ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η ξενιτιά δεν είναι για όλους...
Τη γη της επαγγελίας στη Γερμανία αναζητούν για άλλη μια φορά στη σύγχρονη ιστορία τους χιλιάδες Ελληνες που μεταναστεύουν στη χώρα της κεντρικής Ευρώπης.
10.000 περισσότεροι Ελληνες εγκαταστάθηκαν σε γερμανικές πόλεις το 2012 σε σύγκριση με το 2011.
450.000 και πλέον Ελληνες εκτιμάται ότι ζουν σήμερα στη Γερμανία
Οι περισσότεροι, σύμφωνα με φορείς της ομογένειας, είναι νέοι πτυχιούχοι που δεν πρόλαβαν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα και «δραπετεύουν» στο εξωτερικό. Υπάρχουν όμως και πολλοί ανειδίκευτοι, που φτάνουν στη Γερμανία «στα τυφλά» ?ενίοτε με τα παιδιά τους?, πέφτουν συχνά θύματα επιτήδειων και καταλήγουν στα... παγκάκια ή αναζητούν τροφή και στέγη στους Ελληνες ομογενείς.«Μην έρχεστε στη Γερμανία εντελώς απροετοίμαστοι», προειδοποιούν οι ομογενειακοί φορείς που καλούνται να διαχειριστούν το δεύτερο μεγάλο κύμα μετανάστευσης προς τη χώρα του Βορρά.
Σύμφωνα με στοιχεία της γερμανικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το 2012 εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία 10.000 περισσότεροι Ελληνες από το 2011. Η ροή της μετανάστευσης αυξήθηκε μέσα σε έναν χρόνο κατά 43%.
«Το 2012 ήρθαν περίπου 34.200 Ελληνες. Καθημερινά έρχονται άνθρωποι που ψάχνουν για δουλειά και κάθε χρόνο είναι περισσότεροι», εξηγεί ο Κώστας Δημητρίου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων.
 |
«Εδώ οι προοπτικές είναι πολύ καλύτερες, αν και χρειάζεται αγώνας για να ενσωματωθείς και να προσφέρεις», τονίζει η Ελ. Τζιάβα
Η νέα φουρνιά μεταναστών είναι νέοι που έχουν τελειώσει το πανεπιστήμιο και ψάχνουν για καλύτερη τύχη αλλά και απογοητευμένοι οικογενειάρχες, που αναζητούν απεγνωσμένα όποια δουλειά βρεθεί. Είναι έμποροι που είδαν τα μαγαζιά τους να κλείνουν, ιδιωτικοί υπάλληλοι που απολύθηκαν κ.ά. «Υπάρχουν και άνθρωποι που δεν τα καταφέρνουν και επιστρέφουν. Αν δεν έχεις ούτε τη γλώσσα ούτε κάποια εξειδίκευση, το πιο πιθανό είναι να μην τα καταφέρεις», προσθέτει ο κ. Δημητρίου.
«Δεν υπάρχει ανθελληνικό κλίμα στη Γερμανία. Η χώρα είναι ανοικτή και οι Ελληνες καλοδεχούμενοι, ενώ υπάρχει ανάγκη για εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό σε συγκεκριμένους κλάδους», διευκρινίζει ο αντιπρόεδρος του Γερμανοελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου, Φαίδων Κοτσαμπόπουλος.
Μεγάλη ζήτηση έχουν σήμερα στη Γερμανία γιατροί, νοσηλευτές και χειριστές ιατρικών μηχανημάτων, μηχανικοί κάθε είδους, απόφοιτοι σχολών θετικών επιστημών (μαθηματικοί, φυσικοί, χημικοί, βιολόγοι) όπως και σχολών πληροφορικής (IT). Τα κλειδιά της επιτυχίας είναι η γνώση της γλώσσας και η κατάρτιση-εξειδίκευση. Δεν είναι τυχαίο πως το τελευταίο διάστημα πολλοί Ελληνες γιατροί βρίσκουν εργασιακό καταφύγιο στη Γερμανία.
