.

Κάθε Έλληνας που μετανάστευσε είχε να διηγηθεί το «μεγάλο ταξίδι». Άνθρωποι που δεν είχαν βγει ποτέ από το χωρίο τους πουλούσαν και την τελευταία τους κατσίκα για να εξασφαλίσουν το εισιτήριο τους ως τον Πειραιά, από όπου θα μεταφέρονταν με ένα σαπιοκάραβο στην Ιταλία κι από εκεί στοιβαγμένοι σε ένα τρένο σαν τα ζώα, στο σταθμό του Μονάχου. Κάθε φορά που άκουγα αυτή την ιστορία στο μυαλό μου ερχόταν ο Χασάν, ο οποίος πριν από 5 χρόνια και όντας μόλις 15 χρονών ξεκίνησε από το Πακιστάν με τα πόδια, διέσχισε όλα τα βουνά του Ιράκ, πέρασε στην Τουρκία κι από εκεί, εφόσον έδωσε όλες του τις οικονομίες σε δουλέμπορους, στοιβαγμένος με άλλους στην κρύπτη ενός φορτηγού, όπου ίσα-ίσα που μπορούσε να πάρει ανάσα, πέρασε στην Ελλάδα.



 




Ταξιδεύοντας με το τρένο από τη Στουτγάρδη προς το Μόναχο, είδα στον ορίζοντα τις εγκαταστάσεις που τα παρακείμενα εργοστάσια χρησιμοποιούσαν για τη στέγαση των ξένων εργατών τους. Ήταν τα λεγόμενα χάιμ, που όπως περιέγραψαν οι άνθρωποι που ζήσανε σε αυτά ήταν μικρά δωμάτια με κουκέτες, όπου έμεναν 4 έως 8 εργάτες κάθε φορά μαζί. Η εικόνα αυτή αν και τόσο μακριά από την Ελλάδα αλλά και τόσο μακρινή στο παρελθόν, μου έφερε στο μυαλό εικόνες που βλέπω κάθε μέρα. Είδα στα χάιμ της Γερμανίας, τα διαμερίσματα στον κέντρο της Αθήνας όπου ζουν κατά ομάδες οι μετανάστες και τα οποία οι «αγανακτισμένοι» ιδιοκτήτες τους ενοικιάζουν με το κεφάλι για να γεμίζουν τις τσέπες τους και για να διαμαρτύρονται μετά ότι υποβαθμίζουν την περιοχής τους.

Οι Έλληνες που μετανάστευσαν στη Γερμανία την δεκαετία του ’60, άνθρωποι 70-80 χρονών σήμερα, θυμούνται ακόμα με πίκρα την περίοδο που οι Γερμανοί τους αντιμετώπιζαν σαν ξένους. Ακόμη κακοφαίνεται στην γλυκύτατη 83χρονη, κυρία Εύα που ζει στη Στουτγάρδη το γεγονός ότι επειδή οι Γερμανοί δεν ήταν μαθημένοι να τρώνε σκόρδο, όταν καμιά φορά μαγείρευε φακές κι έμπαινε στο τραμ, αν τύχαινε να τους μυρίσει την αποκαλούσαν «το γουρούνι». Ακόμη μου κακοφαίνεται κι εμένα όταν μια πιτσιρίκα στο διπλανό αυτοκίνητο, πέρυσι το καλοκαίρι, είπε με ξιπασμό σε έναν Αφρικανό που πήγε να τις πλύνει τα τζάμια «θα τα καθαρίσεις εσύ που στη χώρα σου δεν ξέρετε τι είναι το σαπούνι;».

Οι άνθρωποι που 50 χρόνια μετά συνεχίζουν να ζουν στη Γερμανία, μίλησαν με ευγνωμοσύνη για μια Γερμανία που τους υποδέχτηκε σαστισμένη, αλλά στην πορεία βρήκε τον προσανατολισμό της και τους ενσωμάτωσε κάνοντας τους να νιώθουν πως έχουν πια και μια δεύτερη πατρίδα. Αναρωτιέμαι πόσοι από τους ανθρώπους που έχουν βρεθεί στην Ελλάδα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο μπορούν να νιώσουν την ίδια ευγνωμοσύνη;

Οι Έλληνες πέρασαν πολλές φορές στην μακρόχρονη ιστορία τους τα σύνορα, μεταναστεύοντας στα 4 σημεία του ορίζοντα. Σε μια κοινωνία που χτίζει τείχη μίσους, θα μπορέσουν άραγε σήμερα να περάσουν και να αφήσουν μια για πάντα πίσω τους και τα νοητά σύνορα που χωρίζουν τους ανθρώπους σε ράτσες και φυλές;

Γιατί αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση σε αυτό το ταξίδι στο μεταναστευτικό παρελθόν των Ελλήνων, ήταν ότι γνώρισα και κάποιους ανθρώπους -λίγους, αλλά υπήρχαν κι αυτοί- που έκλαιγαν ενθυμούμενοι το ρατσισμό που βίωσαν και πριν προλάβουν να σκουπίσουν τα δάκρυα τους γινόντουσαν οι ίδιοι ρατσιστές. Βλέποντας μετανάστες να ξεχνούν ότι υπήρξαν μετανάστες από τη μία και ενθυμούμενη από την άλλη εικόνες με τους Έλληνες να τρέχουν στην Ομόνοια για να δώσουν ρούχα, τρόφιμα και τσιγάρα στους Αλβανούς που είχαν πρωτοέρθει όταν άνοιξαν τα σύνορα, αναρωτιέμαι τι έφταιξε και αυτοί οι άνθρωποι έγιναν ρατσιστές;

Η απάντηση είναι εύκολη. Έφταιξαν οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν και ποτέ δεν έλαβαν υπόψη τους τους μετανάστες σαν ισότιμα μέλη της κοινωνίας. Έφταιξαν οι πολιτικές που δε θέλησαν να δώσουν ευκαιρίες σε αυτούς τους ανθρώπους. Οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές εξ’ορισμού – θα ήταν άλλωστε ρατσιστικό το να ειπωθεί κάτι τέτοιο. Η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής με επίκεντρο τον ανθρωπισμό όμως, οδήγησε πολλούς από εμάς στο να γίνουμε.




πηγή από Της Ελένης Μπέλλου/Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα


 

Τα γερμανικά πανεπιστήμια προσελκύουν ξένους φοιτητές





Στη μάχη για τους καλύτερους ξένους φοιτητές
Τα γερμανικά πανεπιστήμια προσπαθούν να προσελκύσουν περισσότερους ξένους φοιτητές. Για να το επιτύχουν αυτό όμως θα πρέπει να βελτιωθούν σημαντικά οι υποδομές φοιτητικής μέριμνας.


Μπορεί η γερμανική οικονομία να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, εντούτοις εδώ και χρόνια παρατηρείται στη Γερμανία έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού. Από την έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, πλήττονται κυρίως οι κλάδοι της μηχανολογίας, της πληροφορικής, αλλά και της δημόσιας υγείας. Πολλές θέσεις νοσηλείας δεν μπορούν να καλυφθούν.



 



Προκειμένου να αλλάξει αυτή η εικόνα, η Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD) προσπαθεί να προσελκύσει περισσότερους ξένους φοιτητές: στόχος είναι να είναι εγγεγραμμένοι μέχρι το 2020 στα γερμανικά πανεπιστήμια, 350.000 φοιτητές, περίπου 100.000 περισσότεροι από σήμερα. Η DAAD που συγχρηματοδοτείται από το γερμανικό υπ. Εξωτερικών και το υπ. Παιδείας και Έρευνας χορηγεί υποτροφίες σε Γερμανούς που θέλουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό, αλλά και σε αλλοδαπούς φοιτητές που ενδιαφέρονται για σπουδές στη Γερμανία. Σύμφωνα με την υπηρεσία, το 2012 χορήγησε υποτροφίες σε 45.200 ξένους και σε 30.100 γερμανούς φοιτητές.

Απαιτούνται αλλαγές

 

 

Τα γερμανικά πανεπιστήμια είναι στην παρούσα φάση ασφυκτικά γεμάτα

Άγνωστο παραμένει εάν οι χρηματοδότες της υπηρεσίας αποφασίσουν να διαθέσουν περισσότερα κονδύλια. «Θα μιλήσουμε με όλες τις πλευρές», διεμήνυσε χθες στο Βερολίνο η επικεφαλής της DAAD Μάργκρετ Βιντερμάντελ. Γιατί από την άλλη πλευρά, η υπηρεσία θέλει να στείλει όσο το δυνατόν περισσότερους γερμανούς φοιτητές στο εξωτερικό, εάν ήταν μάλιστα δυνατό, τους μισούς φοιτητές, όπως εξήγησε. Αυτό όμως θα ήταν ιδιαίτερα ακριβό: τα γερμανικά πανεπιστήμια είναι στην παρούσα φάση ασφυκτικά γεμάτα. Οι βασικοί λόγοι είναι η κατάργηση της 13ης σχολικής τάξης και η κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης.

