...δε γουστάρω να με διώχνουν





έξοδος αδιέξοδος

Τα είχα ακούσει από γνωστούς γνωστών και φίλους φίλων. Τα διάβαζα σε επιστολές και κείμενα σε blogs. Όμως, μ’ αυτόν τον άνθρωπο για τον οποίο θα σας πω στη συνέχεια, δεν ξέρω, κάτι μ’ έκανε να τον νιώσω περισσότερο.
Βασικά να πω ότι παίρνω όλο και περισσότερα mail από το εξωτερικό. Από Έλληνες. Φρέσκους μετανάστες, της τελευταία τριετίας. Την παλεύουν διαβάζοντας ελληνικά blogs για να μαθαίνουν τι γίνεται «πίσω». Ίσως είναι αυτοί που περισσότερο απ’ όλους κατάλαβαν ότι με το να βλέπεις ελληνικά κανάλια δε μαθαίνεις τίποτα. Άλλα λένε οι ειδήσεις, άλλα τους λένε οι συγγενείς και οι φίλοι στο τηλέφωνο. Άλλη η χώρα του MEGA, του ΑΝΤ1 και της ΝΕΤ κι άλλη εκείνη που ζουν οι Έλληνες.
Επανέρχομαι, λοιπόν, στον άνθρωπο η εμπειρία του οποίου μ’ έκανε να γράψω αυτό το κείμενο. Δεν ξέρω αν εκείνος θέλει να γράψω γι’ αυτά που έζησε πηγαίνοντας στη Γερμανία. Αλλά δε μπορώ και να μην τα γράψω. Απλώς θα «κρύψω» όσα στοιχεία του και λεπτομέρειες μου έδωσε.

«Πριν από 2 περίπου χρόνια αποφάσισα να πάρω τον δρόμο της μετανάστευσης. Στα 28 χρόνια πλέον, και νιώθοντας ίσως πολύ “γέρος” για να το παλέψω ακόμα, άφησα το σπίτι που νοίκιαζα επί χρόνια μόνος μου (μαύρα πάντα και χωρίς αποδείξεις και για το οποίο, για να το συντηρώ εργαζόμουν σε 2 δουλειές παραμελώντας τις σπουδές μου), έδωσα-χάρισα τα υπάρχοντά μου, πακέταρα μια βαλίτσα και με 170 ευρώ στην τσέπη μπήκα στο αεροπλάνο και έφυγα για την Γερμανία. Μα πώς; Μα με τις περίφημες “εταιρίες” ευρέσεως εργασίας, που τον τελευταίο καιρό έχουν ξεφυτρώσει σαν τα μανιτάρια στην Ελλάδα.



Με ένα απλό “γκουγκλάρισμα” και λέξεις- κλειδιά όπως “εξωτερικό, εύρεση εργασίας”, εμφανίζονται εκατοντάδες αποτελέσματα. Από “γραφεία”, άλλο τίποτα. Το ελληνικό επιχειρηματικό δαιμόνιο είναι παντού. “Γραφεία” στην Γερμανία, στην Ολλανδία, στην Αθήνα, στα Γρεβενά, στην Κοζάνη, στην Καβάλα, στη Θεσσαλονίκη…οπότε και άρχισα τις πρώτες επαφές με ένα γραφείο στη Γερμανία, που μου ζήτησε να στείλω με φαξ αντίγραφο της ταυτότητάς μου, να συμπληρώσω κάτι φόρμες με τις γνώσεις μου και να αποστείλω με mail φωτογραφίες της…αρχοντιάς μου, καθώς και με ένα “γραφείο” στην… (αναφέρει πόλη της Ελλάδας).
Η διαδικασία απλή. Καλείς στο τηλέφωνο, δίνεις τα στοιχεία σου, μπαίνεις σε μια λίστα και περιμένεις..Βέβαια, επειδή πλέον δεν είχα καν σπίτι και με φιλοξενούσε φίλος, δεν μπορούσα να περιμένω. Πήγα από το “γραφείο” και άρχισα την κουβέντα με την “γραμματέα”. (…) Μου ανέλυσε επίσης το που θα δουλεύω, “τα λεφτά θα είναι περίπου 1000, 1100, ασφάλιση, όλα”. Έφυγα από το “γραφείο” και μια Τρίτη με καλεί η γραμματέας, βάζει σε ανοιχτή ακρόαση με το μελλοντικό μου αφεντικό στο Μόναχο, που στα περιγράφει όλα ρόδινα και όμορφα, και την Πέμπτη βρίσκομαι ήδη στο αεροπλάνο.




 



(…) Φτάνω στο εστιατόριο, αφήνω τα πράγματά μου στο διαμέρισμα που βρίσκεται πάνω (σε άλλες περιπτώσεις και κάτω…) από το εστιατόριο, γνωρίζω τους 3-4 συγκατοίκους μου και …βουρ στον πατσά. Φοράω την ποδιά μου και αρχίζω την λάντζα. Ο μισθός στα 900 ευρώ ταρίφα, από τα οποία τον πρώτο μήνα τα 450 πηγαίνουν στην προμήθεια του “γραφείου”, ανασφάλιστος, αδήλωτος, 12 και πολλές φορές 15-16 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την εβδομάδα. (… ) Ήρθα εδώ για να ζήσω σαν άνθρωπος! Και αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι “εστιάτορες” εδώ, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση στην Ελλάδα, σου λένε “αν δεν γουστάρεις, γύρνα πίσω”.
Στους μήνες που εργάστηκα σε αυτούς τους κυρίους, γνώρισα κόσμο και κοσμάκη. 20χρονα παιδιά, που δεν είχαν τίποτα στην Ελλάδα και τα παράτησαν και έφυγαν να δουλεύουν μαύρα, ανθρώπους με 2 και 3 πτυχία, με σπουδές, με γνώσεις, που επειδή δεν είχαν “μπάρμπα στην Κορώνη”, αναγκάστηκαν να έρθουν στην Γερμανία. Παιδιά, που επειδή ζήτησαν τα αυτονόητα από το “αφεντικό”(1 μέρα ξεκούραση, ασφάλιση), εκείνος τους πέταξε στον δρόμο απλήρωτους και τους είπε “δεν με νοιάζει τι θα κάνεις, πάρε αεροπλάνο και γύρνα πίσω”».



Προτιμώ να μη γράψω όσα αναφέρει για κάποιους ελληνικούς συλλόγους και «κοινότητες». Όχι επειδή δεν τον πιστεύω, αλλά επειδή δε θέλω να το μαυρίσω ακόμη περισσότερο το θέμα. Είναι άραγε όλοι οι «παλιοί» Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία τόσο καθίκια; Φυσικά και όχι! Δεν υπάρχουν σωστοί Έλληνες στη Γερμανία; Λογικά, θα υπάρχουν. Όμως εδώ μιλάμε για κύκλωμα. Αυτό είναι το θέμα. Ότι πρόλαβαν κάποιοι κι έχτισαν μια νέα φάμπρικα παραγωγής σκλάβων. Όχι όμως Έλληνες σκλάβους για Γερμανούς αφεντικά. Έλληνες για Έλληνες.
Κι άντε τώρα, να πεις σ’ αυτόν τον άνθρωπο ότι φταίει ο καπιταλισμός, η παγκοσμιοποίηση, ο Γερμανός. Αφού Έλληνες του ρήμαξαν τη ζωή εδώ, Έλληνες και έξω. Εντάξει, ευτυχώς ο συγκεκριμένος για τον οποίο γράφω έχει βρει πλέον τις άκρες του και πήρε το δρόμο του. Όμως πόσοι άλλοι ακούν ακόμη το «αν δε γουστάρεις γύρνα πίσω». Πίσω, πού;
Φυσικά και υπάρχουν κι άλλες χώρες να μεταναστεύσει κάποιος. Έχω μια φίλη που μου γράφει ότι στη Σκωτία, που μετανάστευσε, όλα λειτούργησαν άψογα. Όμως εκείνη ακόμη χτυπιέται στα βράχια της νοσταλγίας και του διωγμού. Γιατί αν όχι όλοι, τουλάχιστον οι περισσότεροι δεν έφυγαν από επιλογή αλλά ξενιτεύτηκαν διωγμένοι.


Κι αυτός ο διωγμός από το σπίτι σου, δεν παλεύεται με τίποτα. Κι αν όσες φορές σκέφτηκα να φύγω, τελικά έμεινα, είναι γιατί δε γουστάρω να με διώχνουν. Όσο αντέχω θα μένω εδώ. Όχι από εγωισμό, αλλά επειδή αν μπει φωτιά θέλω να τη ζήσω.

 
 πηγη απο kartesios.com


 

Μαθήματα γερμανικών για γιατρούς σ' ένα Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων




Το σχολείο του λαού ή αλλιώς Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων-Volkshochschule στο Ντούισμπουργκ προσφέρει το πρόγραμμα "Ενσωμάτωση μέσω προσόντων "  με ειδικές προσφορές.
Πολλοί αλλοδαποί γιατροί για παράδειγμα,έχουν σπουδασει την ιατρική στην Κωνσταντινούπολη, Πράγα, Αθήνα ή Βίλνιους.

Είναι καλοί γιατροί με εξαιρετικά προσόντα ιατρικά. Και στα γερμανικά μαθήματα έχουν μάθει τόσα πολλά που θα περάσουν κατά πάσα πιθανότητα σε κάθε τεστ πολιτογράφησης και επίσης στην καθημερινή ζωή εκτιμώντας αυτή τη χώρα.




Οι αλλοδαποί αυτοί οι γιατροί εργάζονται σε μια κλινική που βοηθά το σχολείο Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων-στο Ντούισμπουργκ στην εκμάθηση της ιατρικής ορολογίας: «γερμανικά για γιατρούς " είναι ένα από τα πρώτα επαγγελματικά μαθήματα, που γίνεται για το Δίκτυο «Ενσωμάτωση μέσω προσόντων» και που δημιουργήθηκε στο συγκεκριμένο σχολείο.
Επίσης, προορίζεται για τους επαγγελματίες της υγείας οι οποίοι ζουν πρόσφατα και εργάζονται στη Γερμανία και θα ήθελαν να διευρύνουν τις γνώσεις τους της γερμανικής γλώσσας ιδίως στον τεχνικό τομέα.






Διαβάστε το άρθρο στα γερμανικά Εδώ  .

