Η Κωνσταντινούπολη προσελκύει μετανάστες από τη Γερμανία.Αντίστροφη πορεία από τους «γκασταρμπάιτερ» ακολουθούν σήμερα οι Τούρκοι
Πριν από μισό αιώνα οι πρώτοι τούρκοι «προσκεκλημένοι εργάτες» (gastarbeiter στα γερμανικά) έφταναν στην τότε Δυτική Γερμανία για να βοηθήσουν στην οικονομική ανόρθωση μιας ρημαγμένης από τον πόλεμο βιομηχανίας.
Σήμερα η δεύτερη γενιά μεταναστών της Γερμανίας ακολουθεί αντίστροφη πορεία προς την Ανατολή.
Ωστόσο δεν πρόκειται για πραγματική επιστροφή. Πολλοί «Τουρκοευρωπαίοι» που φτάνουν στην ταχέως αναπτυσσόμενη Τουρκία πατούν για πρώτη φορά τα πατρογονικά εδάφη. Οι ιδιομορφίες της «νέας μετανάστευσης» των τουρκικής καταγωγής Γερμανών (και άλλων ομοεθνών τους από ευρωπαϊκές χώρες) είναι πολλές.
Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν επίσημες έρευνες, η ταυτότητα των «επαναπατρισθέντων» Τούρκων έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται για νέους 25-35 ετών που έχουν ήδη αποκτήσει αρκετά επαγγελματικά και εκπαιδευτικά εφόδια στις χώρες όπου μεγάλωσαν. Δεν αναζητούν απελπισμένοι ένα καλύτερο αύριο, όπως οι γονείς τους. Η μετεγκατάστασή τους αποτελεί συνειδητή επιλογή με κριτήρια καριέρας και όχι λύση ανάγκης.
 |
| Κωνσταντινουπολη τη νυχτα |
Τα μόνα στοιχεία που είναι γνωστά από τις ομοσπονδιακές Αρχές της Γερμανίας είναι το μεταναστευτικό ισοζύγιο της περασμένης χρονιάς. Το 2011 33.000 Τούρκοι (ή γερμανοί πολίτες τουρκικής καταγωγής) εγκαταστάθηκαν στην Τουρκία ξεπερνώντας αυτούς (31.000) που ακολούθησαν αντίστροφη πορεία προς τη Γερμανία.
Το τρίτο κοινό στοιχείο του ιδιότυπου μεταναστευτικού κύματος που δέχεται η Τουρκία είναι ο τόπος εγκατάστασης: η Κωνσταντινούπολη μοιάζει με ιδανική επιλογή για τους κοσμοπολίτες Τούρκους με τους μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών και τις επιχειρηματικές ανησυχίες.
Στις δύο όχθες του Βοσπόρου οι Τούρκοι που γεννήθηκαν στο Βερολίνο, στο Παρίσι ή στις Βρυξέλλες χτίζουν μια νέα ζωή. Αλλωστε η διπλή τους ταυτότητα μοιάζει με διαβατήριο (εξασφαλισμένης) επιτυχίας. «Το να είσαι Τούρκος στο Παρίσι δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, ενώ το να είσαι "Γάλλος" στην Τουρκία θεωρείται προσόν» δηλώνει στο γαλλικό περιοδικό «Νουβέλ Ομπζερβατέρ» ο Χαλίλ Γιλντίζ, ο οποίος εγκατέλειψε τη γαλλική πρωτεύουσα για την Κωνσταντινούπολη. Ο υπεύθυνος προσωπικού της αυτοκινητοβιομηχανίας Μερσεντές στην Τουρκία εξηγεί το γιατί η Πόλη αποτελεί πόλο έλξης του μεταναστευτικού ρεύματος που παρατηρείται μόλις την τελευταία διετία. «Οι σπουδές στο εξωτερικό και η επιστημονική εξειδίκευση προσδίδουν ανεκτίμητη υπεραξία στα βιογραφικά τους, καθώς η πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην Τουρκία παραμένει πολύ γενική», δηλώνει στο περιοδικό ο Σαλίζ Ερτέρ.
Επιπλέον η εξοικείωση με τη δυτικοευρωπαϊκή νοοτροπία τούς κάνει περιζήτητους σε πολυεθνικές ή ευρωπαϊκές εταιρείες που αναζητούν προσωπικό στην Τουρκία. Βεβαίως τα κίνητρα των σύγχρονων μεταναστών δεν συνδέονται πάντοτε με την κοινωνική ανέλιξη και το επιχειρείν. Πολλοί ομολογούν ότι «νιώθουν σαν στο σπίτι τους» στην Τουρκία, την ώρα που στη Γερμανία κάνουν ξανά την εμφάνισή τους νεοναζιστικές ομάδες που δεν τρέφουν τα καλύτερα αισθήματα για τους μετανάστες.
πηγή άρθρου tanea.gr