Για να έρθουν όμως περισσότεροι φοιτητές στη Γερμανία θα πρέπει να βελτιωθούν σημαντικά και οι υποδομές και να προσφέρονται, για παράδειγμα, περισσότερα μαθήματα στην αγγλική γλώσσα. Βελτιώσεις και αλλαγές θα πρέπει να γίνουν και στο πεδίο των εισαγωγικών εξετάσεων αλλά και της αναγνώρισης ξένων τίτλων σπουδών. Μπορεί λόγω bachelor και master να μην υπάρχει πλέον κατά κανόνα πρόβλημα με την αναγνώριση των ευρωπαϊκών πτυχίων, δεν ισχύει όμως το ίδιο για τίτλους σπουδών που έχουν αποκτηθεί σε χώρες εκτός ΕΕ. Έτσι ενδέχεται, για παράδειγμα, να μην αναγνωρίζεται το master ενός πακιστανού ή αφγανού φοιτητή με αποτέλεσμα να πρέπει καταρχήν να επαναλάβει στη Γερμανία τις βασικές σπουδές.


Με το βλέμμα στις ελίτ

 
 

Θα πρέπει να βελτιωθούν σημαντικά οι υποδομές και να προσφέρονται περισσότερα μαθήματα στα αγγλικά

Παράλληλα η Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών προσπαθεί να ενισχύσει και να διευρύνει τη συνεργασία με ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να προωθηθεί ακόμη περισσότερο η εκμάθηση της γερμανικής σε ξένα πανεπιστήμια.

Όλα αυτά σε ένα άκρως ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον. Πολλές χώρες, όπως η Βραζιλία, η Κορέα, αλλά και η Ινδία επενδύουν όλο και περισσότερο στην ανώτατη εκπαίδευση σε μια προσπάθειά τους να προσελκύσουν τη διεθνή ελίτ. «Πρέπει να φροντίσουμε ώστε να έχουμε ανοιχτές πόρτες», λέει με νόημα η Βιντερμάντελ, προκειμένου τα γερμανικά πανεπιστήμια να παραμείνουν ανταγωνιστικά στο διεθνές περιβάλλον. Προς το παρόν πάντως η Γερμανία συγκαταλέγεται στους πέντε δημοφιλέστερους φοιτητικούς προορισμούς, μετά τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, την Αυστραλία και τη Γαλλία.




πηγή από DW
Naomi Conrad / Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη
 
 

Γιατροί και νοσοκόμες διαδήλωσαν στην Ισπανία





Ισπανία: Γιατροί και νοσοκόμες διαδήλωσαν για τις περικοπές στον τομέα της υγείας

Πολλές χιλιάδες γιατροί, νοσοκόμες και άλλοι επαγγελματίες του κλάδου υγείας διαδήλωσαν σήμερα στη Μαδρίτη σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις περικοπές που επηρεάζουν τον τομέα και τα σχέδια μερικής ιδιωτικοποίησης των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων.





Σύμφωνα με τους οργανωτές, 70.000 άνθρωποι συμμετείχαν στην πορεία, την πέμπτη που πραγματοποιείται φέτος στην ισπανική πρωτεύουσα. Η αστυνομία από την πλευρά της έκανε λόγο για
3.000-5.000 διαδηλωτές.

Οι διαδηλωτές, πολλοί από τους οποίους φορούσαν λευκές μπλούζες, ξεκίνησαν από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία και έκαναν πορεία προς το κέντρο της πόλης φωνάζοντας "Τίποτα, τίποτα, τίποτα για τον ιδιωτικό τομέα".

"Πρέπει να συνεχίσουμε τις πιέσεις, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να εκτελέσει τα σχέδιά της (σ.σ. της ιδιωτικοποίησης) που αντί για πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες θα οδηγήσουν στην επιδείνωση της ποιότητας νοσηλείας" δήλωσε ο Άμπελ Αλβάρεθ, ένας τεχνικός ιατρικών μηχανημάτων σε νοσοκομείο της Μαδρίτης.
 





Οι επαγγελματίες του κλάδου υγείας διαφωνούν με την παραχώρηση της διαχείρισης 20 μεγάλων νοσοκομείων και 27 κέντρων υγείας σε ιδιώτες, όπως σχεδιάζει η τοπική κυβέρνηση της Μαδρίτης.



Στο πλαίσιο του προγράμματος λιτότητας για την εξοικονόμηση 159 δισεκατομμυρίων ευρώ προκειμένου η χώρα να βγει από τη δημοσιονομική κρίση μέχρι το 2014 η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι περιέκοψε κατά 7 δισ. ευρώ τις δαπάνες του τομέα υγείας.




πηγή από


«Κέρδος» /ΑΠΕ - ΑΜΠ

Η κρίση φέρνει περισσότερους μετανάστες





«Η επιτυχία κάνει μια χώρα σέξυ» γράφει χαρακτηριστικά ο γερμανικός Τύπος όπου περιγράφεται το θετικό κλίμα που επικρατεί στη Γερμανία αναφορικά με την αύξηση της μεταναστευτικής ροής από τα «γουρουνάκια» του Ευρωπαϊκού Νότου.

Η κρίση χρέους φέρνει όλο και περισσότερους μετανάστες από χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα, κυρίως από την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Είναι νέοι, σπουδαγμένοι και με κίνητρο.


 


«Η Γερμανία, ως τόπος εργασίας, κερδίζει και πάλι σε θελκτικότητα. Σε αντίθεση με το κύμα των Γκασταρμπάιτερ της δεκαετίας του '60, οι μετανάστες είναι νέοι σε ηλικία και σπουδαγμένοι», αναφέρει η Deutsce Welle.

Η εφημερίδα Schwäbische Zeitung σημειώνει: «Η Γερμανία, μπορεί να μην είναι αγαπητή στις νότιες χώρες, αλλά αντιμετωπίζεται με σεβασμό για τα οικονομικά αποτελέσματα, ενίοτε και με θαυμασμό. Η είδηση για αύξηση του μεταναστευτικού κύματος είναι μια καλή είδηση. Γιατί, στη Γη της Επαγγελίας, όπου λείπει εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, έρχονται κυρίως νέοι άνθρωποι, που τους παρουσιάζονται τεράστιες ευκαιρίες. Το ότι στη Γερμανία δεν είναι και τόσο άσχημα, όσο ενδεχομένως φαντάζονται οι νότιοι λαοί της Ευρώπης μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι χιλιάδες Ελλήνων, Ισπανών και Ιταλών που ζουν εδώ. Για την γερμανική οικονομία δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι το καλύτερο, γιατί οι νέοι που έρχονται είναι σπουδαγμένοι και έχουν υψηλό κίνητρο, Καλώς ήλθατε!»


 



 

Η εφημερίδα Tageszeitung υποστηρίζει ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να διδαχθεί πολλά από τις ΗΠΑ σε ότι αφορά τη μετανάστευση. «Γιατί επέζησε το δολάριο ως νόμισμα, παρά το ότι ενώνει περιοχές που στην πραγματικότητα έχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στο κατά κεφαλή εισόδημα των κατοίκων τους;» αναρωτιέται η σχολιάστρια της εφημερίδας. «Αυτές οι διαφορές θυμίζουν την ευρωζώνη, το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα ή την Πορτογαλία είναι το μισό από το αντίστοιχο στη Γερμανία. Το δολάριο αντέχει αυτές τις πιέσεις, ενώ το ευρώ θα μπορούσε να καταρρεύσει, Γιατί άραγε;» Η εφημερίδα δίνει και την απάντηση: «Χωρίς συνεχή μετανάστευση δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει το δολάριο. Η Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία καταγράφει μια ανάλογη τάση. Το ευρώ θα επιβιώσει μόνο όταν το εξωτερικό γίνει εσωτερικό. Αυτό μας διδάσκει το δολάριο».





«Ενσωματώνονται καλύτερα»

Φαίνεται πως αυτή η εξέλιξη ευνοεί την προτίμηση των Γερμανών για μετανάστες που έρχονται από την Ευρώπη αντί για τρίτες χώρες. Σε αυτό το πνεύμα ήταν και οι δηλώσεις του τοπικού υπουργού Εσωτερικών Γιόαχιμ Χέρμαν ο οποίος τάχθηκε και πάλι κατά των διευκολύνσεων σε μετανάστες από τρίτες χώρες. « Η σημαντική αύξηση της μετανάστευσης από την Ελλάδα, την Ισπανία, αλλά και την ανατολική Ευρώπη επιβεβαιώνει τη γραμμή μας. Πρόκειται κυρίως για υψηλής μόρφωσης και ειδίκευσης νέους που λόγω της ευρωπαϊκής τους καταγωγής μπορούν να ενσωματωθούν καλύτερα στη Γερμανία, από ότι μετανάστες άλλων πολιτισμών».