πηγη  αναγνωση και ελευθερη μεταφραση απο rp-online.de

 

Διευρυνόμενο οικονομικό χάσμα μεταξύ κεντρικής και βόρειας Ευρώπης




Φθηνή εργασία ως αντίδοτο στην ευρωκρίση;

Η προσωρινή ή μερική απασχόληση αποτελούν δύο αμφιλεγόμενα μοντέλα εργασίας. Η ανεργία στη νότια και ανατολική Ευρώπη και το κύμα μετανάστευσης προς τη Γερμανία δεν ευνοούν την κατάσταση.


Εργασία ορισμένου χρόνου, εποχιακή ή μερική απασχόληση. Μοντέλα «φθηνής», ευέλικτης εργασίας που στο παρελθόν εφαρμόζονταν κυρίως στον πρωτογενή τομέα παραγωγής. Στη γεωργία οι ανάγκες της σποράς ή της συγκομιδής απαιτούσαν περισσότερα εργατικά χέρια σε συγκεκριμένες μόνο εποχές του χρόνου. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει και αντίστοιχες πρακτικές φαίνεται πως προτιμούν να εφαρμόζουν ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις, τόσο στον τομέα της μεταποίησης όσο και στον τομέα του εμπορίου και της παροχής υπηρεσιών.

Ο Γιοχάνες Γιάκομπ, ειδικός σε θέματα εργασιακής πολιτικής της Ομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) θεωρεί ότι «επί της αρχής η προσωρινή απασχόληση δεν αποτελεί πρόβλημα» μιας και όντως σε πολλούς κλάδους οι ανάγκες για επιπλέον προσωπικό συσσωρεύονται σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους. Τα ερμηνευτικά προβλήματα και οι εννοιολογικές παρεξηγήσεις της πρόσκαιρης απασχόλησης αρχίζουν όταν το καθεστώς προσωρινής ή μερικής απασχόλησης καταλήγει να αποτελεί μόνιμη εργοδοτική πρακτική. Για πολλούς εργοδότες, επισημαίνει ο Γιάκομπ, η πρόσληψη εποχιακών ή προσωρινών εργατών αποτελεί μία οικονομική πρακτική στη βάση της -με αγγλοσαξονική ορολογία- αρχής«hire-and-fire».



Xάσμα μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών

Η νέα αυτή εργασιακή κατάσταση διαμορφώνεται εν πολλοίς εξαιτίας του διευρυνόμενου οικονομικού χάσματος μεταξύ κεντρικής και βόρειας Ευρώπης από τη μια πλευρά και νότιας και ανατολικής από την άλλη. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τις αμφιλεγόμενες εργασιακές πρακτικές της εταιρείας διαδικτυακών υπηρεσιών Amazon φέρνουν στην επιφάνεια λίγο-πολύ γνωστές πτυχές της σκοτεινής πλευράς των εργασιακών σχέσεων στην Ευρώπη. Η πλειοψηφία των εργαζομένων με συμβόλαια περιορισμένης χρονικής εμβέλειας είναι κυρίως αλλοδαποί, όχι μόνο από χώρες εκτός ΕΕ αλλά πλέον και από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που πλήττονται από την οικονομική κρίση αλλά και τις ευρωπαϊκές χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ.


 


 



Ο Βέρνερ Άιχορστ από το Ινστιτούτο Μελετών για το Μέλλον της Εργασίας με έδρα τη Βόννη θεωρεί πως η ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενισχύει την εμφάνιση των νέων, ευέλικτων μορφών εργασίας στη Γερμανία. Η προσφορά αντίστοιχων θέσεων είναι μεγαλύτερη σε σχέση με μόνιμες θέσεις, ενώ και η ζήτηση ανταποκρίνεται σε αυτές. Οι θέσεις μερικής ή προσωρινής απασχόλησης προσελκύουν κυρίως νέους ή ανειδίκευτους εργαζόμενους, ως επί το πλείστον ξένους, που δεν κατέχουν τη γλώσσα.


Φθηνή εργασία ως αντίδοτο στην ευρωκρίση;

Ομιχλώδη στοιχεία και κοινωνικές προκλήσεις

Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Γερμανικών Συνδικάτων, οι αριθμοί που σχετίζονται με τους απασχολούμενους υπό αυτό το καθεστώς δεν είναι εύκολα επαληθεύσιμοι. Η μαύρη εργασία είναι σύνηθες φαινόμενο και στη Γερμανία. Υπολογίζεται πάντως πως περίπου 900.000 εργαζόμενοι που προέρχονται από χώρες εκτός ΕΕ απασχολούνται προσωρινά, ενώ τα στοιχεία για τους κοινοτικούς εργαζόμενους είναι συγκεχυμένα. Ο Γιοχάνες Γιάκομπ πιστεύει πως η καλύτερη εκπροσώπηση των ξένων εργαζομένων που δουλεύουν σε καθεστώς προσωρινής, εποχιακής ή μερικής απασχόλησης στα εργατικά συνδικάτα θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις. Βέβαια το γεγονός ότι τα συμβόλαιά τους δεν ξεπερνούν συνήθως τους τρεις μήνες καθώς και το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν μιλούν γερμανικά, δυσχεραίνει τη λήψη πρωτοβουλιών. Τέλος, και η ίδια η δομή και λειτουργία των περισσότερων γερμανικών συνδικάτων είναι δύσκαμπτη, παρακωλύοντας έτσι τις όποιες παρεμβάσεις.

 
Σε αυτό το περίπλοκο εργασιακό περιβάλλον, οι αλλαγές στον τομέα των αμφιλεγόμενων ευέλικτων μορφών εργασίας δεν μπορούν να έρθουν από την μία μέρα στην άλλη. Απαιτείται συνέργεια όλων, συνδικάτων, εργαζομένων, πολιτείας αλλά και κοινωνίας για να αλλάξει η κατάσταση προς όφελος των εργαζομένων. Αλλά ευθύνη, τέλος, φέρουν και οι ίδιοι οι καταναλωτές, οι οποίοι, σύμφωνα με τον Γ. Γιάκομπ θα πρέπει να είναι υποψιασμένοι απέναντι σε τρανταχτές περιπτώσεις, «μποϋκοτάροντας» ει δυνατόν ο καθένας με τον τρόπο του την εργασιακή εκμετάλλευση που ενδέχεται να κρύβεται πίσω από ένα πολύ φθηνό προϊόν ή παρεχόμενη υπηρεσία.





πηγη Δήμητρα Κυρανούδη/ cna.gr


Νοσηλεύτριες εργαζόμενες στη Γερμανια







Νυρεμβεργη

Ένα άρθρο πολύ καλογραμμένο,πολύ παραστατικά διηγειται την πορεια
από εξι κοπελες απο ΤΕΙ νοσηλευτικης που αρχισαν να εργαζονται στη Γερμανια συγκεκριμενα στη Νυρεμβεργη.
Πατώντας τον τιτλο απο την εφημεριδα "Εβδόμη" διαβαστε αυτο το πολυ ενδιαφερον αρθρο

Εξι νοσηλευτριες απο το ΤΕΙ Καβαλας κανουν τα πρωτα τους επαγγελματικα βηματα 







πηγη απο την εφημεριδα ΕΒΔΟΜΗ

 

Αναζητώντας αλλοδαπούς υψηλών προσόντων




Γερμανία- χώρα (μη) μετανάστευσης
Κανένα άλλο θέμα δεν προκαλεί τόσο έντονες συζητήσεις στη Γερμανία όσο η μετανάστευση. Και για κανένα άλλο θέμα δεν φαίνεται τόσο δύσκολη έως αδύνατη η στοιχειώδης συνεννόηση.


 



Η σύγκρουση θα ανήκε στο παρελθόν, αν η συζήτηση γινόταν με βάση τα γεγονότα. Η γλώσσα των αριθμών είναι σαφής: Στη Γερμανία ζουν περίπου επτά εκατομμύρια άνθρωποι με ξένη υπηκοότητα. Εάν σε αυτούς προσθέσουμε όσους απέκτησαν τη γερμανική υπηκοότητα κατόπιν αιτήσεως καθώς και τα παιδιά τους, ο αριθμός ανεβαίνει στα 15,7 εκατομμύρια. Με άλλα λόγια, ο ένας στους πέντε κατοίκους της Γερμανίας έχει αλλοδαπή καταγωγή ή όπως λέγεται κατά το πολιτικώς ορθόν, «μεταναστευτικό-πολυπολιτιστικό υπόβαθρο». Με αυτά τα στατιστικά δεδομένα, φαίνεται κοινότυπη η διαπίστωση ότι «η Γερμανία είναι μία χώρα μετανάστευσης».

Μία φοβική συζήτηση

Κι όμως τα μαχαίρια ακονίζονται κάθε φορά που αρχίζει η σχετική συζήτηση. Όπως για παράδειγμα πριν από δύο χρόνια, όταν ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Τίλο Σάραζιν παρουσίασε το βιβλίο του «Η Γερμανία αυτοκαταργείται» πνέοντας μένεα κατά της λανθασμένης- όπως υποστήριζε- πολιτικής για τη μετανάστευση και κατά των μουσουλμάνων που αρνούνται να ενσωματωθούν στην κοινωνία, ενώ παράλληλα έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον της χώρας. Για πολλές εβδομάδες το βιβλίο ήταν Νο 1 μπεστ-σέλερ και κυριαρχούσε σε όλες τις τηλεοπτικές συζητήσεις. Πολύ γρήγορα η σχετική δημόσια συζήτηση απέκτησε μία δική της δυναμική, εστιάζοντας στην επιτυχημένη ή αποτυχημένη μετανάστευση, στους «καλούς» και «κακούς» μετανάστες. Όλα αυτά άφησαν μία πικρή γεύση σε πολλούς αλλοδαπούς ή Γερμανούς πολίτες με αλλοδαπή καταγωγή.

Ήταν φανερό ότι το ζητούμενο δεν ήταν τα γεγονότα, αλλά τα φοβικά σύνδρομα. Εδώ και χρόνια το συμβούλιο εμπειρογνωμόνων των γερμανικών ιδρυμάτων για την ενσωμάτωση και τη μετανάστευση κάνει λόγο για «έλλειψη κουλτούρας υποδοχής». Η επικεφαλής του συμβουλίου Γκουνίλα Φίνκε εξηγεί ότι πολλές φορές οι άνθρωποι με μεταναστευτικό υπόβαθρο βλέπουν συμπεριφορές που τους δίνουν την αίσθηση «ότι στην πραγματικότητα δεν ανήκουν εδώ, ότι μπορεί να γεννήθηκαν, να έχουν τελειώσει το σχολείο και το πανεπιστήμιο εδώ, αλλά παρ΄όλα αυτά δεν ανήκουν στη Γερμανία».


