Οι πληροφορίες λένε ότι το Βερολίνο είναι διατεθειμένο να συζητήσει όλα τα αιτήματα των εταίρων του, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων για την ανάπτυξη, της έκδοσης ευρωομολόγων και της απευθείας υπαγωγής των ευρωπαϊκών τραπεζών στην ΕΚΤ.
Μάλιστα, το πιθανότερο είναι πως είναι έτοιμο και να συμφωνήσει, υπό μία προϋπόθεση: ότι οι υπόλοιποι θα δεχθούν τον έλεγχο της οικονομίας τους από το υπερεθνικό κέντρο των Βρυξελλών - όπου, όπως είναι προφανές, κυριαρχεί η Γερμανία, ως η υπερδύναμη της Ευρώπης.
Με βάση ανάλογες πληροφορίες, οι περισσότεροι εταίροι της Γερμανίας είναι επίσης διατεθειμένοι να δεχθούν το αίτημά της για ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης στην Ε.Ε. και εκχώρηση μέρους της εθνικής τους κυριαρχίας. Μόνο που, όπως έγραφε ο Κουέντιν Πιλ στους Financial Times, «θέλουν πρώτα να δουν το χρώμα του χρήματος και μετά να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Με άλλα λόγια, δεν προτίθενται να μπουν στο παζάρι έχοντας το μαχαίρι (των αγορών και των Γερμανών) στο λαιμό, αλλά αφού έχουν διασφαλίσει ορισμένα περιθώρια κινήσεων και διαπραγμάτευσης.
Πρακτικά, εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διελκυστίνδα, στην οποία κρίνεται ποιος θα «κλατάρει» πρώτος και θα παραβιάσει την κόκκινη γραμμή. Θα είναι η Μέρκελ εκείνη που θα υποχωρήσει όταν, όπως σημειώνει το Reuters συνειδητοποιήσει πως η κρίση απειλεί και τη θεωρητικά αλώβητη και πανίσχυρη Γερμανία; Ή θα είναι οι Γάλλοι και οι Ιταλοί (οι Ισπανοί μάλλον έχουν ήδη γονατίσει…), από το φόβο μήπως τους παρασύρει το τσουνάμι και δεν ξέρουν πού να κρυφτούν; Το ευρώ, πάντως, δεν δείχνει έτοιμος να το θυσιάσει κανείς από τους ισχυρούς…
πηγή άρθρου Ημερησια
δείτε το κι εδώ .