Λόγω της κρίσης, το πρώτο εξάμηνο του 2011 ήλθαν στη Γερμανία 8.890 άνθρωποι με μόνιμη κατοικία την Ελλάδα., 4.100 περισσότεροι από ότι στο αντίστοιχο διάστημα του 2010. Πρόκειται για μια αύξηση της τάξεως του 84%, τη στιγμή που το αντίστοιχο ποσοστό αύξησης μεταναστών από την Ισπανία είναι 49% και για την Πορτογαλία 21%.

Η άρση και των τελευταίων εμποδίων για την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών της ΕΕ στην αγορά εργασίας συνέβαλε επίσης στη μετανάστευση πολύ περισσότερων ανθρώπων από την Πολωνία, την Ουγγαρία, τη Σλοβακία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία στη Γερμανία. Συνολικά, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2011, στη Γερμανία καταγράφηκαν 435.000 αφίξεις μεταναστών, δηλαδή περίπου 19% περισσότερα από το αντίστοιχο περσινό εξάμηνο.



Πηγή:
iefimerida.gr


 

Επιστημονική διαμάχη γύρω από τις στατίνες






Η επιστημονική διαμάχη γύρω από τις στατίνες και τις παρενέργειές τους παραμένει αμείωτη, καθώς οι γιατροί συνεχίζουν να διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Πρέπει λοιπόν να χρησιμοποιούμε τις στατίνες για να μειώσουμε τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, ώστε να θεραπεύσουμε ή να προλάβουμε τα καρδιαγγειακά νοσήματα;

Υπάρχουν επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι οι στατίνες χρησιμοποιούνται πολύ και είναι ουσιαστικά άχρηστες, όσον αφορά στα συγκεκριμένα νοσήματα, καθώς σ’ αυτά η χοληστερόλη δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο, όσο ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής. Ο ουρολόγος Μπερνάρ Ντεμπρέ και ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Νέκερ, Φιλίπ Εβέν πιστεύουν ότι οι φάρμακα με στατίνες είναι άχρηστα.



 


Άλλοι γιατροί όμως συνεχίζουν να συνταγογραφούν στατίνες. Ένα παράδειγμα είναι ο Στεφάν Ρικουά, που έχει πάθει έμφραγμα στο παρελθόν νοσηλεύεται συχνά στο νοσοκομείο Ζωρζ Πομπιντού στο Παρίσι. «Πριν που μου το πει ο γιατρός, δεν ήξερα ότι είχα υψηλή χοληστερόλη. Δεν είχα κάνει κάποιο τεστ στο παρελθόν, γιατί αισθανόμουν καλά» δηλώνει ο ασθενής.

Τώρα, ο κύριος Ρικουά, παίρνει ένα φάρμακο από την οικογένεια των στατινών. Παρά τη διαμάχη, πολλοί γιατροί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι οι στατίνες είναι θαυματουργά χάπια που προλαμβάνουν την υψηλή χοληστερόλη και τα καρδιαγγειακά προβλήματα.

«Στους ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, οι στατίνες όχι μόνο μειώνουν την περίπτωση να υπάρξει κάποιο επεισόδιο, αλλά μειώνουν και τον κίνδυνο θανάτου. Πιο συγκεκριμένα, απομακρύνουν αυτό το ενδεχόμενο και αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής σ’ αυτούς τους ασθενείς με έναν εντυπωσιακό τρόπο» τονίζει ο καρδιολόγος Νικολά Ντανσέν από το νοσοκομείο Ζωρζ Πομπιντού.

Οι στατίνες είναι τα πιο συνταγογραφημένα φάρμακα στον κόσμο. Στην Γαλλία για παράδειγμα κοστίζουν 1,5 δις ευρώ στο Σύστημα Υγείας και τα λαμβάνουν 4,5 εκατομμύρια ασθενείς. Υπάρχουν πολλοί υπέρμαχοι των συγκεκριμένων φαρμάκων.

«Αυτά τα φάρμακα έχουν ελεγχθεί ενδελεχώς όσον αφορά στην επικινδυνότητα και τις παρενέργειές τους. Τελικά, υπάρχουν λίγα φάρμακα που μπορούν να μειώσουν τη θνησιμότητα κατά 10%, όπως επιτυγχάνουν οι στατίνες» δηλώνει ο Ζοζέφ Εμερίχ, του Γαλλικού Οργανισμού Ασφάλειας των προϊόντων υγείας.

Μια διαφορετική εικόνα μας δίνει το δεύτερό μας παράδειγμα. Ο Ρενώ ντε Λανγκλάντ είναι μάνατζερ εταιριών ηλεκτρονικών. Πριν μερικά χρόνια, είχε υψηλή χοληστερόλη και για τα επόμενα δέκα χρόνια έπαιρνε στατίνες. Όταν σταμάτησε να τις παίρνει, αισθάνθηκε καλύτερα. Τώρα, ούτε θέλει να τις θυμάται:

«Αισθανόμουν κυρίως κούραση. Τα βράδια, όταν γύριζα σπίτι, ήμουν σαν να με είχαν στραγγίξει. Σαν να μην είχα καθόλου ενέργεια. Και δεν είχα καμιά ερωτική επιθυμία, δεν είχα καμιά ερωτική διάθεση και αυτό μου προκάλεσε προβλήματα. Το πρωί, όταν πήγαινα στη δουλειά, δεν είχα κανένα κίνητρο, δεν ήμουν 100% με τους πελάτες. Όταν σταμάτησα τις στατίνες, παρόλο που δεν είχα ξεκινήσει ξανά τον αθλητισμό, αισθάνθηκα πολύ καλύτερα, δέκα φορές καλύτερα. Καθόλου άγχος, καθόλου στρες, κανένα πια μπελάς και μπορούσα πλέον να κοιμηθώ. Έπιασα τους εργασιακούς ρυθμούς που είχα πριν τις χρησιμοποιήσω» δηλώνει ο Λανγκλάντ..

Ο ερευνητής του CNRS, Μισέλ ντε Λορζερίλ ήταν παλιότερα οπαδός των στατινών. Τώρα έχει αλλάξει γνώμη. Σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές μελέτες, η χρήση φαρμάκων για τη μείωση των ποσοστών χοληστερόλης είναι άσκοπη και μερικές φορές επικίνδυνη. Στο μπλογκ του έχει μαζέψει δεκάδες μαρτυρίες ασθενών ενάντια στη χρήση στατινών: «Αναπόφευκτα, συμπεραίνουμε ότι αυτά τα φάρμακα είναι άχρηστα και τοξικά. Πρέπει να απομακρυνθούν από την αγορά και να διαγραφούν από τις λίστες συνταγογραφούμενων φαρμάκων του συστήματος υγείας. Όπως έχουν ήδη πει οι καθηγητές Εβέν και Ντεμπρέ, αν θέλετε να προστατευτείτε από τα καρδιαγγειακά νοσήματα και τα εγκεφαλικά, πρέπει να στραφείτε σε κάτι διαφορετικό από τα φάρμακα κατά της χοληστερόλης».

Αυτό που προτείνει όλος ο ιατρικός κόσμος, χωρίς καμιά εξαίρεση, για να αποφύγετε τα συγκεκριμένα προβλήματα υγείας περιλαμβάνει: άσκηση, κόψιμο του καπνίσματος και μεσογειακή διατροφή, που είναι πλούσια σε λαχανικά και ελαιόλαδο. Ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής και οι καταχρήσεις είναι αυτά που οδηγούν μαθηματικά στα σοβαρά καρδιαγγειακά προβλήματα.



πηγή από euronews


 

Μετανάστες και οι πατρινοί γιατροί





Πάτρα: 329 γιατροί έγιναν μετανάστες

Λουκέτα σε δεκάδες ιατρεία 

 Διαστάσεις «ντόμινο» λαμβάνει πλέον σε καθημερινή βάση η φυγή γιατρών από την Πάτρα στο εξωτερικό, προκειμένου να αναζητήσουν ένα καλύτερο εργασιακό μέλλον αλλά πολύ...
περισσότερο να βρουν δουλειά.







Το διάστημα 2010 – 2012 ο αριθμός των γιατρών που έφυγε από την Πάτρα για το εξωτερικό, σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνα του PatrasTimes.gr, ανέρχεται σε 329, με το φαινόμενο να αυξάνεται κάθε χρόνο με γεωμετρική πρόοδο καθώς το 2010 οι γιατροί που πήραν τον δρόμο της ξενιτειάς ανήλθαν σε 65, το 2011 ο αριθμός τους σχεδόν διπλασιάστηκε και εκτινάχθηκε στους 125 και το 2012 άγγιξε τους 139.

Οι αριθμοί για μια ακόμα φορά είναι αμείλικτοι καθώς όπως προκύπτει από την Δημοσιογραφική έρευνα, το διάστημα 2010-2012, στην πόλη της Πάτρας έβαλαν λουκέτο περισσότερα από 35 ιατρεία.

Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στον χώρο της υγείας και στον ιατρικό κλάδο της περιοχής συνολικά, είναι το γεγονός, πως ο αριθμός των γιατρών μελών του ιατρικού Συλλόγου της Πάτρας που παραμένουν άνεργοι ανέρχεται σε 360!