Αναζητώντας αλλοδαπούς υψηλών προσόντων



 
Ένας στους πέντε πολίτες της Γερμανίας έχει μεταναστευτική βιογραφία
Αυτή είναι και η εξήγηση για το σημερινό δίλημμα: ένα μέρος του πληθυσμού φοβάται τη μετανάστευση, ενώ την ίδια στιγμή δυναμικοί κλάδοι της οικονομίας, όπως η πληροφορική, αναζητούν απεγνωσμένα αλλοδαπούς εργαζόμενους με υψηλή εξειδίκευση. Φυσικά η δυσκολία της γερμανικής γλώσσας είναι ένας λόγος που αποτρέπει πολλούς από αυτούς να ζητήσουν την «πράσινη κάρτα», ενώ και για τη μελλοντική «μπλε κάρτα» το ενδιαφέρον είναι περιορισμένο. Αλλά η γλώσσα δεν είναι ο μοναδικός λόγος. «Το νομοθετικό πλαίσιο για τη μετανάστευση κρίνεται ιδιαίτερα περιοριστικό» υποστηρίζει ο Στέφεν Άβγκενεντ από το Ίδρυμα Επιστήμης και Πολιτικής. «Στην πραγματικότητα αυτές οι διατάξεις επιτρέπουν μεγαλύτερη προσέλευση μεταναστών, αλλά φαίνεται ότι οι περισσότεροι δεν το βλέπουν έτσι. Κι έτσι μας έρχονται λιγότεροι μετανάστες από όσους χρειαζόμαστε».
Από πότε συμβαίνει αυτό; Στα μεταπολεμικά χρόνια η Γερμανία χρειαζόταν πολλούς αλλοδαπούς εργάτες, ιδιαίτερα στη δεκαετία του πενήντα, όταν άρχισε το γερμανικό «οικονομικό θαύμα», αλλά η ίδια η Γερμανία δεν διέθετε αρκετούς εργάτες για τα εργοστάσια και τα ορυχεία της. Τότε είχαν υπογραφεί οι πρώτες συμφωνίες για την προσέλκυση εργατικού δυναμικού, αρχικά με την Ιταλία, στη συνέχεια με την Ισπανία και την Τουρκία, αργότερα με το Μαρόκο, την Τυνησία, την Πορτογαλία και τη Γιουγκοσλαβία.

«Γκάσταρμπαϊτερ» με εγγύηση επιστροφής;

Σιγά σιγά καθιερώθηκε ο χαρακτηρισμός «γκάσταρμπαϊτερ», ο οποίος υποδήλωνε μεν μία φιλική διάθεση, αλλά από την άλλη πλευρά εξέφραζε την προσδοκία ότι ο ενδιαφερόμενος θα επέστρεφε στην πατρίδα του σε εύθετο χρόνο. Αυτή την προσδοκία είχαν οι χώρες προέλευσης, ενώ το ίδιο ήθελαν και πολλοί από τους ξένους εργαζόμενους που ήρθαν στη Γερμανία. Τελικά όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά: Το 1973, όταν ο αριθμός των ανέργων έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη λόγω πετρελαϊκής κρίσης, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την παύση υποδοχής εργατικού δυναμικού από το εξωτερικό, ενώ όλο και περισσότεροι ξένοι εργάτες έφερναν τις οικογένειές τους στη Γερμανία, αντί να επιστρέψουν οι ίδιοι στην πατρίδα τους.
Οι πολιτικοί άρχισαν να αισθάνονται φόβο για όλα αυτά. Στη συμφωνία για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού το 1982 τα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα και οι Φιλελεύθεροι έγραφαν τα εξής: «Η Γερμανία δεν είναι χώρα υποδοχής μεταναστών. Πρέπει λοιπόν να ληφθούν όλα τα από ανθρωπιστικής απόψεως θεμιτά μέτρα, ώστε να τερματιστεί η προσέλευση των αλλοδαπών». Την ίδια στιγμή στον χώρο της Αριστεράς διαμορφωνόταν ένα πολυπολιτισμικό κίνημα που εξέφραζε ανοχή προς τους αλλοδαπούς και αντιδρούσε στα συνθήματα των καθιερωμένων πολιτικών κομμάτων. Η σχετική αντιπαράθεση κλιμακώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90.

Η ενσωμάτωση στο επίκεντρο

 
Πολλοί γκασταρμπάιτερ βρήκαν στη Γερμανία τη νέα τους πατρίδα
Μετά την επανένωση της Γερμανίας τη συζήτηση περί αλλοδαπών δεν πυροδοτούσαν οι «γκάσταρμπαϊτερ», αλλά δύο νέες κατηγορίες νεόφερτων μεταναστών: οι πρόσφυγες από την υπό διάλυση πρώην Γιουγκοσλαβία, καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαποί γερμανικής καταγωγής από την ανατολική Ευρώπη και την κεντρική Ασία, οι οποίοι, ακριβώς λόγω καταγωγής, είχαν το δικαίωμα να αποκτήσουν γερμανικό διαβατήριο.
Με την πάροδο του χρόνου η άγονη θεωρητική συζήτηση ως προς το αν η Γερμανία είναι χώρα υποδοχής μεταναστών ή όχι, έδωσε τη θέση της στο ρεαλιστικό ερώτημα: πώς μπορούμε να διευκολύνουμε την ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία; Και πώς μπορούμε να κατευθύνουμε την μετανάστευση στην κατεύθυνση που θέλουμε;

Κανόνες με πολλές εξαιρέσεις

Το ότι η Γερμανία χρειάζεται τους μετανάστες είναι πλέον αδιαμφισβήτητο. Όχι μόνο γιατί οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν κάνουν πολλά παιδιά, με αποτέλεσμα να καταρρέει το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα, αλλά και γιατί υπάρχει έλλειψη σε εξειδικευμένο εργατικό προσωπικό, και μάλιστα όχι μόνο σε κλάδους υψηλής εξειδίκευσης όπως οι νέες τεχνολογίες, αλλά ακόμα και σε νοσηλευτικό προσωπικό, για παράδειγμα σε νοσοκομεία και οίκους ευγηρίας.
Δεν είναι λοιπόν παράξενο που η νέα νομοθεσία περί αλλοδαπών του 2005 μοιάζει λίγο με «ελβετικό τυρί» όπως λέει η Γκουνίλα Φίνκε: «Από τη μία πλευρά δηλώνει ότι τερματίζει την προσέλευση εργατικού δυναμικού, ότι δηλαδή δεν θέλουμε άλλους μετανάστες. Από την άλλη πλευρά προβλέπει πολλές, πάρα πολλές εξαιρέσεις, εκεί που χρειάζονται μετανάστες».
 

p

πηγή άρθρου από DW
  • Ημερομηνία δημοσίευσης 25.09.2012
  • Κείμενο  Klaus Dahmann / Γιάννης Παπαδημητρίου
  • Σύνταξη  Σπύρος Μοσκόβου


Εντοπίζουν όγκους με την τεχνική αστρονόμων




Τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι αστρονόμοι για ν’ ανιχνεύουν μακρινούς γαλαξίες με τη βοήθεια τηλεσκοπίων, υιοθέτησαν βρετανοί επιστήμονες για να εντοπίσουν και ν’ αναλύσουν όγκους σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού. Τα αποτελέσματα που έγιναν σε δείγμα 2000 ασθενών ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά καθώς αποδείχτηκε πως η συγκεκριμένη τεχνική σάρωσης του σύμπαντος είναι εξίσου αποτελεσματική και στον μικρόκοσμο του ανθρωπίνου σώματος.

Στην περίπτωση της συγκεκριμένης έρευνας, τη θέση των ιατρών που με τη βοήθεια ισχυρών μικροσκοπίων αναζητούν τα καρκινικά κύτταρα, υποκατέστησε ένα υπολογιστικό πρόγραμμα. Παραδοσιακά, οι κακοήθεις όγκοι εντοπίζονται όταν διαπιστώνεται σε κύτταρα η ύπαρξη συγκεκριμένων πρωτεϊνών.

Αντί όμως για τη χρήση μικροσκοπίου, οι ερευνητές από το Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο στο Κέμπριτζ, αξιοποίησαν το υπολογιστικό πρόγραμμα το οποίο λάμβανε και ανέλυε εκατοντάδες εικόνες από τους κακοήθεις όγκους, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και με πολύ υψηλά ποσοστά ακρίβειας στη διάγνωση.


 



Ο επικεφαλής επιστήμονας της ομάδας που πραγματοποίησε την έρευνα, δρ. Ράζα Αλί, ανέφερε ότι «η επιτυχία που είχε η υιοθέτηση αυτής της τεχνικής ξεπέρασε τις προσδοκίες μας. Τώρα σχεδιάζουμε να πραγματοποιήσουμε μία ακόμη μεγαλύτερη έρευνα, αναλύοντας με τον ίδιο τρόπο δείγματα από 20.000 ασθενείς απ’ όλο τον κόσμο, που πάσχουν από καρκίνο του μαστού».

Με τη μέθοδο αυτή, οι ερευνητές μπορούν να αναλύουν με τη βοήθεια των υπολογιστών μέχρι και 4.000 εικόνες καθημερινά.




Οι ερευνητές συνεργάστηκαν με αστρονόμους από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όπως ο Νίκολας Γουόλτον . «Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το λογισμικό ανάλυσης εικόνων που αναπτύχθηκε για να μας βοηθά να εντοπίζουμε γαλαξίες αλλά και πλανήτες μακριά από το ηλιακό μας σύστημα, που μπορεί να φιλοξενούν ζωή, αξιοποιείται τώρα με επιτυχία για να εντοπίζει τα καρκινικά κύτταρα».


πηγη τα Νεα

 

Aποφεύγουν να εργαστούν στη Γερμανία;




Ταλέντα και «μυαλά» αποφεύγουν να εργαστούν στη Γερμανία
Οι γερμανικές επιχειρήσεις παραπονούνται για έλλειψη εργαζομένων με υψηλή ειδίκευση, αλλά δεν δραστηριοποιούνται για να προσελκύσουν ξένους με τα απαιτούμενα προσόντα.

Τη διαπίστωση αυτή κάνει ο ΟΟΣΑ σε έκθεσή του για τις διασυνοριακές μετακινήσεις των εργαζομένων. Σύμφωνα με την έκθεση, οι πλέον ελκυστικές χώρες για εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης και δεξιοτήτων είναι η Βρετανία, η Αυστραλία και η... Δανία!