«Το 60%-65% των Ελλήνων που έρχονται είναι νέοι πτυχιούχοι», διευκρινίζει ο Γ. Ρούγας, πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας Ντίσελντορφ.
Για τους υπόλοιπους οι ευκαιρίες έχουν αρχίσει να στερεύουν, αφού ο ανταγωνισμός είναι σκληρός. Στη Γερμανία μετανάστευσαν 45% περισσότεροι Ισπανοί, 43% περισσότεροι Πορτογάλοι και 40% περισσότεροι Ιταλοί το 2012.
Σε απόλυτους αριθμούς, οι περισσότεροι νέοι μετανάστες είναι Πολωνοί, ενώ σημαντική αύξηση καταγράφουν και νέα κράτη-μέλη της ΕΕ (Σλοβενία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία). Δεν είναι τυχαίο πως τα μέλη της ελληνικής κοινότητας καλούνται να περιθάλψουν Ελληνες που ξοδεύουν όλες τους τις οικονομίες για να ταξιδέψουν «στα τυφλά» στη Γερμανία με αποτέλεσμα να κοιμούνται στα παγκάκια ή να χτυπούν πόρτες λέγοντας «Είστε χριστιανοί; Δώστε μας σπίτι, βοηθήστε μας»...
Σε αυτό το κλίμα ανθούν διάφορα κυκλώματα εκμετάλλευσης, ακόμη και από Ελληνες. Οπως περιγράφει ο κ. Ρούγας, υπάρχουν γραφεία στην Ελλάδα που προσφέρουν... εικονικές δουλειές εισπράττοντας προμήθειες. «Στέλνουν ανθρώπους σε δουλειές που δεν υπάρχουν».
Οι πλέον ευάλωτοι είναι όσοι δεν γνωρίζουν τη γλώσσα και είναι ανειδίκευτοι. «Δυστυχώς, υπάρχουν ομογενείς εστιάτορες που φέρνουν κόσμο από Ελλάδα με υποσχέσεις και τους έχουν ανασφάλιστους και κακοπληρωμένους», καταλήγει ο κ. Δημητρίου.
«Τα περίμενα όλα ευκολότερα...»
«Από αυτά που διάβαζα στο Ιντερνετ είχα πιστέψει πως η Γερμανία είναι η γη της επαγγελίας, ότι θα έρθω εδώ και θα πληρώνομαι τριπλάσια. Αλλά δεν είναι τελικά ούτε απλά ούτε εύκολα τα πράγματα», λέει η 31χρονη Ελένη Τζιάβα.
Ταξίδεψε από την Καστοριά στην Κολονία τον περασμένο Γενάρη, για να μείνει στην αδελφή της γιαγιάς της και να δοκιμάσει την τύχη της. «Στην Ελλάδα έβλεπα πως δεν υπήρχαν προοπτικές. Δούλευα 12 ώρες την ημέρα για 25 ευρώ στην πρωινή βάρδια και 40 ευρώ στη βραδινή».
Η κ. Τζιάβα έχει σπουδάσει στο ΑΠΘ Φιλοσοφία και Παιδαγωγική. «Ηταν σίγουρα δύσκολη απόφαση, αλλά έχω περάσει τα 30 και πρέπει να αναλάβω την ευθύνη για τη ζωή μου». Ξεκίνησε από την Ελλάδα με την προοπτική να εργαστεί σε ελληνικό ή γερμανικό σχολείο. Τώρα όμως βλέπει πως δεν είναι τόσο εύκολο και παρακολουθεί ταχύρρυθμα μαθήματα γλώσσας - «είναι πολύ σημαντική η γλώσσα», λέει.
Υπολογίζει σε μια θέση μεταφράστριας που ανακάλυψε σε κέντρο για αυτιστικά παιδιά. Της λείπουν η οικογένεια και οι φίλοι της, αλλά δεν το έχει μετανιώσει. «Ακόμη και τώρα που κοιτάζω καμιά φορά στο Ιντερνετ δεν υπάρχει τίποτα για μένα στην Ελλάδα. Εδώ οι προοπτικές είναι πολύ καλύτερες, αν και χρειάζεται αγώνας για να ενσωματωθείς και να προσφέρεις».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ-ethnos.gr