αριθμός ιατρών στο εξωτερικό ανά έτος

 




πηγή από patrastimes.gr

 

Επιστρέφουν πίσω στη πατρίδα τους





Brain drain από τη Γερμανία στην Τουρκία

Η Τουρκία προσελκύει όλο και περισσότερους απόδημους Τούρκους που ζουν στη Γερμανία, οι οποίοι διαθέτουν υψηλή εξειδίκευση. Μια αντιστροφή της εργατικής μετανάστευσης των περασμένων δεκαετιών;

«Δεν το μετάνιωσα ούτε ένα δευτερόλεπτο», λέει η Ντιλέκ Κέσερ, όταν αναφέρεται στην απόφαση που έλαβε πριν από 8 χρόνια να γυρίσει την πλάτη στη Γερμανία και να επιστρέψει στην πατρίδα των γονιών της, την Τουρκία. Μετά από σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων σε γερμανικό πανεπιστήμιο, η Ντιλέκ Κέσερ εργάσθηκε επί μια δεκαετία ως γενική διευθύντρια σε κάποια εταιρεία. Ωστόσο, οι επαγγελματικές της προοπτικές δεν την ικανοποιούσαν. Η 36χρονη σήμερα Κέσερ δεν το σκέφθηκε πολύ. Επέστρεψε στην Τουρκία, όπου ίδρυσε τη δικής εταιρεία Διαχείρισης Ακινήτων με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Στο επίκεντρο της δραστηριότητάς της τα ακίνητα ξένων επενδυτών από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. «Πρόκειται για μια γερμανοτουρκική εταιρεία, η οποία κερδίζει ταυτόχρονα ευρώ και τουρκικές λίρες», λέει χαριτολογώντας η Ντιλέκ Κέσερ. Τα μορφωτικά εφόδια που έφερε από τη Γερμανία «έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της επιχείρησής της», προσθέτει.


 


Μια παρόμοια ιστορία θα μπορούσαν να διηγηθούν χιλιάδες Τούρκοι με υψηλή εξειδίκευση που εγκατέλειψαν τη Γερμανία για να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά στην Τουρκία. Η μεταναστευτική στατιστική της Γερμανίας καταδεικνύει με σαφήνεια τις τάσεις: το 2011, 33 χιλιάδες Τούρκοι εγκατέλειψαν τη Γερμανία με κατεύθυνση την πατρίδα των γονιών τους, ενώ στο ίδιο διάστημα μετανάστευσαν στη Γερμανία 31 χιλιάδες Τούρκοι.

Η τουρκική πολιτική ηγεσία έχει μεγάλες οικονομικές φιλοδοξίες
Η Ντιλέκ Κέσερ

Η επιστροφή των εξειδικευμένων Τούρκων στην πατρίδα τους οφείλεται στη ραγδαία οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια. Πρόσφατα ο τούρκος υπουργός Βιομηχανίας Νιχάτ Εργκούν τόνισε κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Βερολίνο: «Η Γερμανία οφείλει να στείλει στην Τουρκία εξειδικευμένους εργαζόμενους και όχι αντίστροφα». Ο Εργκούν αναφέρεται στην αιμορραγία της μετανάστευσης προς τη Γερμανία. Περίπου 3 εκατομμύρια πολίτες τουρκικής καταγωγής ζουν σήμερα στη Γερμανία. Στην οικονομική φάση που διανύει σήμερα η Τουρκία, το μόνο που δεν θέλει είναι «η απώλεια εξειδικευμένων εργαζομένων».

Η τουρκική πολιτική ηγεσία έχει μεγάλες οικονομικές φιλοδοξίες. Όπως επισήμανε πρόσφατα ο τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι το 2023 η Τουρκία θα πρέπει να εξελιχθεί σε μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου. Το 2011, ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας άγγιξε το 8,5%. Ιδιαίτερη άνθηση γνωρίζουν τα πεδία της ενέργειας και των κατασκευών. Εκτιμάται, ωστόσο, ότι το 2013 θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη χρονιά για την τουρκική οικονομία, εξαιτίας κυρίως της οικονομικής κρίσης που πλήττει την ΕΕ. Και όπως εξηγεί ο Σινάν Ούλγκεν, πρόεδρος του Κέντρου Μελετών Οικονομίας και Εξωτερικής Πολιτικής, EDAM, «το 40% των τουρκικών εξαγωγών διοχετεύεται στην ΕΕ και το 85% των άμεσων επενδύσεων στην Τουρκία προέρχεται από την ΕΕ».
Ιδιαίτερα σε τέτοιες δύσκολες φάσεις είναι σημαντικός ο ρόλος των παλιννοστούντων επιστημόνων, εκτιμά ο Σινάν Ούλγκεν, υπογραμμίζοντας ότι «η Τουρκία προσβλέπει στην τεχνογνωσία των τουρκικής καταγωγής επιστημόνων που επιστρέφουν και οι οποίοι είχαν υψηλού επιπέδου εκπαίδευση στα γερμανικά πανεπιστήμια».

Ο φόβος της «φούσκας» στα ακίνητα



 


Σε άνοδο η τουρκική οικονομία.

Ο Ούλγκεν υπενθυμίζει επίσης τις άριστες συνθήκες για τη συγκρότηση επιχειρήσεων που επικρατούν στην Τουρκία. Αυτό το επιβεβαιώνει και ο Τόλγκα Σαντίκτσι, που γεννήθηκε στο Μόναχο και πριν από πέντε χρόνια το εγκατέλειψε προκειμένου να εγκατασταθεί στην Κωνσταντινούπολη. Ο Σαντίκτσι ίδρυσε εκεί μια εταιρεία που ασχολείται με την κατασκευή πιστών για χιονοδρομία. Ήδη κατά τους τρεις πρώτους μήνες της δραστηριοποίησής του στην Τουρκία έλαβε 400 παραγγελίες. «Στη Γερμανία η επιχείρησή μου δεν θα είχε τέτοια ανάπτυξη», λέει ο 35χρονος, προσθέτοντας ότι η Τουρκία έχει ανάγκη από επιχειρηματικές ιδέες. Από την άλλη πλευρά διαπιστώνει και ο ίδιος τεράστιες διαφορές μεταξύ Γερμανίας και Τουρκίας όσον αφορά στην οικονομική νοοτροπία. «Από τότε που ζω στην Τουρκία, αντιλαμβάνομαι πόσο Γερμανός είμαι», λέει ο γόνος Τούρκων μεταναστών.

Παρά τη ραγδαία ανάπτυξη, αυτό που φοβίζει τους οικονομολόγους είναι το ενδεχόμενο μιας «φούσκας» που θα μπορούσε να ακυρώσει όλες τις οικονομικές προόδους της Τουρκίας. Όπως αναφέρει ο οικονομικός συντάκτης Μουσταφά Σόνμεζ, «οι ξένες επενδύσεις στον κλάδο των κατασκευών θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια πολύ επικίνδυνη φούσκα στην
αγορά ακινήτων». Για τον λόγο αυτόν θα πρέπει, όπως τονίζει, η Τουρκία να περιορίσει τη δραστηριότητα στον κατασκευαστικό κλάδο και αντίστοιχα να αναπτύξει περισσότερο τη βιομηχανία. «Είμαστε μια χώρα εισαγωγών και θα πρέπει να γίνουμε εξαγωγική δύναμη», επισημαίνει ο Σόνμεζ.

πηγή από DW
Senada Sokollu / Σταμάτης Ασημένιος
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη


 

Η λιτότητα μεγαλώνει την κρίση στην υγεία






Το γεγονός ότι η Κύπρος για λίγες ημέρες, το ΑΤΜ ήταν κλειστό, δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη. Αυτό μπορεί να φαίνεται καλύτερα στα συστήματα υγείας των ενδιαφερόμενων χωρών.


Η τρόικα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έχει χάσει τις κοινωνικές συνέπειες της λιτότητας από τα μάτια της. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης από τους επιστήμονες, που δημοσιεύθηκε στο έγκυρο βρετανικό περιοδικό "Lancet".
Θα πρέπει να είναι γνωστά: «Οι πολιτικές αποφάσεις για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης έχουν ισχυρό αντίκτυπο για τη φροντίδα της υγείας του ασθενούς», γράφουν οι συγγραφείς της μελέτης.



 



Ιδιαίτερα πλήττονται συνεπώς τα συστήματα υγείας στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Μετά από πολλά χρόνια της κρίσης υπάρχουν δύο τάσεις που συγκρούονται με δύναμη.


Η ελονοσία, του Δυτικού Νείλου και ο δάγκειος πυρετός

Όλο και περισσότερο οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, σωματικά και ψυχικά άρρωστοι άνθρωποι συναντιούνται καιρό κοίλα συστημάτων εφοδιασμού. Οι συνέπειες είναι καταστροφικές. Στην Ελλάδα, τα κρούσματα της ελονοσίας, του Δυτικού Νείλου και ο δάγκειος πυρετός συσσωρεύονται. Η φυματίωση εξαπλώνεται και πάλι. Ο αριθμός των νέων μολύνσεων από τον HIV έχει ανέβηκε από 15 μολύνσεις το 2010 σε πάνω από 300 το 2012.