Αντίθετα, «η Γερμανία, παρά τη σχετική σταθερότητα της αγοράς εργασίας της και το υψηλό επίπεδο ζωής, δεν είναι αρκετά ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά προσέλκυσης ταλέντων».


Θα πρέπει να υποδεχθεί η χώρα 800.000 αλλοδαπούς επιστήμονες


Τα ευρήματα της έρευνας είναι όντως εντυπωσιακά. «Οι Γερμανοί χρειάζονται ινδούς τεχνικούς ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινέζους μηχανικούς και γάλλους διπλωματούχους». Αλλά «οι μόνοι πρόθυμοι να εργαστούν γι' αυτούς και μάλιστα σε εποχικές θέσεις εργασίας είναι οι Πολωνοί και οι Ρουμάνοι με χαμηλή ειδίκευση». Την ώρα που, όπως εκτιμούν οι ειδικοί του ΟΟΣΑ, «έως το 2025 λόγω της γήρανσης του γερμανικού πληθυσμού ο αριθμός των ειδικευμένων επιστημόνων θα έχει μειωθεί κατά 5,4 εκατομμύρια». Και για να καλυφθούν οι ανάγκες «θα πρέπει να υποδεχθεί η χώρα 800.000 αλλοδαπούς επιστήμονες».
Μια κατανοητή δυσκολία για έναν ξένο που θέλει να δουλέψει στη Γερμανία είναι βεβαίως η γλώσσα.
 «Οι εγγραφές στα Ινστιτούτα Γκαίτε στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου έχουν αυξηθεί από 10% έως 37% τη διετία 2010-2011», σημειώνει ο Οργανισμός.
Αλλά ο αριθμός των Ευρωπαίων συνολικά που γνωρίζει τη γλώσσα του Γκαίτε μειώθηκε από το 14% στο 11% την περίοδο 2005-2012.



 

Ανάγκη επαναπροσδιορισμού της μεταναστευτικής πολιτικής




Γερμανία: Ευρωπαϊκή λύση για τη μετανάστευση
Την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της μεταναστευτικής πολιτικής της Γερμανίας τόνισε σε τηλεοπτική του συνεντευξή, ο υπουργός Εσωτερικών, Χανς Πέτερ Φρίντριχ. Παράλληλα, ζήτησε την ανάληψη δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την επίλυση του προβλήματος.

Το κύμα μετανάστευσης από χώρες που πρόσφατα έγιναν κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία, αυξάνει τα προβλήματα ενσωμάτωσης των μεταναστών στον κοινωνικό ιστό.




 

Ένας από τους τομείς που σηκώνουν το κύριο βάρος των συνεπειών από την αύξηση των μεταναστών είναι εκείνος της παιδείας. Αρκετοί εκπαιδευτικοί επισημαίνουν τα προβλήματα, καθώς οι πόροι δεν επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών του αυξανόμενου αριθμού των μαθητών.

«Έχουμε 20 με 30 παιδιά που μεταναστεύουν κάθε μήνα από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Τα παιδιά πηγαίνουν στα ήδη υπάρχοντα σχολεία. Προσπαθούμε να βρούμε χώρους για αυτά, έχουμε φθάσει όμως στα όρια μας. Κάποια στιγμή δεν θα υπάρχουν πλέον διαθέσιμες θέσεις στα σχολεία», δήλωσε μια εκπαιδευτικός.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, μόνο το 2011, περίπου 150.000 Βούλγαροι και Ρουμάνοι μετανάστευσαν στη Γερμανία.

Δεν είναι λίγες οι φωνές στη χώρα, που ζητούν μια συνολική ευρωπαϊκή λύση, πριν το πρόβλημα της μετανάστευσης λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.



  πηγή άρθρου από euronews


 

Σάλος έχει ξεσπάσει στη Γερμανία για τα γενόσημα





Σάλος έχει ξεσπάσει στη Γερμανία με τις περιπτώσεις Γερμανών ασθενών που έχουν κινδυνεύσει να χάσουν και την ίδια τους τη ζωή, εξαιτίας των ανώνυμων γενόσημων-δολοφόνων που υποχρεωτικά τους ταΐζουν η Μέρκελ και ο Ρέσλερ.

Ακόμη και οι μεγαλύτερες και εγκυρότερες γερμανικές εφημερίδες, όπως η Die Welt, εκπέμπουν σήμα κινδύνου, προειδοποιώντας ότι ο μόνος λόγος που η χώρα δεν έχει –μέχρι σήμερα- θρηνήσει θύματα είναι η αυτοθυσία των Γερμανών γιατρών, η οποία λειτουργεί ως ασπίδα απέναντι στα ανώνυμα γενόσημα, που παράγονται ανεξέλεγκτα και υπό αμφίβολες ποιοτικές συνθήκες σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, η Ινδία, το Ισραήλ και η Κίνα.


 



Παρόλα αυτά, ο σάλος στη Γερμανία αφήνει προφανώς αδιάφορη την τρικομματική κυβέρνηση στην Ελλάδα, η οποία πειθάρχησε απολύτως στις εντολές της τρόικας και εφάρμοσε άνευ όρων τη συνταγογράφηση
δραστικής που επιβάλλει ταανώνυμα γενόσημα-δολοφόνους και στον ελληνικό λαό.

Η ελληνική κυβέρνηση, που αδιαφόρησε για τη σύσσωμη αντίδραση όλων των εμπλεκομένων με την υγεία, οι οποίοι προειδοποίησαν για τους τεράστιους κινδύνους που φέρνει η
δραστική στον Έλληνα ασθενή, για τις δραματικές επιπτώσεις στο επίπεδο της αποβιομηχάνισης και ανεργίας (αφού το ελληνικό φάρμακο πετιέται έξω από τα φαρμακεία και 20.000 οικογένειες μένουν στο δρόμο), αλλά και της οικονομίας (αφού η φαρμακευτική δαπάνη θα εκτοξευθεί μόλις μονοπωλήσουν την αγορά οι πολυεθνικές τωνανώνυμων γενόσημων), τώρα επιλέγει να κλείσει τα αυτιά και στις κραυγές αγωνίας χωρών που εφάρμοσαν τη μέθοδο πριν από εμάς και ήδη ζουν με τις συνέπειες. Κι όλα αυτά, για να αποδείξουν οι κυβερνώντες –μια ακόμη φορά- πόσο «καλοί μαθητές» είναι στην τρόικα, που ενδιαφέρεται μονάχα να εξασφαλίσει ότι οι γερμανο-ισραηλινές πολυεθνικές των ανώνυμων γενόσημων θα θησαυρίζουν εις βάρος των ζωών των Ελλήνων πολιτών.

«Καταστροφικές και δραματικές ελλείψεις φαρμάκων»

Συγκεκριμένα, η γερμανική εφημερίδα Die Welt επανέρχεται στο τεράστιο πρόβλημα των
ανώνυμων γενόσημων αμφιβόλου ποιότητας που εισάγονται στη Γερμανία από ασιατικές χώρες –το οποίο έχει στηλιτεύσει με σειρά δημοσιευμάτων- και τονίζει τις σημαντικές ελλείψεις σε βασικά φάρμακα με τις οποίες βρίσκονται, πλέον, αντιμέτωποι γιατροί και ασθενείς στη Γερμανία.

Η εφημερίδα επικαλείται μεγάλη έρευνα του Γερμανικού Πρακτορείου Ειδήσεων, που σκιαγραφεί με τα μελανότερα χρώματα τον κίνδυνο για την υγεία των Γερμανών πολιτών, ο οποίος αυξάνει μέρα με τη μέρα. Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, το πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο, που μόνο με τον προσωπικό κόπο των γιατρών και της διοίκησης των νοσοκομείων γίνεται δυνατό να εξασφαλιστούν φάρμακα για τη θεραπεία των ασθενών –ακόμη και εκείνων των οποίων οι ζωές βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο.

Ως παράδειγμα, το Γερμανικό Πρακτορείο εξετάζει τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί πια στο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Σαξωνίας-Άνχαλτ, η οποία είναι χαρακτηριστική για το σύνολο της γερμανικής επικράτειας. Η Ένωση Φαρμακοποιών του κρατιδίου εκεί καταγγέλλει ότι οι ελλείψεις σε φάρμακα στα νοσοκομεία αυξάνονται διαρκώς τα τελευταία δύο χρόνια. Ιδιαίτερα στα τέλη του 2012, η κατάσταση έχει πλέον φτάσει σε επίπεδα «καταστροφικά και δραματικά», όπως τονίζει ο εκπρόσωπος της ένωσης, Μάρτιν Βολφ.

Οι μεγαλύτερες ελλείψεις αφορούν φάρμακα για νόσους της καρδιάς, ακόμα και αντιβιοτικά ή σκευάσματα για τα μάτια. Το πρόβλημα είναι μεγάλο όχι μόνο για τους ασθενείς που νοσηλεύονται, αλλά και για όσους επισκέπτονται τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων.

Η συνέχιση της θεραπείας των ασθενών πολλές φορές εξαρτάται από την «τύχη, την εξειδίκευση και τη λογιστική μαεστρία» των εργαζομένων στις φαρμακαποθήκες του κρατιδίου, που προμηθεύουν τα νοσοκομεία, καθώς αναγκάζονται να κάνουν παραγγελίες φαρμάκων από το εξωτερικό. Βεβαίως, οι παραγγελίες φαρμάκων από άλλες χώρες –πέραν του κινδύνου που συνεπάγονται για τους ασθενείς (αφού δεν ελέγχονται οι συνθήκες παραγωγής τους)- τελικά αυξάνουν και τη φαρμακευτική δαπάνη, ακριβώς αυτή που υποτίθεται είχε στόχο να μειώσει η μεταρρύθμιση της υγείας στη Γερμανία, η οποία επέβαλε τη
δραστική. Μια μεταρρύθμιση που εμπνεύστηκε ο Φίλιπ Ρέσλερ, κατά τη διακυβέρνηση της Άγκελα Μέρκελ.

Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της Ένωσης Φαρμακοποιών Σαξωνίας-Άνχαλτ, κ. Βολφ δε βλέπει κανένα φως στο βάθος του τούνελ. Δε βλέπει τέλος στην ταλαιπωρία των ασθενών που βάζει σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους, αφού –όπως εξηγεί ο ίδιος- «με δυσκολία τηρούνται τα ευρωπαϊκά στάνταρντ παραγωγής» στις ασιατικές χώρες από τις οποίες εισάγονται στη Γερμανία τα
ανώνυμα γενόσημα-δολοφόνοι. Είναι, δηλαδή, αδύνατο ακόμη και για τη Γερμανία –πόσο μάλλον για τον υποστελεχωμένο, κατά ομολογία της ίδιας του της διοίκησης, ΕΟΦ- να ελέγξει τους κινδύνους για την υγεία των ασθενών που κρύβουν σκευάσματα τα οποία παράγονται σε Πακιστάν, Ινδία, Ισραήλ, Κίνα, Μπαγκλαντές.

Μάλιστα, όταν όντως κάποιος έλεγχος καταφέρει να εντοπίσει μια επικίνδυνη παρτίδα, αυτή αποσύρεται από τις γερμανικές αρχές, την ίδια ώρα που η νομοθεσία περί
δραστικής υποχρεώνει τους ασθενείς να αναζητούν τα συγκεκριμένα και μόνο τα φάρμακα! Ως συνέπεια του παραλογισμού αυτού, τελικά, όταν δε γίνονται έλεγχοι οι Γερμανοί ασθενείς κινδυνεύουν να πάρουν επικίνδυνα σκευάσματα, ενώ όταν γίνονται οι έλεγχοι, τα επικίνδυνα σκευάσματα αποσύρονται και οι ασθενείς μένουν χωρίς φάρμακα που είναι απαραίτητα για την υγεία τους, ίσως ακόμη και για τη ζωή τους.

Ως αποτέλεσμα όλου αυτού του χάους, οι γιατροί βρίσκονται πολύ συχνά σε αδιέξοδο και αντιμετωπίζουν τις ελλείψεις των φαρμάκων με τη δική τους αυτοθυσία, προσπαθώντας κάποιες φορές να εφαρμόσουν ακόμα και εναλλακτικές θεραπείες, αντί αυτών που επιβάλλονται επιστημονικά και στις οποίες ήταν μέχρι σήμερα ρυθμισμένοι οι ασθενείς τους.

Το πρόβλημα όμως θα παραμένει και θα διογκώνεται, όσο η γερμανική κυβέρνηση επιμένει να υπηρετεί –και να επιδιώκει το ίδιο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως στην Ελλάδα- τα συμφέροντα γερμνανο-ισραηλινών βιομηχανιών
ανώνυμων γενόσημων, αδιαφορώντας για την υγεία των πολιτών. Πόσο μάλλον, όταν έχει αποδειχθεί ότι πολλά από αυτά τα σκευάσματα προκαλούν από τάσεις αυτοκτονίας μέχρι και θανάτους...
πηγή άρθρου στα ελληνικά από newsbomb.gr


Διαβάστε το άρθρο απο την εφημερίδα
Die Welt  Lieferengpässe bei Medikamenten



 

Η χημική ουσία βισφενόλη Α είναι αμφιλεγόμενη




Πόσο επιβλαβής είναι η βισφενόλη Α;
Η χημική ουσία βισφενόλη Α απαγορεύεται από το 2011 στα μπιμπερό. Επιτρέπεται όμως ακόμη στις κονσέρβες ή στα σφραγίσματα. Η Σουηδή υπ. Περιβάλλοντος Λένα Εκ ζητά τώρα την πλήρη απαγόρευσή της.
Εδώ και χρόνια η χημική ουσία βισφενόλη Α είναι αμφιλεγόμενη και αποτελεί αντικείμενο συχνών επικρίσεων. Την συναντάμε σε μια σειρά προϊόντων καθημερινής χρήσης, όπως τα CD, το χαρτί αποδείξεων που δίνουν στα καταστήματα, στα κινητά τηλέφωνα ακόμη και στα κράνη των μοτοσικλετιστών.


 


Η βισφενόλη Α παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1930, όταν αναζητούνταν συνθετικά υλικά που θα μπορούσαν να μοιάζουν στα οιστρογόνα, στις γυναικείες φυλικές ορμόνες. Γρήγορα όμως διαπιστώθηκε ότι η βισφενόλη δεν είχε τη θεραπευτική λειτουργία που αναμενόταν και πως άλλες ουσίες ήταν καταλληλότερες να χρησιμοποιηθούν στη φαρμακευτική.

Η βισφενόλη Α βρήκε γρήγορα εφαρμογή όμως σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα στη χημική βιομηχανία. Στη χημική βιομηχανία η συγκεκριμένη ουσία είναι ιδιαίτερα «αγαπητή» για τις πολύπλευρες εφαρμογές της, για τις καλές μονωτικές ιδιότητές της και για τη δυσκολία με την οποία φλέγεται.

Επιβλαβής για την υγεία

Έρευνες έχουν αποδείξει ωστόσο ότι η βισφενόλη Α μπορεί να διαλύεται και να διοχετεύεται στην τροφή. Συναντάται συχνά στα πλαστικά. Η βισφενόλη Α μπορεί για παράδειγμα να διαλυθεί μέσω βραστού νερού και να εισχωρήσει στις τροφές. Ακόμη και χωρίς να αναπτυχθεί θερμότητα όμως, είναι δυνατόν η ουσία να διαλυθεί.


 
Από το 2011 απαγορεύεται η χρήση της βισφενόλης Α στα μπιμπερό
Από το 2011 απαγορεύεται η χρήση της βισφενόλης Α στα μπιμπερό

Η συγκεκριμένη ουσία μπορεί πάντως να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, για παράδειγμα να ενισχύει τις καρδιακές παθήσεις και να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να υπάρξουν αρνητικές επιδράσεις στην σεξουαλική ζωή του ανθρώπου. Στα μωρά μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε παραμορφώσεις.
Για το λόγο αυτό η ΕΕ αποφάσισε το 2011 να απαγορεύσει τουλάχιστον τη χρήση της βισφενόλης Α στα μπιμπερό. Για τους υπόλοιπους τομείς η Κομισιόν όρισε ανώτατα επιτρεπτά όρια. Η Γαλλία σκοπεύει πάντως από το 2015 να απαγορεύσει πλήρως τη χρήση της συγκεκριμένης χημικής ουσίας στις συσκευασίες τροφίμων.
Πιο αποφασιστική φαίνεται η Σουηδή υπουργός Περιβάλλοντος Λένα Εκ, η οποία τάσσεται υπέρ μιας πλήρους απαγόρευσης της βισφενόλης Α. «Η έκκλησή της παραβιάζει ανοιχτές θύρες», δήλωσε από την Γερμανία η εκπρόσωπος τύπου της περιβαλλοντικής οργάνωσης BUND, η οποία επίσης συνηγορεί στην πλήρη απαγόρευση της ουσίας. Εντούτοις στην έκκληση της Σουηδής υπουργού υπάρχουν αντιρρήσεις και οι υπέρμαχοι της χρήσης της βισφενόλης Α από τη χημική βιομηχανία, δηλώνουν ότι την άνοιξη με ειδική έκθεση θα αποδείξουν πως η ουσία είναι ασφαλής και τηρεί τα ευρωπαϊκά στάνταρ.

πηγή:DW
Marcus Lütticke / Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη

 

Νέες θέσεις εργασίας στη Γερμανία




Ανοίγουν 150.000 νέες θέσεις εργασίας

Οι γερμανικές εταιρίες θα προσθέσουν 150.000 νέες θέσεις εργασίας κατά την φετινή χρονιά, σύμφωνα με... δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Bild-Zeitung, που παραθέτει τις προβλέψεις της ένωσης επιχειρηματιών DIHK.

Πάντως, η εκτίμηση για την δημιουργία νέων θέσεων, όσο κι αν είναι ευνοϊκή, είναι χαμηλότερη κατά 30.000 σε σχέση με την εκτίμηση που είχε κάνει το φθινόπωρο η ένωση DIHK.


πηγή άρθρου στα ελληνικά euro2day.gr




Να συμπληρωσω στο αρθρο οτι οι θεσεις αφορουν τον ιατρικο και τομεα υγειας,γαστρονομια τουρισμο.
Ακομη οσον αφορα το εμπορικο τομεα και οικοδομικα επαγγελματα/χτιστες,ελαιοχρωματιστες.
Βεβαια το 2012 το φθινοπωρο ειχε προγραμματιστει γυρω στις 180.000  θεσεις εργασιας αλλα τελικα εκλεισαν στις 150.000 θεσεις εργασιας.


 
 



 

Μεγαλώνει το κύμα φυγής Ελλήνων στη Γερμανία




Μεγαλώνει το κύμα φυγής Ελλήνων στη Γερμανία ένεκα κρίσης. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας κυρίως νεαρής ηλικίας οι οποίοι είναι απόφοιτοι Πανεπιστημίων, κατέχουν μεταπτυχιακό ή και διδακτορικό ψάχνουν νέους επαγγελματικούς ορίζοντες στα ξένα.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Έλληνες που διαμένουν στην Γερμανία κατατάσσονται στην τέταρτη θέση μετά από Τούρκους, Ιταλούς, Πολωνούς. Για το μήνα Νοέμβριο η ανεργία στην Γερμανία ήταν στο 6,8% ,την ώρα που στην χώρα μας για το τρίτο τρίμηνο του 2012 αγγίζει το 24.8% έναντι 17.7% του τρίτου τριμήνου του 2011.Για το μήνα Νοέμβριο έφτασε στο 27%.Οι περισσότεροι άνεργοι ζουν στην Αττική. Το ποσοστό των νέων ξεπέρασε το 61%.Η Ernst&Young αναφέρει ότι για φέτος θα φτάσει στο ποσοστό του28%.


 
Οι επαγγελματίες που έχουν ζήτηση στη Γερμανία είναι οι γιατροί


Η Ελληνική Στατιστική Αρχή επισημαίνει με επίσημα στοιχεία ότι το σύνολο των μεν απασχολούμενων κατά τον Νοέμβριο του 2012 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.642.102, ενώ ο οικονοµικά µη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.339.982 άτοµα.

Μαύρη εργασία στην Ελλάδα και επαγγέλματα με ζήτηση

Υψηλά είναι τα ποσοστά της μαύρης εργασίας στη χώρα μας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από Ελέγχους της Ε.Υ.Π.Ε.Α (Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης του ΙΚΑ,) η μαύρη εργασία αγγίζει το ποσοστό 36% φτάνει. Σε ορισμένες πόλεις της χώρας μας αγγίζει και το 44%.

