Τα πέντε σημαντικότερα ινστιτούτα οικονομικής έρευνας στη Γερμανία διαφώνησαν στα πορίσματά τους σε ό,τι αφορά το ρόλο της ΕΚΤ.
Σύμφωνα με τα πέντε ινστιτούτα, η ΕΚΤ αντιμετωπίζει στην τωρινή συγκυρία «ένα δίλημμα», δεδομένου ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατά πλειοψηφία φρονούν ότι «αν παραστεί ανάγκη, η ΕΚΤ θα φροντίσει για όλα». Επίσης, τα ινστιτούτα συμπίπτουν στην εκτίμηση ότι, «η ΕΚΤ διαμορφώνει πολιτική με γνώμονα το ασθενέστερο μέλος της ευρωζώνης, παρά με το σύνολο μελών της», όταν αποφασίζει τα αθρόα τριετή δάνεια στις τράπεζες με μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας.
Τα πέντε ινστιτούτα, φορείς έκφρασης διαφορετικών οικονομικών θεωριών, προτείνουν όμως διαφορετικές προσεγγίσεις, όσον αφορά τον απεγκλωβισμό της ΕΚΤ από το «δίλημμα» της.
Παραδείγματος χάρη, δύο από τα ινστιτούτα, το RWI και το IWH, τάσσονται υπέρ της προσέγγισης να καταστεί η ΕΚΤ «ο δανειστής της ύστατης προσφυγής», «η υπερτράπεζα», η οποία να εγγυάται το υφιστάμενο χρέος των κρατών μελών. Αντιθέτως το Ifo, μαζί με το IfW, θεωρητικά εγγύτερα στην παράδοση της Κεντρικής τράπεζας στο Βερολίνο(Bundesbank), κρίνουν «αδιέξοδη» την ανωτέρω προσέγγιση, θεωρώντας αυτήν εξίσου επίφοβη για τα γερμανικά συμφέροντα, καθώς εκτός των άλλων, προαπαιτεί και αυξημένη συμμετοχή του Βερολίνου στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΚΤ. Δεδομένου ότι με μια ΕΚΤ να έχει τον ρόλο «υπερτράπεζας» και εγγυήτριας χρέους, τα επιτόκια των κρατών στην περιφέρεια θα έχουν καθοδική τάση «οι κυβερνήσεις τους θα χαλαρώσουν με τρόπο ανέξοδο τις προσπάθειες στο δημοσιονομικό πεδίο», προσθέτουν Ifo και IfW.
πηγη αγγελιοφορος
πηγη αγγελιοφορος