Πολλοί Έλληνες δεν έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης εντελώς ,γιατί χάνονται θέσεις υγείας των υπαλληλων υγείας και οι κλινικές έχουν κλείσει εντελώς.

 Στην Ισπανία, εκατοντάδες χιλιάδες των παράνομων μεταναστών λαμβάνουν ιατρική περίθαλψη μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και κατά την εγκυμοσύνη.







Ωρολογιακή βόμβα

Οι προοπτικές δεν είναι ρόδινες. Είναι μια ωρολογιακή βόμβα. Δεδομένου ότι τα περισσότερα δεδομένα για την υγεία θα μπορούσε να αξιολογηθεί μόνο με καθυστέρηση, μέχρι στιγμής μόνο οι πρώτες συνέπειες της κρίσης ήταν ορατά για τη φροντίδα της υγείας σε όλη την Ευρώπη, γράφουν Καθηγητές Martin McKee και η Μαρίνα Καρανικολός (Λονδίνο) και Johann Mackenbach (Rotterdam) για "Lancet".
Για τους συγγραφείς  απέτυχε να αξιοποιηθει η λιτότητα στα συστήματα υγείας. Και, παρόλο που η Ένωση είχε δεσμευθεί σε μια τέτοια τακτική αξιολόγηση των κινδύνων.


πηγή ανάγνωση και ελεύθερη μετάφραση από το άρθρο της springermedizin.de .
πηγή από springermedizin.de. Διαβάστε και το άρθρο στα γερμανικά ΕΔΩ .






Ρεπορτάζ για τους αλλοδαπούς γιατρούς

 
 
 
 
 
 
 
Ρεπορτάζ της Deutsche Welle για τους αλλοδαπους γιατρους.
το ρεπορταζ είναι στη γερμανική γλώσσα και διηγείται τον τροπο ζωης και εργασίας των ξένων ιατρών στη Γερμανία και την έλλειψη ιατρών στη Γερμανία.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
πηγή από DW
 
 
 
 
 
 
 
 

Η αναγεννητική ιατρική και τα βλαστοκύτταρα






Η αναγεννητική ιατρική έχει ως βασικό της στόχο τη θεραπεία παθήσεων, μέσω της μεγιστοποίησης της ικανότητας του ίδιου του ασθενούς να θεραπεύεται από μόνος του. Σε αντίθεση με τη συμβατική ιατρική, η αναγεννητική ιατρική προσπαθεί να αντιστρέψει την εξέλιξη ασθενειών, επεμβαίνοντας στους ελαττωματικούς ιστούς και τα προβληματικά όργανα.


Το βασικό εργαλείο που διαθέτει σ’ αυτή την προσπάθεια είναι τα βλαστοκύτταρα, που αποτελούν το βασικό πυλώνα της. Η έρευνα με τα βλαστοκύτταρα ενηλίκων έχει ήδη οδηγήσει σε μια συγκεκριμένη εναλλακτική θεραπεία για αρκετές ασθένειες.

«Αναπτύσσουμε προϊόντα που βασίζονται στα βλαστοκύτταρα ενηλίκων. Εισέρχονται στο σώμα με μια ενδοφλέβια ένεση και στοχεύουν στον κατεστραμμένο ιστό, τον οποίο προσπαθούν να διορθώσουν. Για παράδειγμα σε μια άρθρωση με φλεγμονή σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, τα βλαστοκύτταρα θα βρουν το προβληματικό σημείο και θα θεραπεύσουν το πρόβλημα. Σε μια άλλη περίπτωση, μπορούμε να διορθώσουμε μια πνευμονική ασθένεια. Σε μερικές λοιπόν ασθένειες του πνεύμονα, τα βλαστοκύτταρα μέσω μιας απλής ενδοφλέβιας ένεσης κατευθύνονται αμέσως στον προβληματικό πνεύμονα και τον θεραπεύουν. Μάλιστα δεν ασχολούνται καθόλου με τους υγιείς ιστούς» επισημαίνει ο καθηγητής αναγεννητικής ιατρικής, Σίλβιου Ιτσέκου.


 




Η αναγεννητική ιατρική θα είναι η κυρίαρχη τάση στην ιατρική του μέλλοντος;

Πολύ πιθανό, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι η έρευνα στον τομέα των βλαστοκυττάρων έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει.

«Όταν οι ασθενείς έχουν ανάγκη από ένα συγκεκριμένο κυτταρικό τύπο, έχουν ελπίδες. Είναι εντελώς διαφορετικό, όταν πρέπει να αντικαταστήσουμε μια ολόκληρη καρδιά ή έναν ολόκληρο εγκέφαλο. Είναι πολύ πιο περίπλοκο. Η αντικατάσταση ατομικών κυτταρικών τύπων φαίνεται ότι έχει πολλές ελπίδες», τονίζει ο σερ Τζον Γκόρντον, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ για το 2012 για την ιατρική.

Σήμερα, ένας από τους πιο φανατικούς οπαδούς των βλαστοκυττάρων ενηλίκων είναι η Καθολική Εκκλησία, καθώς πιστεύει ότι διευθετεί όχι μόνο ιατρικά αλλά και ηθικά ζητήματα.

Περισσότερα για:
Ιατρική έρευνα, Bλαστικά κύτταρα


ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΕΔΩ .
πηγή από  euronews


 

Νέα θεωρία για την ημικρανία




Νέα θεωρία για τα αίτια της ημικρανίας
Ευαίσθητες νευρικές ίνες γύρω από τα αιμοφόρα αγγεία φαίνεται να πυροδοτούν τις κρίσεις


Η νέα... νευρική θεωρία για τις ημικρανίες μπορεί να οδηγήσει σε καινούργιους θεραπευτικούς στόχους

Λονδίνο


Μια ανακάλυψη-«κλειδί» σε ό,τι αφορά τα αίτια που «πυροδοτούν» τις ημικρανίες έκαναν δανοί ερευνητές. Η ανακάλυψή τους μάλιστα, η οποία ελπίζεται ότι θα οδηγήσει σε καλύτερες θεραπείες για την επώδυνη αυτή κατάσταση που βιώνουν εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως, κάνει τα «θεμέλια» της κρατούσας θεωρίας σχετικά με τις αιτίες της ημικρανίας να… τρίζουν.

Η κρατούσα θεωρία

Επί μακρόν πιστευόταν ότι ο πόνος που «σφυροκοπά» το κεφάλι των πασχόντων από ημικρανίες προκαλείται από τη διαστολή των αρτηριών στο εξωτερικό μέρος του κρανίου. Τώρα οι επιστήμονες από το Κέντρο για τους Πονοκεφάλους της Δανίας στο Νοσοκομείο Γκλόστρουπ αναφέρουν ότι άλλη φαίνεται να είναι η «ρίζα» του πόνου: οι νευρικές ίνες γύρω από τα αιμοφόρα αγγεία γίνονται υπερευαίσθητες.

Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα αφού μελέτησαν τις μαγνητικές τομογραφίες 19 γυναικών που υπέφεραν από ημικρανίες χωρίς αύρα (δεν είχαν δηλαδή άλλα συμπτώματα όπως οπτικές ενοχλήσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης).

Οι μαγνητικές τομογραφίες διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια της κρίσης και με δεδομένο ότι από την ημικρανία επηρεαζόταν μόνο η μια πλευρά του κεφαλιού, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την «ανεπηρέαστη» πλευρά ώστε να προχωρήσουν σε συγκρίσεις, όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο στο επιστημονικό πρακτορείο ειδήσεων ScienceNordic.

Τα αιμοφόρα αγγεία δεν διαστέλλονταν

Οι ειδικοί είδαν μετά από την ανάλυση των τομογραφιών πως αντιθέτως με ό,τι πιστευόταν ως σήμερα τα αιμοφόρα αγγεία των εθελοντριών στο εξωτερικό μέρος του κρανίου δεν είχαν εμφανίσει διαστολή κατά τη διάρκεια της κρίσης ενώ τα εσωτερικά αγγεία εμφάνισαν μια μικρή μόνο διαστολή στην πλευρά του κεφαλιού που πονούσε.

Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τη σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Lancet Neurology», γεννά και ερωτήματα σχετικά με το πώς ένα από τα πιο κοινά συνταγογραφούμενα φάρμακα για τις ημικρανίες, η σουματριπτάνη, δρα εναντίον των ημικρανιών (η σουματριπτάνη είναι ένας εκλεκτικός αγωνιστής των υποδοχέων της 5-υδροξυτρυπταμίνης (5 HT1), οι οποίοι βρίσκονται κυρίως στα κρανιακά αγγεία και στα αγγεία της σκληράς μήνιγγος, και δρα πιθανώς προκαλώντας αγγειοσύσπαση).