Οι επαγγελματίες που έχουν ζήτηση στη Γερμανία είναι οι γιατροί ,ενώ παράλληλα υπάρχει τεράστια ζήτηση στον τομέα της μηχανολογίας, των πληροφοριακών συστημάτων. Πληροφορίες του Dow Jones Newswires αναφέρουν ότι το τελευταίο διάστημα παρατηρείται αύξηση στους ονομαστικούς μισθούς κατά 3,2%.


 Η zougla.gr επικοινώνησε με την Manager του προγράμματος Eures (ειδικό πρόγραμμα σχετικά με θέσεις εργασίας στην Ευρώπη)του ΟΑΕΔ στην Ελλάδα κ.Κατερίνα Φλάκα η οποία μας ανέφερε χαρακτηριστικά: «Oι Έλληνες έχοντας λάβει σαν πληροφορία την μεγάλη προσφορά των θέσεων που υπάρχουν στην γερμανική αγορά, αναζητούν συχνότερα πληροφορίες και βελτιώνουν τα γλωσσικά του προσόντα για την διευκόλυνση στην μετάβαση τους. Οι ηλικίες που αναζητούν πληροφορίες στα γραφεία μας ανεξάρτητα αν αποφασίζουν να μετακινηθούν κυμαίνονται μεταξύ 25-50 και από τα δυο φύλα.


Μεγαλώνει το κύμα φυγής Ελλήνων στη Γερμανία ένεκα κρίσης


Επιλέγουν να μετακινηθούν σε χώρες που μπορούν να επικοινωνήσουν γλωσσικά. (Αγγλία, Γερμανία Σουηδία Δανία Νορβηγία Ολλανδία Ελβετία Αυστρία). Στις σκανδιναβικές χώρες πάνε συνήθως με γλώσσα τα αγγλικά αλλά τελευταία παρατηρείται ότι μαθαίνουν την γλώσσα της χώρας πριν κάνουν την μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους».

Οι μισθοί πάντως σύμφωνα με την Ελληνική Πρεσβεία του Βερολίνου δεν έχουν καμία σχέση με τους μισθούς πείνας στην Ελλάδα καθώς διαφέρουν ανά επάγγελμά, κατά πόσα χρόνια ασκείται και ανάλογα με την πόλη που διαμένει ο
κάτοικος της.

Σε ένα δάσκαλο ή γιατρό ο μισθός του κυμαίνεται μεικτά από 3.200 ευρώ έως 4.200. Πάντα ανάλογα με το κλιμάκιο και αν είναι παντρεμένος ή είναι γονέας .Ένας καθηγητής πανεπιστημίου από 3.800 έως 5.300 ευρώ ,μια νοσοκόμα με αρκετά χρόνια εμπειρία από 2.000 έως 2.800 ευρώ .Τέλος ένας γιατρός επικεφαλής μιας μονάδας από 4.700 έως 6.600 ευρώ.

πηγή από zougla.gr

 

Tο μανιφέστο επιστημόνων, συνδικαλιστών και πολιτικών για εβδομάδα εργασίας 30 ωρών




«Θυμίζει αίτημα της δεκαετίας του 70», παρατηρεί το Der Spiegel σχολιάζοντας το μανιφέστο εκατό επιστημόνων, συνδικαλιστών και πολιτικών για εβδομάδα εργασίας 30 ωρών, χωρίς μισθολογικές απώλειες.

Οι χαμηλοί μισθοί, οι συμβάσεις εργασίας περιορισμένου χρόνου και η έλλειψη εξειδικευμένου εργασιακού δυναμικού τίθενται διαρκώς στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης.




Ωστόσο, για μείωση του χρόνου εργασίας έχει να γίνει λόγος εδώ και πολύ καιρό. Να όμως που τα πράγματα αλλάζουν και περίπου εκατό εκπρόσωποι της επιστήμης, του συνδικαλισμού και του πολιτικού κόσμου απαιτούν σε διακήρυξή τους που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Tageszeitung (taz) του Βερολίνου την καθιέρωση της εβδομάδας εργασίας των 30 ωρών.

«Χρειαζόμαστε ένα συνολικό κοινωνικό πρόγραμμα στην κατεύθυνση της μείωσης του χρόνου εργασίας.Το θέμα δεν μπορεί να περιορίζεται πλέον στα όρια της πολιτικής των συλλογικών διαπραγματεύσεων», υποστηρίζει ο Χάιν-Γιόζεφ Μπόντρουπ, οικονομολόγος στην «Ανώτατη Σχολή Βεστφαλίας» του Γκελζενκίρχεν.
Το κοινωνικό υπόστρωμα του μανιφέστου είναι η υψηλή ανεργία στην Ευρώπη. «Μια υπερπροσφορά εργατικών χεριών στις αγορές εργασίας οδηγεί σε πτώση των μισθών», αναφέρουν οι «100» στη διακήρυξή τους και προσθέτουν ότι δεν επιτρέπεται να επωμίζονται τα βάρη της κρίσης οι μισθωτοί, που αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού, καθώς και οι άνεργοι.


Έκκληση στην Ομοσπονδία Συνδικάτων (DGB) να ξεκινήσει μια εκστρατεία



Από τις κινητοποιήσεις του 2003 για το 35ωρο
Από τις κινητοποιήσεις του 2003 για το 35ωρο
 
Η πρόταση αναφέρεται ρητά στη Γερμανία και στις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας. «Στα 3 εκατομμύρια των ανέργων θα πρέπει να προστεθούν αλλά 3 εκατομμύρια εργαζόμενοι σε καθεστώς μερικής απασχόλησης 14,7 ωρών την εβδομάδα και οι οποίοι θέλουν να εργασθούν περισσότερο», δηλώνει στην taz ο καθηγητής Μπόντρουπ.
Το σχέδιο που προτείνουν οι «100» προβλέπει τη σταδιακή καθιέρωση της εβδομάδας των 30 ωρών σε έναν χρονικό ορίζοντα κάποιων ετών. Οι υπογράφοντες αναμένουν σαφή αύξηση της παραγωγικότητας, την οποία θα καρπωθούν οι εργαζόμενοι προκειμένου να διασφαλιστεί η εξίσωση μισθού. Μάλιστα ο καθηγητής Χάιν-Γιόζεφ Μπόντρουπ απευθύνει έκκληση στην Ομοσπονδία Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) να ξεκινήσει μια στοχευμένη εκστρατεία στην κατεύθυνση της μείωσης του χρόνου απασχόλησης. Η πρόταση του Μπόντρουπ μάλλον δεν ενθουσιάζει τo DGB, η ηγεσία του οποίου δεν ξεχνά ότι το Συνδικάτο Μετάλλου (IG Metall) απέτυχε το 2003 παταγωδώς να επιβάλει το «35ωρο» στις περιοχές της ανατολικής Γερμανίας που μαστίζονταν από την υψηλή ανεργία.


πηγή : DW
Επιμέλεια: Σταμάτης Ασημένιος
Υπεύθ. Σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη

 

Περισσότεροι νέοι Έλληνες μεταναστεύουν στη Γερμανία




"Η κρίση στην Ελλάδα δεν έχει μόνο το οικονομικό τίμημά της. Όλο και περισσότεροι νέοι Έλληνες μεταναστεύουν - ιδιαίτερα στη Γερμανία. Η ανησυχία τους για την οικονομική κατάσταση είναι τώρα μεγαλύτερη από την αγάπη τους για την πατρίδα τους", γράφει το γερμανικό Focus Online.

"Το Μάρτιο του 2012 έχει αρκετή ζέστη στην Ελλάδα. Οι πρώτες ανθισμένες αμυγδαλιές, η φύση σηματοδοτεί μια νέα αρχή. Αυτή, όμως, για τους Έλληνες είναι κάτι το πολύ μακρινό.
Ειδικά οι νέοι -εξ αιτίας της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης- δεν έχουν σχεδόν καμία προοπτική. Όταν η Μαρία (24) και ο Νίκος είναι (25) στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης για να πουν το αντίο για μια ξένη χώρα, το θερμόμετρο δείχνει 25 βαθμούς Κελσίου. Όλη η οικογένεια έχει έρθει, τα δάκρυα τρέχουν ποτάμι. Αλλά η προσδοκία για μια καλύτερη ζωή υπερτερεί.
Κάτι που φαντάζει σαν ιστορία μετανάστη από χώρα του Τρίτου Κόσμου, συμβαίνει σχεδόν έξω από την πόρτα μας - μια χώρα της ΕΕ. Εν τω μεταξύ, η ανεργία των νέων στην Ελλάδα είναι σχεδόν στο 58%, το υψηλότερο σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.


 


Όλο και περισσότεροι νέοι Έλληνες μεταναστεύουν ιδιαίτερα στη Γερμανία


 Ποτέ ξανά οι νέοι στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο καλά εκπαιδευμένοι όπως σήμερα. Αλλά δεν έχουν τις ευκαιρίες να το δείξουν. Οι θέσεις εργασίας που χρειάζονται οι νέοι Έλληνες σήμερα έχουν εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια της κρίσης.



 Γι 'αυτό το λόγο όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι αποφασίζουν να μεταναστεύσουν. Μηχανικοί, γιατροί, αλλά κι ανειδίκευτοι εργάτες δοκιμάζουν τώρα την τύχη τους στο εξωτερικό. Πολλοί από αυτούς προτιμούν τη Γερμανία, όπως ο Νίκος και η Μαρία - αυτή φοιτήτρια τέχνης, εκείνος μηχανικός. Όποιος μπορεί να πληρώσει, παρακολουθεί τα ακριβά μαθήματα Γερμανικών στα Ινστιτούτα στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη.


 Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία, μόνο το 2011, 25.000 περίπου Έλληνες μετανάστευσαν στη Γερμανία, οι ειδικοί κάνουν λόγο μέχρι και για 60.000 μετανάστες.

Από φόβο για έξοδο της χώρας από το Ευρώ, πολλοί Έλληνες έχουν ήδη στείλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό. H Ελλάδα χάνει τώρα και το ανθρώπινο δυναμικό της;




H Ελλάδα χάνει τώρα και το ανθρώπινο δυναμικό της;



 Πηγή: e-go.gr


 

Ένα μοντέλο αποκατάστασης υγείας για μετανάστες στη Σουηδία




Πρόγραμμα, αποκατάστασης υγείας

"Τέχνη δεν είναι να θεραπεύουμε αρρώστιες που έχουν οι άνθρωποι αλλά, να θεραπεύουμε ανθρώπους που έχουν αρρώστιες".
Ιπποκράτης.

