Δύσκολη και περίπλοκη η νόμιμη μετανάστευση στις ΗΠΑ
Ο Δ. Παπαδημητρίου σχολιάζει τον νέο μεταναστευτικό νομοσχέδιο των ΗΠΑ
Η κυβέρνηση Ομπάμα προσπαθεί να μεταρρυθμίσει τη μεταναστευτική νομοθεσία των ΗΠΑ. Η νομοθετική διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει. Η Επιτροπή Δικαστικών Υποθέσεων της Γερουσίας ενέκρινε το νομοσχέδιο το οποίο θα εξεταστεί τώρα από την ολομέλεια του σώματος. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, Πρόεδρος της Κέντρου Μεταναστευτικής Πολιτικής, μελετά επί δεκαετίες τη μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Ο κ. Παπαδημητρίου πιστεύει ότι η μεταναστευτική πολιτική μιας χώρας πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες της κοινωνίας και τις αξίες της. Αυτό τον στόχο, μας λέει, επιτυγχάνει το μεταναστευτικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Ομπάμα και αναφέρεται συνοπτικά σε μερικά από τα κύρια σημεία του.
Ένα από τα προβλήματα που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ είναι αυτό των 11 εκατομμυρίων παρανόμων μεταναστών. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι όσοι ζουν παράνομα στις ΗΠΑ πρέπει να φύγουν από τη χώρα. Το νέο, υπό ψήφιση, νομοσχέδιο προσφέρει έναν μακροσκελή οδικό χάρτη για την «σταδιακή νομιμοποίησή τους», επισημαίνει. Ξεκινά αρχικά με την απογραφή όλων όσων βρίσκονται στη χώρα παράνομα, τους επιβάλει 2 μικρά πρόστιμα, τους ζητά να μάθουν αγγλικά και αμερικανική ιστορία. Όσοι παράνομοι μετανάστες πάρουν μέρος στην απογραφή έχουν δικαίωμα προσωρινής παραμονής και εργασίας στις ΗΠΑ όπως επίσης και τα παιδιά τους. Μετά από 10 χρόνια θα δικαιούνται μόνιμη άδεια παραμονής και εργασίας και μετά από 3 χρόνια και μερικές ακόμα εξετάσεις, θα μπορούν να γίνουν αμερικανοί πολίτες.
 |
| Δ. Παπαδημητρίου |
Χρειάζεται 13 χρόνια δηλαδή για να πάρει κανείς την αμερικανική υπηκοότητα, αν έχει μπει στη χώρα και ζει σαν παράνομος μετανάστης. Μιλάμε για ένα πρόγραμμα πολύχρονο, πολύπτυχο και μάλλον σκληρό. «Είναι σκληρή νομοθεσία» παραδέχεται ο κ Παπαδημητρίου «γιατί πολιτικά έπρεπε να είναι σκληρή νομοθεσία, γιατί πάρα πολλοί αμερικανοί, ειδικά οι ρεπουμπλικανοί, δεν θέλουν να κάνουν αυτή την κίνηση».
Πρόκειται όμως και για συμβιβαστική νομοθεσία γιατί οι συνθήκες το επιβάλλουν. Το θετικό είναι ότι όσα παιδιά μπήκαν παράνομα στη χώρα σε ηλικία μέχρι και 14 ετών, σε 5 χρόνια μετά την απογραφή, θα γίνονται αυτόματα πολίτες.
Η προτεινομένη νομοθεσία επίσης εξηγεί «έχει βρει ένα λογικό και συστηματικό τρόπο για να μπορέσει η Αμερική να φέρνει εργατικό δυναμικό από το εξωτερικό όταν υπάρχει ανάγκη».
Η προτεινόμενη νομοθεσία επίσης διαθέτει 8 δισεκατομμύρια δολάρια για την ασφάλεια των συνόρων και για εσωτερική αστυνόμευση. Και η τέταρτη πτυχή του νομοσχεδίου στοχεύει να σταματήσει την πρόσληψη παράνομων μεταναστών από αμερικανικές εταιρείες. Για το σκοπό αυτό θα δημιουργηθεί ένα ηλεκτρονικό σύστημα που θα ενημερώνει τους εργοδότες για το αν ένας υποψήφιος εργαζόμενος διαθέτει άδεια εργασίας. Αν κάποια εταιρεία προσλάβει προσωπικό που βρίσκεται παράνομα στη χώρα, θα πληρώνει πρόστιμο και θα έχει να αντιμετωπίσει και άλλες πολύ σοβαρές συνέπειες.
