Προβληματα στην ενοικιαση σπιτιου!





Προτιμούνται γερμανοί ενοικιαστές!

Το να βρεις φθηνό σπίτι στις γερμανικές μεγαλουπόλεις είναι δύσκολο. Ιδιαίτερα μάλιστα για τους μετανάστες, οι οποίοι πέφτουν συχνά θύματα διακριτικής μεταχείρισης από γερμανούς ιδιοκτήτες.


«Δεν ενοικιάζεται σε ξένους!». Έτσι φέρεται να απάντησε γερμανός ιδιοκτήτης στην τουρκικής καταγωγής Αϊσεγκιούλ Ακάρ, η οποία ήθελε να νοικιάσει το σπίτι του. Η Αϊσεγκιούλ Ακάρ ήρθε από την Τουρκία πριν από τριάντα χρόνια και ζει μόνιμα στη Βόννη. Αγαπάει τη Γερμανία και, όπως λέει, τη νιώθει δεύτερη πατρίδα της. Αλλά όταν αναφέρεται στις περιπέτειες που είχε μέχρι στιγμής ψάχνοντας για σπίτι είναι απογοητευμένη. «Έχω μετακομίσει τρεις φορές όλα αυτά τα χρόνια. Όποτε μπήκα στη διαδικασία να ψάξω για σπίτι είχα άσχημες εμπειρίες. Στα μάτια των γερμανών ιδιοκτητών δεν ήμουν εύκολα αποδεκτή: είχα το λάθος όνομα, έντονη προφορά και ένα λάθος παρουσιαστικό», λέει χαρακτηριστικά η Αϊσεγκιούλ Ακάρ.




Η προσωπική ιστορία της Αϊσεγκιούλ Ακάρ είναι κάπως ακραία. Ωστόσο η πλειοψηφία αλλοδαπών ενοικιαστών έχει κατά καιρούς αντιμετωπίσει διακρίσεις από πλευράς γερμανών ιδιοκτητών. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληγε προ διετίες και σχετική έρευνα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων των Ιδρυμάτων για την Ένταξη των μεταναστών σε δείγμα 10.000 ερωτηθέντων με μεταναστευτικό υπόβαθρο.





Μουσουλμάνοι και Αφρικανοί κυρίως υφίστανται διακρίσεις

Στην περίπτωση της Αϊσεγκιούλ Ακάρ συνέβη μάλιστα το εξής περιστατικό. Αφού η ίδια στάθηκε άτυχη να κλείσει κάποιο ραντεβού με γερμανούς ιδιοκτήτες, κατέφυγε στη βοήθεια του γιού της, ο οποίος μιλά άπταιστα γερμανικά. Ο γιος της Αϊσεγκιούλ τηλεφώνησε, έτσι σαν Γερμανός ονόματι «κύριος Σουλτς». Ο ίδιος γερμανός ιδιοκτήτης που της είχε πει λίγα λεπτά νωρίτερα «όχι», απάντησε αμέσως θετικά στον «κύριο για μία επίσκεψη στο διαμέρισμα. Σύμφωνα με την Μπίρτε Βάις ένα τέτοιο «τεστ» θα μπορούσε να αποτελέσει νομικό έρεισμα για προσφυγή στη δικαιοσύνη. Τουλάχιστον θεωρητικά.Στη Γερμανία το «νοίκι» αποτελεί τον κανόνα και η ιδιοκατοίκηση την εξαίρεση. Στις μεγάλες πόλεις, όπως το Βερολίνο ή το Αμβούργο, οχτώ στους δέκα ζουν σε σπίτια που νοικιάζουν. Οι ιδιοκτήτες κατακλύζονται κάθε τόσο με δηλώσεις ενδιαφέροντος από επίδοξους ενοικιαστές. Από αυτούς οι λιγότερο εύποροι, όπως μονογονεϊκές οικογένειες, άνεργοι ή φοιτητές συνήθως δεν προτιμούνται. Το ίδιο και οι μετανάστες. Σύμφωνα με την Μπίρτε Βάις από την συμβουλευτική εταιρεία Basis & Woge οι μουσουλμάνες γυναίκες που φορούν μαντίλα καθως και πολλοί Αφρικανοί έρχονται συχνά αντιμέτωποι με διακρίσεις. «Όταν άνθρωποι με αυτά τα χαρακτηριστικά επισκέπτονται διαμερίσματα προς ενοικίαση, συχνά ο ιδιοκτήτησης τους απαντά λέγοντας 'συγγνώμη, δεν είναι πλέον διαθέσιμο'», αναφέρει ενδεικτικά η κ. Βάις.

Λίγες πιθανότητες δικαστικής επιτυχίας


Στην πράξη, όμως, η προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων που βασίζονται σε τέτοια τηλεφωνήμαστα με στόχο τη στοιχειοθέτηση κατηγοριών για ρατσιστική συμπεριφορά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα οδηγήσει και σε ουσιαστική δικαστική δικαίωση. «Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι αντίστοιχες δίκες διαρκούν πάνω από ένα μήνα. Για πολλούς είναι πλέον αργά γιατί στο μεταξύ έχουν βρει άλλο σπίτι», λέει ο Σεμπάστιαν Μπους, δικηγόρος άλλων νοικιαστών που έπεσαν θύματα διακρίσεων. Το ίδιο συνέβη άλλωστε και στην περίπτωση της Αϊσεγκιούλ Ακάρ, για την οποία τελικά ήταν πολύ πιο επιτακτική η ανάγκη να βρει άμεσα νέο σπίτι από να προσφύγει στη δικαιοσύνη κατά του πρώτου, «παρ' ολίγον» αντισυμβαλλομένου της.


πηγη απο :DW
Υπεύθ. Σύνταξης: Σπύρος ΜοσκόβουHeinrich Daniel / Δήμητρα Κυρανούδη