Σε προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε στα ανυπέρβλητα εμπόδια που έβαζε η γλωσσική ανεπάρκεια των ελλήνων μεταναστών στη Σουηδία στην
επαγγελματική εκπαίδευση και εξέλιξή τους. Οι ελλείψεις/άγνοια στη σουηδική γλώσσα, δημιούργησε μεγάλες δυσκολίες και στην αποκατάσταση της υγείας. γιατί οι μονότονες δουλειές, το καινούργιο εργασιακό περιβάλλον -μεταφορά από γεωργικές περιοχές σε μοντέρνα βιομηχανική χώρα- δημιούργησαν προβλήματα υγείας.

Οι εργαζόμενοι στον ασφαλιστικό φορέα στην Τένστα, ένα προάστιο της Β. Στοκχόλμης με πολλούς μετανάστες, διαπίστωσαν, δεκαετία ΄90, στην καθημερινή τους δουλειά, πόσο δύσκολο ήταν να αποκαταστήσουν στην υγεία τους μετανάστες που είχαν μακροχρόνιες αναρρωτικές άδειες. Διαπίστωσαν επίσης ότι, δεν υπήρχαν φορείς αποκατάστασης της υγείας που διέθεταν διερμηνείς για τους ασθενείς που δεν μιλούσαν σουηδικά.

Ο ασφαλιστικός φορέας ήθελε να πλουτίσει τις γνώσεις του για τα αποτελέσματα των εξειδικευμένων υπηρεσιών που παρέχονται, προκειμένου να έχουν οι μετανάστες την καλύτερη δυνατή αποκατάσταση υγείας. Η υπηρεσία Κοινωνικής ασφάλισης της Στοκχόλμης, επιδιώκει, συνεχώς, να αποκτήσει καινούργιες γνώσεις που θα βοηθήσουν στην καθημερινή μας δουλειά. Στην προσπάθεια αυτή, το τμήμα έρευνας του ασφαλιστικού φορέα, συνεργάστηκε με πανεπιστημιακούς δασκάλους.







Η επιχείρηση, Επένδυση για την Υγεία (HälsoInvest) δοκίμασε ένα μοντέλο αποκατάστασης υγείας για έλληνες και τούρκους μετανάστες, με ελλείψεις στη σουηδική γλώσσα. Το προσωπικό εκπαιδεύθηκε ώστε, να μπορεί να συνεννοείται μέσω μεταφραστή. Παρακολούθησε επίσης σεμινάρια για το πολιτιστικό υπόβαθρο των μεταναστών αυτών, που μπορούσε να έχει σημασία στην αποκατάσταση της υγείας.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, αρκετοί συμμετέχοντες εξέφρασαν την ικανοποίησή τους γιατί ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίσθηκαν σαν άνθρωποι (individer) και πήραν μια εξήγηση για ιατρικές εξετάσεις που είχαν προηγηθεί.

Είναι σημαντικό ότι, μια επαγγελματική προσπάθεια αποκατάστασης έχει δρομολογηθεί στον τόπο εργασίας.
Δεν είναι μόνο οι γλωσσικές ελλείψεις που δυσκολεύουν τη διαδικασία αποκατάστασης. Υπάρχουν πολύ λίγες γνώσεις για τις σχέσεις ανάμεσα στο υψηλό ποσοστό απουσίας από την εργασία, λόγω ασθένειας, στις ομάδες μεταναστών και τους υποκειμενικούς πολιτιστικούς παράγοντες.

Αποκατάσταση υγείας μεταναστών με σκοπό την επιστροφή στην εργασία.
Είναι αρκετά σημαντικό για τον φορέα ασφάλισης, να έχει πρόσβαση σε τέτοιες εργασίες, γιατί σύμφωνα με τη στατιστική, οι μετανάστες παρουσιάζουν 75 % υψηλότερο ποσοστό νοσηρότητας από αυτό των σουηδών. Το προσωπικό, που ασχολείται με την αποκατάσταση, αναζητεί όλο και περισσότερες πληροφορίες για το πολιτιστικό υπόβαθρο των μεταναστών.
Για λόγους ανθρωπιστικούς αλλά και οικονομικούς, το υψηλό ποσοστό νοσηρότητας, αποτελεί μείζον ζήτημα για τον φορέα ασφάλισης που θα πρέπει να φωτισθεί.
Το ποσοστό απασχόλησης των μεταναστών έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία 20 χρόνια (1970 1990). Αυτό οφείλεται στην αυξανόμενη ανεργία και σε μεγαλύτερο βαθμό σε πρόωρη συνταξιοδότηση.
Απουσιάζουν σήμερα -1994-, γνώσεις και μέθοδοι εργασίας στον τομέα της υγείας και ασφαλιστικό φορέα, για τις ομάδες που παρουσιάζουν μεγάλες δυσκολίες αποκατάστασης. Οι ομάδες αυτές είναι μετανάστες και προέρχονται από γεωργικές περιοχές, έχουν χαμηλό βαθμό εκπαίδευσης ή είναι αναλφάβητοι, έχουν ελάχιστες ή καθόλου γνώσεις στα σουηδικά. Δουλεύουν συνήθως σαν καθαριστές και είναι ελεύθεροι γιατρού με διάγνωση, μακροχρόνιοι πόνοι στο μυοσκελετικό σύστημα.




Τα περισσότερα ινστιτούτα αποκατάστασης σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό έχουν σταματήσει να δουλεύουν με μετανάστες που δεν γνωρίζουν σουηδικά σε ικανοποιητικό βαθμό. Αυτό δεν είναι έκφραση διάκρισης αλλά έκφραση έλλειψης ενός ικανοποιητικού τρόπου περίθαλψης των ανθρώπων αυτών. Οι ασθενείς αυτοί βρίσκονται συνεχώς για περίθαλψη στον τομέα υγείας, συνήθως, χωρίς καμιά ευκαιρία για αντικειμενική εκτίμηση της κατάστασής τους. Οδηγεί σε μακροχρόνιες αναρρωτικές άδειες και ελαττώνονται οι δυνατότητες επαναφοράς στην αγορά εργασίας.
Τον Μάρτη του ´93, άρχισε η επιχείρηση επένδυση στην υγεία, ένα πιλοτικό πρόγραμμα αποκατάστασης υγείας μεταναστών με σκοπό την επιστροφή στην εργασία.

Το πρόγραμμα αυτό στρεφόταν σε έλληνες και τούρκους μετανάστες που δεν γνώριζαν σουηδικά.

Αφού το προσωπικό εκπαιδεύτηκε στο πολιτιστικό, κοινωνικό και ιστορικό υπόβαθρο των μεταναστών, άρχισε το πιλοτικό πρόγραμμα.


 πηγή άρθρου από www.toxotis.se
 Παναγιώτης Καλογιάννης, Φλεβάρης 2012
 Βιβλιογραφία:
Om Rehabilitering, Alf Bergroth
Köp av yrkesinriktad rehabilitering, Christina Lindholm
Rehabilitering av grekiska och turkisla invandrare, Agneta Axelsson-Berggren, Jocelyne Ängeslevä

 

Προσέλευση γιατρών στη Γερμανία,παρ'όλα αυτά έλλειψη




Στο τέλος του 2012, υπήρχαν 12.286 γιατροί στο Βραδεμβούργο, 2,5 τοις εκατό περισσότεροι από ό, τι στα τέλη του 2011. Ωστόσο, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν έλλειψη γιατρών στην επαρχία. Αυτό αναφέρει ο Ιατρικός Συλλόγος . Ένας λόγος για αυτό είναι ότι, όλο και περισσότεροι γιατροί στο Βραδεμβούργο ήδη είναι συνταξιούχοι.
 Ο αριθμός τους αυξήθηκε σε 3.152, το οποίο είναι 3,0 τοις εκατό περισσότερο από ό, τι πέρυσι.
Συνολικά, ο αριθμός των ιατρών χωρίς ιατρική δραστηριότητα από 3,4 τοις εκατό.
Συμπεριλαμβανομένων, εκτός από τους συνταξιούχους, για παράδειγμα, είναι και οι γιατροί που βρίσκονται σε άδεια μητρότητας ή δεν είναι σε θέση να εργαστούν.

Στο Βραδεμβούργο,βλέπουμε σημαντικά περισσότερες γυναίκες από τους άνδρες αναφέρθηκαν: 6.479 γιατρίνες και 5.807 άνδρες ιατροί.

Ο αριθμός των νοσοκομειακών αυξήθηκε  1,5 τοις εκατό σε 3.576. Ωστόσο, ο αριθμός των ιατρών με ιατρείο ατομικό μειώθηκε κατά 0,6 τοις εκατό και 4,1 τοις εκατό σε συνεργαζόμενα ιατρεία.


 

Επαγγελματικά κλινικοί γιατροί αναφέρεται στο 3,2 τοις εκατό,και ιατρικά κέντρα και ιδιωτικά ιατρεία από 3,4 τοις εκατό σε 2,2 τοις εκατό. Ο αριθμός των βοηθών ιατρών σε πρακτική, ανέρχεται αύξηση κατά 16,4 τοις εκατό.
75 τοις εκατό αύξηθηκε ο αριθμός των νοσοκομειακών γιατρών απασχολούνται ως γιατρός,ή ως βοηθός ιατρού ή βοηθός έρευνας. Ο αριθμός των γιατρών που απασχολούνται από τους οργανισμούς και τις επιχειρήσεις παρέμεινε αμετάβλητος, άλλες ιατρικές δραστηριότητες, όπως στον τομέα των εκπροσώπων ή εμπειρογνώμονες πήγαν, σύμφωνα με το θάλαμο κατά 0,6 τοις εκατό. 




πηγή άρθρου/αναγνωση και ελεύθερη μεταφραση από aerzteblatt.de
δείτε το άρθρο και στη γερμανική γλώσσα εδώ .

 

Σχέση Πολιτικής με την Ιατρική

 
 
 
 
Η «Σχέση Πολιτικής και Ιατρικής» στο 9ο συμπόσιο της Ε.Δ.Ι.Π.
Αθήνα

Η Εταιρεία Διάδοσης Ιπποκρατείου Πνεύματος (Ε.Δ.Ι.Π.), ως φορέας που λειτουργεί με στόχο τη διάδοση και εφαρμογή των αρχών της Ιπποκρατικής διδασκαλίας και της Ιπποκρατικής Ηθικής, καθώς και την ευαισθητοποίηση σε αυτές των νέων ιατρών και των ασχολουμένων στις υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών υγείας, διοργανώνει το 9ο Συμπόσιό της, με θέμα «Σχέση Πολιτικής και Ιατρικής από την αρχαιότητα έως σήμερα», το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013 στην Αθήνα (Ξενοδοχείο Divani Caravel).

