Οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης,επέφεραν ως αποτέλεσμα μια βαθιά ύφεση.
Στο όνομα του Ευρωπαϊκού
Μηχανισμού Σταθερότητας για να αποπληρωθούν τα δημόσια χρέη, τα συστήματα
δημόσιας υγείας και κοινωνικής προστασίας αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα.
Οι πολιτικές λιτότητας που διαλύουν τις
δημόσιες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας των Ευρωπαϊκών κρατών κυρίως στην Ανατολική και Νότια Ευρώπη,κάνει τους
ασθενείς να φορολογούνται ολοένα και περισσότερο , καθώς και οι μετανάστες που δεν διαθέτουν
δήλωση συχνά αποκλείονται από τα συστήματα υγείας και κοινωνικής προστασίας.
Η λιτότητα και τα
χρέη που παρουσιάζονται έχουν γίνει το πρόσχημα για περικοπές στα συστήματα δημόσιας υγείας και κοινωνικής
προστασίας και στα κοινωνικά δικαιώματα. Τα μέτρα λιτότητας και περικοπών στους τομείς της Υγείας και της Κοινωνικής ασφάλισης
λαμβάνονται κάτω από τις προτιμήσεις και επιλογές πολυεθνικών και ιδιωτικών
ασφαλιστικών. Η συλλογική συμβαση εργασίας,η ελευθερία συνδικαλιστικής δράσης, και οι
συνθήκες εργασίας αλλάζουν συμφωνα με
τις επιλογες των ιδιωτικών ασφαλιστικών και παραλληλα με τη μείωση των μισθών, δίνουν άλλη
μορφή στο εργασιακό σκηνικό που γίνεται δυσκολότερο.
Οι πολιτικές
λιτότητας διαλύουν τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας στις ευρωπαϊκές
χώρες.Συγκεκριμένα στην Ελλάδα:
Εννιάμισι
εκατομμύρια ασφαλισμένοι στην Ελλάδα υπάγονται ως ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΥΥ σε ένα σύστημα με λιγότερους γιατρούς με
μειωμένες παροχές και με μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση των ασθενών μαζί μ’
έναν ελλειμματικό προϋπολογισμό. Συγκεκριμένα με την ένταξη όλων των ταμείων στον ΕΟΠΥΥ αυξάνεται η συμμετοχή των ασφαλισμένων στις παρακλινικές εξετάσεις και
στα φάρμακα.
Η πολιτική
λιτότητας στα συστήματα υγείας που
εφαρμόζονται ταυτόχρονα σε όλες τις
χώρες από την Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν ως αποτέλεσμα κάμψη της υγείας των
ασφαλισμένων.
Τα μέτρα που
έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα, έχουν μόνο σκοπό την περικοπή των δαπανών υγειονομικής
περίθαλψης.Αυτό μεγαλώνει μόνο τις
ανισότητες της υγειονομικής περίθαλψης, αυξάνει την ανισότητα μεταξύ εκείνων που μπορούν να αντέξουν
οικονομικά υψηλής ποιότητας, αξιόπιστη
υγεία, και των ανέργων μεταναστών που δεν μπορούν.
Ο κατάλογος των
νέων μειώσεων των παροχών υγειονομικής περίθαλψης αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Οι
ασθενείς δεν είναι ξεκάθαρα ενημερωμένοι
τι θα σημαίνουν πραγματικά τα μέτρα αυτά,καθώς και για την πρόσβασή τους στο σύστημα
δημόσιας υγείας ή τι ακριβώς προκύπτει με αυτά τα μέτρα που έχουν ήδη μειωσει
σημαντικά και το εισόδημά τους και δέχονται συνεχώς περικοπές.
Τα νοσοκομεία στις χώρες αυτές υπολειτουργούν χωρίς αρκετό προσωπικό ,χωρίς βασικές προμήθειες,με
αναλώσιμα χαμηλής ποιότητας .
Όπως βλέπουμε
καθημερινά η υγεινομική κρίση έχει γίνει θύμα της κρίσης του καπιταλισμού.Η
κρίση αυτή βαδίζει στον σταθερό δρόμο της ιδιωτικοποίησης.
Δεν θα έβρισκα
λάθος την ιδιωτικοποίηση από την στιγμή που θα υπήρχε άμεση πρόσβαση στην περιθαλψη καθώς και φθηνά νοσήλεια
για τους ασθενείς.Αλλά το θέμα είναι ότι έχει φέρει τα αντίθετα
αποτελέσματα από τα προσδοκούμενα.
Φιλικά,
Maria