Οι ερευνητές χορήγησαν το φάρμακο στις ασθενείς προτού αυτές υποβληθούν σε άλλη μια μαγνητική τομογραφία. Η ανάλυση έδειξε πως παρά τη χορήγηση του φαρμάκου τα αιμοφόρα αγγεία εντός του κρανίου παρουσίαζαν και πάλι ελαφρά διαστολή ακόμη και όταν η ημικρανία είχε πλέον περάσει – γεγονός που μαρτυρεί ότι η θεραπεία δεν δρα όπως εκτιμούσαμε ως σήμερα.


 
Η νέα... νευρική θεωρία για τις ημικρανίες μπορεί να οδηγήσει σε καινούργιους θεραπευτικούς στόχους
 


Η νέα θεωρία των νευρικών ινών

Η νέα θεωρία που ανέπτυξαν οι δανοί επιστήμονες μετά από αυτές τις αναλύσεις τους είναι ότι ο πόνος της ημικρανίας οφείλεται στο ότι οι νευρικές ίνες γύρω από τα αιμοφόρα αγγεία γίνονται υπερευαίσθητες.

«Τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά σε ό,τι αφορά την κατανόηση των ημικρανιών καθώς και τη μελλοντική έρευνα για τις ημικρανίες» ανέφερε ο Φαϊζάλ Μοχάμεντ Αμίν, διδακτορικός φοιτητής στο Κέντρο για τους Πονοκεφάλους της Δανίας και εκ των συγγραφέων της μελέτης και προσέθεσε: «Συγχρόνως τα αποτελέσματα αυτά μπορούν να καθησυχάσουν τους πάσχοντες από ημικρανίες οι οποίοι πιστεύουν ότι οι αρτηρίες τους θα εκραγούν κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο».


Καινούργιοι θεραπευτικοί στόχοι

Σχολιάζοντας στο ScienceNordic τη νέα μελέτη ο Χέλγκε Κας, ερευνητής στο πεδίο των πονοκεφάλων από το Τμήμα Κλινικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Ωρχους τόνισε: «Τα ευρήματα μαρτυρούν ότι συντελείται μια αλλαγή στον έλεγχο των νεύρων που περιβάλλουν τα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου καθώς και ότι υπάρχει συγχρόνως αλλαγή στη ρύθμιση του πόνου. Οι μελλοντικές θεραπείες για την ημικρανία θα πρέπει να δρουν και εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος στον εγκέφαλο και να καταφέρνουν να διαπερνούν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό».



πηγή www.tovima.gr


 

Η ιστορία των Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική





Μια άγνωστη μέχρι σήμερα πτυχή της ιστορίας των Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική επιχειρεί να φωτίσει το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Ταξισυνειδησία - η άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού» που βρήκε το δρόμο για τις αίθουσες προβολής. Μέσα από κείμενα, μαρτυρίες και αρχειακό υλικό καταγράφει τη διαδρομή των ελλήνων εργατών και το πως αυτή επηρέασε το αμερικανικό εργατικό κίνημα ενώ καταρρίπτει το στερεότυπο του «επιτυχημένου έλληνα επιχειρηματία».
 

Η αφίσα του ντοκιμαντέρ
Η αφίσα του ντοκιμαντέρ Βασισμένο στη διδακτορική διατριβή του ιστορικού Κωστή Καρπόζηλου (ερευνητή του Πανεπιστημίου Κολούμπια) με τίτλο «Ελληνοαμερικανοί εργάτες, κομμουνιστικό κίνημα και συνδικάτα (1900-1950), το ντοκιμαντέρ ρίχνει φως σε μια ξεχασμένη σελίδα της ελληνικής μεταναστευτικής εμπειρίας στην Αμερική.
 
 
 


Κείμενα, γράμματα, τραγούδια, εφημερίδες, φωτογραφίες, αλλά και μοναδικό αρχειακό υλικό από κινηματογραφικές καταγραφές του αμερικάνικου εργατικού κινήματος, ανασυνθέτουν τη διαδρομή των μεταναστών εργατών στα μονοπάτια της «ταξισυνειδησίας», της ταξικής συνείδησης, στη γλώσσα των ελληνοαμερικανών και αυτός είναι ο τίτλος που επελέγη για το ντοκιμαντέρ, το οποίο θα προβάλλεται από την τρέχουσα εβδομάδα στις αίθουσες.



Προσωπικές αφηγήσεις και συνεντεύξεις μεταφέρουν την ατμόσφαιρα της Μεγάλης Ύφεσης του 1929, τη δράση των εργατικών ενώσεων, την παρουσία των μεταναστών στα χαρακώματα του Ισπανικού Εμφυλίου, τις πολιτικές διώξεις του Μακαρθισμού και τις απελάσεις των πρωταγωνιστών, οι οποίοι έζησαν στον αντίποδα του "αμερικανικού ονείρου", της επιχειρηματικής επιτυχίας και του πολιτικού συντηρητισμού όπως αναφέρουν οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ.



Η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Βάκκα και αφιερώνεται στη μνήμη του Αποστόλη Μπερδεμπέ, αγωνιστή που έκανε αισθητή την παρουσία του στην ομογένεια της Νέας Υόρκης, στα χρόνια της χούντας και χάθηκε πρόωρα, στις 18 Σεπτέμβρη 1979, μία μέρα πριν κλείσει τα τριανταένα χρόνια του. Παραγωγός της ταινίας, είναι η μη κερδοσκοπική εταιρία που φέρει το όνομά του κι έχει βασικό σκοπό τη μελέτη της ιστορίας των Ελλήνων της Αμερικής.



Στα άμεσα σχέδια της εταιρείας "Αποστόλης Μπερδεμπές" είναι άλλα δύο ντοκιμαντέρ, ένα αφιερωμένο στον Λούη Τίκα και τους Έλληνες της πρώτης μεταναστευτικής περιόδου 1900-1920, εστιάζοντας στην άγνωστη ιστορία των Ελλήνων μεταλλωρύχων της ορεινής δυτικής Αμερικής (Κολοράντο, Γιούτα, Αριζόνα, κ.α.) και ένα αφιερωμένο στην περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα .








Σκηνοθεσία: Κώστας Βάκκας




Σενάριο, Ιστορική έρευνα: Κωστής Καρπόζηλος




Μοντάζ: Νώντας Σκαρπέλης




Διεύθυνση παραγωγής: Φρόσω Τσούκα




Το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ "Ταξισυνειδησία - η άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού"

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=vrkgPNnV-Js


πηγή Ελευθεροτυπία





Οι νέοι Ευρωπαίοι μεταναστεύουν

 



Μετά τα κεφάλαια, φεύγουν και τα μυαλά

Οι νέοι των χωρών της ανατολικής Ευρώπης κατευθύνονται δυτικά, αφήνοντας τις οικονομίες τους εκτεθειμένες .
Ο 33xpovos Momchil Hristov δεν πιστεύει ότι θα καταφέρει να γυρίσει σύντομα στη Βουλγαρία. Η σύντροφός του και ο γιος του ζουν μαζί του στο Βερολίνο, όπου εργάζεται σε ένα μηχανουργείο. Έχει φίλους στην πόλη, Βούλγαρους επίσης, που ανυπομονούν να βγουν στη σύνταξη και να ξοδέψουν τις γερμανικές τους συντάξεις στο σπίτι τους στη Μαύρη Θάλασσα.

Ο Igor Garcia, ετών 38, εργάζεται στο Μόναχο εδώ και οκτώ χρόνια. Και αυτός, με τη σειρά του, είναι πιθανό να περιμένει μέχρι να βγει στη σύνταξη για να επιστρέψει στην Ισπανία. Ως ηλικιωμένος έχεις μεγαλύτερη αξία εκεί και, εξάλλου, λέει: «θα ήθελα να βγω μια βόλτα στην παραλία».

Τα τελευταία τρία χρόνια η κρίση του ευρώ έχει συγκαλύψει και διογκώσει ένα πιο δυσδιάκριτο, μακροπρόθεσμο πρόβλημα. Οι νέοι Ευρωπαίοι, έχοντας τη δυνατότητα να μετακινηθούν ελεύθερα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατευθύνονται προς τον Βορρά και τη Δύση σε αναζήτηση εργασίας. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει εάν θα γυρίσουν πίσω όσο θα είναι ακόμη αρκετά νέοι για να μπορέσουν να βοηθήσουν την οικονομία -και να τονώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές- της πατρίδας τους.




Η οικονομική έρευνα πάνω στο θέμα της μετανάστευσης επικεντρώνεται κυρίως σε δύο πράγματα: στην επίδραση των μεταναστών από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες τόσο στους μισθούς όσο και στο κράτος πρόνοιας της χώρας υποδοχής και στη βοήθεια που προσφέρουν τα εμβάσματα και οι επαναπατριζόμενοι στις χώρες που άφησαν πίσω τους. Τόσο η οικονομική θεωρία όσο και η πραγματική εμπειρία δείχνουν ότι αυτές οι επιδράσεις είναι ως επί το πλείστον θετικές.