Ο Όρκος του Ιπποκράτη αποτελεί βασική αρχή στην άσκηση της Ιατρικής, την αυστηρή τήρηση της οποίας καλείται να σεβαστεί ο λειτουργός της. Οι ιατροί, με τη λήψη του πτυχίου τους, ορκίζονται ότι θα εργαστούν για το καλό του αρρώστου και ότι θα τον προφυλάσσουν από κάθε κακό και αδικία.
 

 


Όπως τονίζει ο πρόεδρος της Ε.Δ.Ι.Π. Πάνος Ν. Ζηρογιάννης, «σήμερα η Ιατρική και η Πολιτική εμφανίζουν μια πολυσύνθετη διαπλοκή, η οποία διαχρονικά παρουσιάζει μια δυναμική εξέλιξη που εκφράζεται από το γεγονός ότι η πολιτική είναι δυνατό να επηρεάσει, με δραματικό και πολύπλοκο τρόπο, την επιβίωση των πολιτών. Παρά τις διαφορετικές διεργασίες με τις οποίες λειτουργούν και οι δύο, συγκλίνουν στη βάση μιας κοινής συνισταμένης, της οποίας στόχος πρέπει να είναι η εξασφάλιση καλής ποιότητας υγείας για τον πολίτη. Συνεπώς, η Πολιτική και η Ιατρική είναι αναγκαίο να βρίσκονται σε συνεργασία.


Η προσωπική και κοινωνική συμπεριφορά, η ιατρική δραστηριότητα και η πολιτική συμμετοχή του ιατρού δεν αποτελούν ξεχωριστά πεδία της ζωής, αλλά διαπλέκονται, αναγνωρίζοντας τη σημασία της μεταξύ τους σχέσης. Έτσι, η υπόσχεση αυτή του νέου ιατρού δημιουργεί τις προϋποθέσεις, οι οποίες καθιστούν σχεδόν αδύνατο το διαχωρισμό της Ιατρικής από την Πολιτική.

Οι αποφάσεις των πολιτικών που άπτονται της υγείας και της πρακτικής εφαρμογής της θεωρείται ότι έχουν και πολιτικό περιεχόμενο, όταν σε πολλά κράτη η λειτουργία των συστημάτων υγείας καθορίζεται από την κυβέρνηση, σύμφωνα με τις πολιτικές δοξασίες της. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ιατρικές ανακαλύψεις έχουν χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία πολιτικών διακηρύξεων και επιδιώξεων. Υποστηρίζεται ότι ο λοιμός μπορεί να συμβεί μόνο σε κράτη με περιορισμένες ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένων και των πληροφοριών που παρέχονται στον πολίτη.


H επισιτιστική επάρκεια, η οποία επηρεάζει άμεσα την επιβίωση των πολιτών, υποστηρίζεται ότι είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα για την ειρήνη και την ασφάλεια στην εποχή μας. Ποιος, όμως, είναι ο ρόλος των ιατρών όταν οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τις συστάσεις τους ως 'πολιτικά ενοχλητικές'; Είναι δύσκολο, συνεπώς, να κατανοήσει ο ιατρός τα ιατρικά και πολιτικά δρώμενα οιασδήποτε εποχής, πολύ, δε, περισσότερο της σημερινής, χωρίς επαρκή γνώση των ιστορικών δεδομένων και χωρίς επαρκή ιστορική αίσθηση αυτών που ονομάζουμε ιστορική εμπειρία.

Από την άλλη πλευρά, η ιστορική πραγμάτευση δε μπορεί να είναι μόνο ιατρική, αλλά οφείλει, αναπόφευκτα, να αντανακλά στο σύνολο των γεγονότων με πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιεχόμενο. Η έρπουσα οικονομική κρίση με τις συνεχείς μειώσεις στον προϋπολογισμό πολλών χωρών, απόρροια ανεπάρκειας πολιτικής, με τη συνοδό φτώχεια και το αυξανόμενο χρέος, οδηγεί σε μείωση της προσφοράς υπηρεσιών υγείας, με άμεση συνέπεια στην υγεία του πολίτη.

Ο σκεπτικισμός που έχει προκύψει σε θέματα ιατρικά, οικονομικά και ηθικά εντείνεται με την πρόοδο του χρόνου και θα οδηγήσει σε σύγκρουση των ομάδων από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, οι οποίοι στοχεύουν στην καθοδήγηση της πολιτικής ηγεσίας. Η διαφαινόμενη πρόθεση κυβερνήσεων να δώσουν τη διαχείριση των νοσοκομείων σε ιδιώτες, ανοίγει νέο κεφάλαιο στην παροχή ιατρικής φροντίδας και στη σχέση της με την πολιτική.

Η Ένωση Ασθενών της Αγγλίας έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία ανεπαρκούς παροχής φροντίδας σε ηλικιωμένα άτομα, τα οποία αποκαλύπτουν γυμνή την αλήθεια. Η κοινωνία έχει εισέλθει στην εποχή της γνώσης και η επιστήμη είναι η μόνη πηγή που μπορεί να φωτίσει τη σκοτεινή πλευρά του μέλλοντος.

Δεν είναι, όμως, βέβαιο αν οι ηγέτες μπορέσουν να αντιληφθούν αυτά που είπε ο H.Wells ('ο κόσμος βρίσκεται σε έναν αγώνα δρόμου μεταξύ της μάθησης και της καταστροφής')».

 



πηγή από health.in.gr
 
 

Περικοπές στην υγεία βρίσκουν αντίσταση




Το γερμανικό υπουργείο υγείας αντιστέκεται σε περικοπές κατά του Υπουργείου Οικονομικών,που σχεδιάζει να μειώσει τις επιδοτήσεις για το ταμείο υγείας.
Σύμφωνα με αναφορές των μέσων ενημέρωσης, η κυβέρνηση θέλει να μειώσει την επιχορήγηση το 2014 σε τέσσερα δισεκατομμύρια.
Αυτή ήταν μια δήλωση εκπρόσωπου του Υπουργείου Οικονομικών που απορρίφθηκε.

«Έχουμε κάνει τη συμβολή μας για να σώσουμε 4,5 δισ.ευρώ ήδη. Τώρα απαιτούνται άλλα τμήματα», είπε ένας εκπρόσωπος του υπουργείου, στον ιατρικο τυπο.
Το 2013, η ομοσπονδιακή επιχορήγηση του ταμείου υγείας των 14 δισ. ευρώ θα μειωθεί κατά 2,5 δισ. ευρώ και το 2014 σε 2 δισ.ευρώ.








Παρ 'όλα αυτά επιθυμείται  η πλήρης κοινωνική ασφάλιση .
Τα πλεονάσματα είναι μια αντανάκλαση της ισχυρής οικονομίας.

"Δεν έχει νόημα να έχουμε ένα έλλειμμα στον προϋπολογισμό και σε μεγάλα πλεονάσματα στο ταμείο για την υγεία», δήλωσε ο Υφυπουργός, του ομοσπονδιακου Υπουργείου Οικονομικών.



Το 2013, η ομοσπονδιακή επιχορήγηση του ταμείου υγείας των 14 δισ. ευρώ θα μειωθεί κατά 2,5 δισ. ευρώ και το 2014 σε 2 δισ.ευρώ



πηγή άρθρου τηλεόραση,γερμανικά νέα/ελευθερη μετάφραση στα ελληνικά





 

H ανεργία των γιατρών 37,51% στην Ελλάδα




ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΟ ΝΤΟΥΜΠΑΙ ΜΕ ΜΙΣΘΟ 10.000 ΕΥΡΩ
Κραχ στο ιατρικό επάγγελμα

Καλύτερη τύχη στο εξωτερικό αναζητούν ολοένα και περισσότεροι Έλληνες γιατροί, αφού η ανεργία έχει «χτυπήσει κόκκινο». Ενδεικτικό είναι ότι μόνο στην Αθήνα ένας στους τρεις γιατρούς είναι άνεργος ή υποαπασχολείται.

Ήδη 1.808 γιατροί - μέλη του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ) ξενιτεύτηκαν, με το Ντουμπάι και το Κατάρ να αποτελούν δελεαστικό επαγγελματικό προορισμό και μισθούς που φτάνουν τις 10.000 ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΣΑ, η Γερμανία αποτελεί την 1η χώρα προορισμού των ανέργων γιατρών, με μισθούς από 3.500 ευρώ για τους ειδικευόμενους, έως 8.000 ευρώ για τους διευθυντές. Σήμερα 6.500 Έλληνες γιατροί εργάζονται στη Γερμανία και εκτιμάται ότι θα φύγουν άλλοι 6.000 το επόμενο διάστημα.

Ανεργία 37,51% 

 
 Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του ΙΣΑ, Γιώργος Πατούλης, στη Ελλάδα η ανεργία των γιατρών έχει ανέλθει σε επίπεδα-ρεκόρ, με το 37,51% να είναι άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Επίσης, το 11,48% των μελών του Συλλόγου δεν βρίσκουν δουλειά, ενώ το 26,02% αναγκάζονται να κάνουν εφημερίες κατ΄ αποκοπή σε ιδιωτικά θεραπευτήρια ή να μεταφράζουν ιατρικά δοκίμια έναντι πινακίου φακής. Σημειώνεται ότι μέχρι το 2009, λιγότεροι από 600 γιατροί έφευγαν ετησίως στο εξωτερικό.

Το 2009, ο αριθμός ξεπέρασε τους 600 και το 2010 τους 800. Το 2011, έφυγαν 1.300 γιατροί. Μάλιστα, μέσα σε μια πενταετία (2007 - 2012) ο αριθμός των ξενιτεμένων γιατρών αυξήθηκε σχεδόν κατά τέσσερις φορές (535 το 2007, έναντι 1.808 το 2012)! Την ίδια στιγμή, ενώ το 2007, συνταξιοδοτούταν 100 μέλη του ΙΣΑ και γίνονταν 1.200 νέες εγγραφές μελών, το 2012 συνταξιοδοτήθηκαν 250 και εγγράφηκαν μόλις 400 νέα μέλη.










πηγή από imerisia.gr-Ελ. Πετροπούλου