«Δηλαδή αυτή η νομοθεσία δεν είναι απλή» τονίζει, «είναι πολύ βαριά και προσπαθεί να πει σ’ αυτούς που θέλουν να έρθουν στην Αμερική παράνομα “Μην έρθετε. Άμα έρθετε δεν θα μπορέσετε να βρείτε δουλειά. Και αν σας πιάσουμε θα σας διώξουμε».
Η προτεινόμενη αυτή νομοθεσία δείχνει μια εικόνα της Αμερικής πολύ διαφορετική από ότι ξέραμε μέχρι σήμερα. Η μετανάστευση στην Αμερική αν δεν γίνει με πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές, ή πρόσληψη από αμερικανική εταιρεία ή γάμο, είναι σχεδόν αδύνατη.
Η μεγάλη διαφορά μεταξύ Αμερικής και Ευρώπη τονίζει ο κ. Παπαδημητρίου είναι ότι αν καταφέρει ένας μετανάστης να μπει σε μια ευρωπαϊκή χώρα και υποβάλει αίτηση ασύλου έχει ουσιαστικά «σωθεί». Το ίδιο όμως δεν ισχύει για την Αμερική. Τα τελευταία 5 χρόνια έχουν απελαθεί 2 εκατομμύρια μετανάστες. Αυτό δεν γίνεται στην Ευρώπη τονίζει, γιατί υπάρχει ένα νομικό πλαίσιο που προστατεύει όσους ζητούν άσυλο.
Άλλη μια μεγάλη διαφορά είναι η πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές στην Ευρώπη. Στην Αμερική δεν υπάρχει αντίστοιχη πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες, όσο κανείς είναι παράνομος μετανάστης.
Τότε γιατί τόσος κόσμος προσπαθεί να έρθει στην Αμερική; «Γιατί αυτό που υπάρχει στην Αμερική, είναι αυτό που πάντα υπήρχε στην Αμερική» επισημαίνει. «Υπάρχει δουλειά. Αλλά αυτά τα πράγματα σιγά-σιγά αλλάζουν και στην Αμερική, γιατί έχουμε τεράστια προβλήματα με την παροχή εργασίας τα οποία δεν ξέρουμε αν θα λυθούν σε ένα, δύο ή τρία χρόνια. Μέχρι που να λυθούν αυτά τα πράγματα η μετανάστευση στην Αμερική θα είναι πολύ μικρή».
Ενδεικτικό της συρρίκνωσης της αγοράς εργασίας στις ΗΠΑ είναι ότι από τον 1995 μέχρι το 2006 περίπου τεσσερισήμισι εκατομμύρια Μεξικανοί ήρθαν παράνομα στις ΗΠΑ, από το 2010 και μετά το ποσοστό αυτό έχει πέσει στο μηδέν.
Η οικονομική κρίση που πλήττει και τις ΗΠΑ, παράλληλα με τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, δημιουργεί προβλήματα στη ένταξη και αφομοίωση των μεταναστών. «Οι Ευρωπαίοι έκαναν τα πάντα λάθος από την αρχή» τονίζει. «Είπαν από την αρχή ότι εσύ δεν ανήκεις εδώ, δε σε θέλουμε σαν συμπολίτη».
Στην Ευρώπη οι μετανάστες έχουν δικαιώματα, αλλά είναι περιθωριοποιημένοι, ενώ είναι πολύ πιο εύκολο οι μετανάστες να ενταχθούν στην αμερικανική κοινωνία. Και οι δύο κοινωνίες όμως παρουσιάζουν ένα κοινό πρόβλημα. «Εκείνο που έχει χάσει η Ευρώπη και το έχουμε χάσει και εμείς στις ΗΠΑ, είναι να μπορέσουμε να πείσουμε τους πολίτες μας ότι εμείς διατηρούμε τον έλεγχο και όχι οι μετανάστες».
Ο κ. Παπαδημητρίου πιστεύει ότι όταν το προτεινόμενο νομοσχέδιο κατατεθεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα προταθούν πολύ σκληρότερα μέτρα. Το κάθε σώμα του Κογκρέσου, όταν υποβάλλεται ένα νομοσχέδιο προς ψήφιση, μπορεί να κάνει τις δικές του προτάσεις και πολλές φορές χρειάζεται να επιτευχθεί συμβιβασμός μεταξύ των προτάσεων της Βουλής και της Γερουσίας. Το τελικό νομοσχέδιο πρέπει να εγκριθεί στην ολότητά του και από τα δύο σώματα του Κογκρέσου και μετά θα υπογραφεί από τον αμερικανό Πρόεδρο. Ο κ. Παπαδημητρίου υπολογίζει ότι η διαδικασία αυτή θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το Δεκέμβριο του 2013.
πηγή από ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Ζωή Λεουδάκη http://gr.voanews.com