Η Ε.Ε. συνιστά ένα πρωτόγνωρο πείραμα: ελεύθερη κυκλοφορία πολιτών μεταξύ των κυρίαρχων -ανεπτυγμένων στο σύνολό τους- κρατών. Ωστόσο, όταν έχουμε μετακίνηση εργασίας εντός της Ε.Ε., είναι καλό για τους εργαζομένους, αλλά πιθανότατα καταστροφικό για τις οικονομίες των κρατών που εγκαταλείπουν.

«Έχουμε όλοι κολλήσει εντός των συνόρων της Ευρωζώνης», λέει ο Edward Hugh.




«Ο κόσμος έχει ξεχάσει τις χώρες εκτός Ευρωζώνης, αλλά εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Ο Hugh, Βρετανός οικονομολόγος με έδρα τη Βαρκελώνη, που γράφει στο blog του Nouriel Roubini, EconoMonitor, εκφράζει την ανησυχία του για τις 10 χώρες πρώην μέλη της Σοβιετικής Ένωσης. Προβλέπει ότι, μέσα σε 15 χρόνια ποσοστό μεταξύ 20% και 25% του πληθυσμού των χωρών αυτών θα είναι άνω των 65 ετών. Τα κράτη της περιοχής θα πρέπει να δαπανούν περισσότερα για συντάξεις και την υγειονομική περίθαλψη με τους φόρους που θα καταβάλλονται από το συρρικνούμενο εργατικό δυναμικό.

Το φαινόμενο είναι πιο έντονο στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τις χώρες της Βαλτικής. Η Βουλγαρία, μια χώρα 7,3 εκατομμυρίων κατοίκων, έχει δει τον πληθυσμό της να συρρικνώνεται κατά σχεδόν 600.000 άτομα την τελευταία δεκαετία. Πέρυσι, ο Mihails Hazans, Λετονός οικονομολόγος, έπεισε τη στατιστική υπηρεσία της χώρας να αναθεωρήσει τις εκτιμήσεις της για τη μετανάστευση προς το εξωτερικό το ίδιο διάστημα, από 33.000 σε 230.000.

«Το πρόβλημα ήταν στατιστικό», λέει ο Hazans, «αλλά ήταν και πρόβλημα του να μην το διαχειριζόμαστε ως ένα κρίσιμο πρόβλημα». Έκθεση της Κομισιόν συμπεραίνει ότι ο πληθυσμός που μετατοπίζεται από τη Βουλγαρία και τη Λιθουανία μπορεί να προκαλέσει μόνιμη μείωση της οικονομικής παραγωγής των χωρών αυτών κατά 5% έως 10%.

πηγή από capital.gr



 

Ιατροί από το εξωτερικό διπλάσιοι στη Γερμανία




Tώρα εργαζονται  στη Γερμανια περισσότερο από 32.000 ιατροί από το εξωτερικό - διπλάσιοι από μια δεκαετία πριν!
 Η έλλειψη γιατρών στη χώρα ως εκ τούτου δεν έχει επιλυθεί. Υπάρχουν ακόμα χιλιάδες θέσεις εργασίας  να παραμένουν κενές, και οι προοπτικές παραμένουν δυσοίωνες.

Στη Γερμανία, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στη "Bild" εφημερίδα ,εργάζονται όλο και περισσότεροι ξένοι γιατροί.
 Ο αριθμός τους έχει διπλασιαστεί τα τελευταία δέκα χρόνια περισσότερο. Ένας λόγος για τη ζήτηση από το εξωτερικό ήταν η έλλειψη γιατρών στη Γερμανία.




Η χρονιά που πέρασε ήταν οι 32.548 εκπαιδευμένοι γιατροί ,έχει αναφερθεί από άλλες χώρες, γράφει η εφημερίδα, επικαλούμενη το γερμανικό Ιατρικό Σύλλογο.
 28.310 από αυτούς που απασχολούνται, οι περισσότεροι από αυτούς είναι- 22.382 - σε νοσοκομεία.
 Δέκα χρόνια νωρίτερα,μόνο 16.160 αλλοδαποί γιατροί αναφέρθηκαν, εκ των οποίων 13.180 απασχολούνταν.


Επιπλέον, η έλλειψη γιατρών -  απειλούν τις προβλέψεις
Σύμφωνα με την ένωση των γιατρών Marburger Bund είναι κενές στις κλινικές σήμερα 12.000 θέσεις ιατρών, αναφέρει η «Bild» εφημερίδα.
 Περαιτέρω μελέτες εξέφρασαν την ανησυχία ότι θα μπορούσε να είναι από το έτος 2020 να φτασουν και τους 56.000!!!

Επειδή πολλοι από τους ξένους γιατρους δεν μιλούν γερμανικά αρκετά καλά  συχνά υπάρχουν προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ τους και γερμανούς συναδέλφους και τους ασθενείς τους, σύμφωνα με την εφημερίδα αναφέρει.

Το ένα τρίτο περίπου των αλλοδαπών γιατρών έρχεται  από την Ανατολική Ευρώπη!





πηγή άρθρου απο focus.de
αναγνωση και ελευθερη μετάφραση
διαβαστε το στα γερμανικά aerztemangel in deutschland .




Οι νέοι Ελληνες μετανάστες





«Είμαστε οι νέοι Ελληνες μετανάστες, αυτή είναι η ιστορία μας»
Εφυγε από την Ελλάδα τον Οκτώβριο του ’09, όταν ακόμα «λεφτά υπήρχαν και η δημοκρατία δεν γνώριζε αδιέξοδα».
Το Αμστερνταμ ήταν το κατάλληλο πολυπολιτισμικό περιβάλλον που αναζητούσε για την όξυνση της σκηνοθετικής του ματιάς –ασχολείται με το ντοκιμαντέρ–, ο ορίζοντάς του ήταν ανοιχτός. Φυσικά, δεν γνώριζε ότι η Ελλάδα θα τον ακολουθούσε κατά πόδας, ότι θα όριζε με αναπάντεχο τρόπο ξανά τη ζωή του.
Για δείτε το ντοκιμαντέρ, κάντε κλικ εδώ .
«Στην Ολλανδία γνώρισα πολλούς Ελληνες που είχαν πάει εκεί για σπουδές και αποφάσισαν να μείνουν», λέει στην «Κ» ο Νίκος Σταμπουλόπουλος. «Από το 2010, τα πράγματα άλλαξαν. Αρχισαν να φτάνουν καραβιές από Ελληνες, κυρίως νέα παιδιά που αναζητούσαν διέξοδο από την κρίση. Αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για ιστορική στιγμή. Ημουν μάρτυρας ενός νέου κύματος μετανάστευσης των Ελλήνων, το οποίο έπρεπε να καταγραφεί».




Ετσι γεννήθηκε το newdiaspora.com. Πρόκειται για ένα «ζωντανό» πείραμα, ένα πρότζεκτ στον πυρήνα του οποίου βρίσκεται μια σειρά διαδικτυακών ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία του ίδιου για τους νέους Ελληνες μετανάστες. Πρόκειται επίσης και για μια διαδικτυακή πλατφόρμα, όπου Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης έχουν τη δυνατότητα να πουν τη δική τους πλευρά της ιστορίας, μια συμμετοχική απόπειρα επαναπροσδιορισμού της συλλογικής μας ταυτότητας.
«Σε μεγάλο βαθμό πρόκειται για μαζικό κύμα μετανάστευσης μορφωμένων Ελλήνων, μια άνευ προηγουμένου διαρροή δυναμικού που, εάν μπορούσαν, θα ζούσαν και θα μεγαλουργούσαν στην Ελλάδα, προσφέροντας έργο. Εχουν κοφτερά μυαλά, αλλά δεν έχουν “πλάτες”», λέει ο κ. Σταμπουλόπουλος. «Ομως, ο νέος Ελληνας μετανάστης δεν είναι ένας. Δεν έχουμε πια τους κλασικούς expats, τους ανθρώπους με τα πολλά προσόντα που κάποτε “χτυπούσαν” τα καλά πόστα. Ερχονται άνθρωποι με προσόντα μεν, αλλά που μπορεί να καταλήγουν σερβιτόροι, άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας, ολόκληρες οικογένειες που ξεριζώνονται. Για άλλους είναι μια συνειδητή επιλογή, για άλλους ανάγκη».
Καθεμία από τις ιστορίες, μοναδική. Η 21χρονη Χριστίνα εδώ και δύο μήνες ζει στο Ρότερνταμ. «Η αλήθεια είναι ότι βιάστηκα να φύγω από την Ελλάδα», γράφει στο newdiaspora.com. «Την αγαπώ, αλλά πλέον με φοβίζει. “Η Ελλάδα δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά της πια”, είπε ο παππούς μου όταν τον επισκέφτηκα λίγες μέρες πριν από την αναχώρησή μου για τη βόρεια Ευρώπη. Εδώ είμαι λοιπόν. Σε λίγο τελειώνει η περίοδος της πρακτικής μου και ελπίζω, επίσημα πλέον, να βρω κι εγώ μια θέση στον χώρο του design. Ελπίζοντας πάντα η Ελλάδα να ανακάμψει και να επιστρέψουμε στα σπίτια μας. Μου λείπουν ο ήλιος, η αθηναϊκή τρέλα, οι νύχτες στο κέντρο της πόλης, το “βρώμικο” στη Μαβίλη, οι εξομολογήσεις στον λόφο του Λυκαβηττού, η Πλάκα, οι οικογένεια, οι φίλοι…».
Η συνονόματή της Χριστίνα από τις Βρυξέλλες, όπου ζει κι εργάζεται, εκφράζει το παράπονό της: «Πώς είναι δυνατόν να φταίνε οι νέοι άνθρωποι για όσα σχεδίασαν οι προηγούμενες γενιές; Οι περισσότεροι Ελληνες που γνωρίζω είναι τίμιοι, ταλαντούχοι, πολιτισμένοι και δουλεύουν σκληρά, με αγάπη για τη ζωή και σεβασμό για άλλους πολιτισμούς και ευχαρίστως θα έμεναν στη χώρα τους χωρίς να ενοχλούν κανέναν, αν μπορούσαν!».




Οσο συγκεντρώνεται το υλικό, το θέμα αποκτά νέες διαστάσεις. «Μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι πρωτοφανές διεθνώς», λέει ο κ. Σταμπουλόπουλος. «Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια τόσο έντονη μετανάστευση εντός των συνόρων μιας οικονομικά ανεπτυγμένης ζώνης, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρόκειται για μια εσωτερική μετανάστευση με έναν τρόπο».
Επικοινωνία, ενημέρωση
Οι διαφορές με το προηγούμενο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα είναι αρκετές. Με πρώτη και κύρια τις δυνατότητες που παρέχουν σήμερα τα νέα μέσα. «Εκτός από επικοινωνία, το Ιντερνετ μας προσφέρει και άμεση ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο για τα γεγονότα στην Ελλάδα, τη δυνατότητα της παρέμβασης, του σχολιασμού. Ξέρετε, είναι πολύ περίεργη η αίσθηση του Ελληνα του εξωτερικού, ο οποίος γύρω του βλέπει ευημερία, αλλά παρακολουθεί τερατώδη πράγματα να συμβαίνουν στη χώρα του. Είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις ισορροπία. Ζούμε έξω και πονάμε για μέσα», καταλήγει ο Νίκος Σταμπουλόπουλος.
Προκειμένου το πρότζεκτ να διατηρήσει την ανεξαρτησία του, οι συντελεστές ζητούν από τους φίλους τους να τους ενισχύσουν με τη μέθοδο της μικροχρηματοδότησης.Στο indiegogo.com/projects/new-diaspora, ο καθένας μπορεί να προσφέρει ό,τι ποσό επιθυμεί ώστε το ζωντανό ντοκιμαντέρ της Νέας Διασποράς να συνεχιστεί.





πηγή από

kathimerini.gr

Της Λίνας Γιάνναρου

 

Η μετανάστευση το '60 και τώρα


 

Η μετανάστευση το '60 και τώρα: Ομοιότητες και διαφορές στα προφίλ των Ελλήνων μεταναστών

H οικονομική κρίση έχει εξαναγκάσει τα τέσσερα τελευταία χρόνια χιλιάδες Ελλήνων, κυρίως επιστημόνων να εγκαταλείψουν... τη χώρα αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.

Πολλοί έχουν σπεύσει να παρομοιάσουν αυτό το «κύμα φυγής» με τα μεταναστευτικό ρεύμα της δεκαετίας του '60. Ποιο λοιπόν είναι το προφίλ του προ 50ετίας Ελληνα Μετανάστη και ποιο του σημερινού;

Στη δωδεκαετία 1961-1973 μετανάστευσαν στη Γερμανία (μόνο από την ενδοχώρα της Βόρειας Ελλάδας) περί τα δύο εκατομμύρια Ελληνες.

Το προφίλ του προ 50ετίας Ελληνα μετανάστη

Ανδρας (στη συνέχεια ακολουθούσε η γυναίκα - αδελφή, σύζυγος, κόρη κλπ.), ηλικίας 20 - 40 ετών, απόφοιτος δημοτικού σχολείου, αγρότης ή απλώς ανειδίκευτος εργάτης και ... κυρίως υγιής (ώστε ο εργοδότης και η χώρα υποδοχής να μην «χρεωθεί» τα όποια έξοδα περίθαλψης και νοσηλείας του).

Οι γερμανικές επιτροπές μετανάστευσης εγκαταστάθηκαν σε μεγάλες ελληνικές πόλεις και σε συνεργασία με ειδικούς γιατρούς επέλεγαν το νέο εργατικό δυναμικό για τη στελέχωση των βιομηχανιών και την επανασύσταση της εθνικής οικονομίας της Γερμανίας - λίγα χρόνια μετά την πολιτική και οικονομική της κατάρρευση.





Μόνο τη διετία 2009 - 2011, οι Ελληνες που μετανάστευσαν σε χώρες κυρίως της δυτικής και βόρειας Ευρώπης και της Αμερικής ξεπερνούν (σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις και άτυπες καταγραφές) τα 120.000 άτομα.

Το προφίλ του σύγχρονου Ελληνα μετανάστη
Ανδρας (σε ποσοστό 60-70%), ηλικίας 30 - 40 ετών (συχνά πολύ μεγαλύτερος), απόφοιτος (σε ποσοστό μεγαλύτερο του 60%) ελληνικών η ξένων πανεπιστημίων, κάτοχος μεταπτυχιακών ή διδακτορικών τίτλων, γόνος μεσοαστικής ή μεγαλοαστικής οικογένειας.

Η χώρα υποδοχής δεν είναι πλέον η όποια κεντροευρωπαϊκή υπό βιομηχανική υπερ-ανάπτυξη, αλλά η χώρα των σπουδών και κυρίως οι αγγλόφωνες χώρες (ΗΠΑ, Βρετανία και κεντρική Ευρώπη). Οι αγρότες - ανειδίκευτοι εργάτες είναι τώρα μηχανικοί, τεχνικοί ηλεκτρονικών υπολογιστών, γιατροί Οι γερμανικές επιτροπές μετανάστευσης δεν υπάρχουν πια. Τη θέση τους πήραν τα ηλεκτρονικά ευρωπαϊκά πόρταλ για την εύρεση εργασίας επιστημόνων από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου στις αναπτυγμένες χώρες εισδοχής.





Οι διαφορές ανάμεσα στο τότε και το σήμερα

Οι συνθήκες δεν είναι ίδιες. Σήμερα δεν γράφονται τραγούδια «της ξενιτιάς», οι μετανάστες δεν φτάνουν στο ...«σταθμό του Μονάχου», αλλά στο αεροδρόμιο του Χίθροου ή της Φρανκφούρτης, ο «άλλος» δεν είναι πια ο «ξένος» και αλλόγλωσσος - «φρόντισε» το διαδίκτυο αλλά και τα ταξίδια των νέων από νεαρή ηλικία στο εξωτερικό - και η επικοινωνία με την ελληνική οικογένεια που παραμένει «πίσω» γίνεται με το skype ή έστω το τηλέφωνο, που δεν στοιχίζει πλέον 55 δολάρια ανά τρίλεπτο, όπως στη δεκαετία του '50 στην Αμερική...

Τα αίτια της σύγχρονης φυγής


Οπως ανέφερε ο καθηγητής Λόης Λαμπριανίδης, στην ημερίδα «Η μετανάστευση τότε ... η μετανάστευση τώρα» που διοργάνωσε η κοσμητεία της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ κύριο αίτιο της σύγχρονης «φυγής» των Ελλήνων επιστημόνων είναι η «πλασματική», όπως είπε, «υπερπροσφορά πτυχιούχων στην Ελλάδα» (κατέθεσε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία δεν είναι - ποσοστιαία - μεγαλύτερη από άλλες χώρες της Ευρώπης), τη χαμηλή ζήτηση στην Ελλάδα πτυχιούχων, τη μείωση των μισθών, την αμφίσημη στάση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στη γνώση και τελικά το «λανθασμένο αναπτυξιακό μοντέλο» που ακολουθεί η χώρα.

«Η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό είναι το βασικότερο στοιχείο της ανάπτυξης» κατέληξε ο καθηγητής, στην εισήγησή του με τίτλο, «Η αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση μεταξύ της διεθνούς μετανάστευσης πτυχιούχων και της οικονομικής κρίσης: Η περίπτωση της Ελλάδας», καταγράφοντας ως μοναδικά θετικά στοιχεία της σύγχρονης επιστημονικής μετανάστευσης των Ελλήνων τη μεταφορά τεχνογνωσίας, που θα αποκτηθεί στη χώρα της μετανάστευσης, στη χώρα προέλευσης είτε ο μετανάστης επιστρέψει είτε απλώς επεκτείνει τις επιστημονικές επιχειρηματικές δραστηριότητές του στην πατρίδα του.


πηγή άρθρου από iefimerida.gr