Σαν ανεμοστρόβιλος η οικονομική κρίση διασκόρπισε χιλιάδες νέους Ελληνες στα «τρία σημεία του ορίζοντα». Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που νέοι ξενιτεύονται για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην (και ευζήν). Οι ανέκαθεν χαμηλές εν Ελλάδι αποδοχές, η έλλειψη αξιοκρατίας και οι περιορισμένες θέσεις εργασίας σε ορισμένο αντικείμενο, κρατούσαν εκτός συνόρων χιλιάδες επιστήμονες, που περίμεναν τις «κατάλληλες συνθήκες» για να επανέλθουν. Καθώς σήμερα οι συνθήκες είναι οι «χειρότερες δυνατές», όσοι ήδη σπουδάζουν ή εργάζονται στο εξωτερικό ματαιώνουν τα σχέδια επαναπατρισμού, οι παλιννοστούντες ή παιδιά παλιών μεταναστών αξιοποιούν το ξένο διαβατήριό τους μεταναστεύοντας εκ νέου, ενώ πληθαίνουν οι ενημερωτικές ημερίδες για δουλειές στο εξωτερικό και «ξετρυπώνουν» γραφεία εξεύρεσης εργασίας, ειδικά για τον Καναδά και την Αυστραλία. Χαρακτηριστικά του τωρινού κύματος μετανάστευσης είναι ότι ξεκίνησε με νέους πτυχιούχους με «δυνατά» βιογραφικά, αλλά επεκτάθηκε συν τω χρόνω σε οικογενειάρχες, ακόμα και άνω των πενήντα ετών, όπως και σε ανειδίκευτους εργάτες. Παράλληλα, η νέα πραγματικότητα «ενεργοποίησε» τα αντανακλαστικά πολλών ελληνικών κοινοτήτων του εξωτερικού, που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες στήριξης των νεο-μεταναστών.
Η έναρξη της κρίσης βρήκε ήδη εκατοντάδες νέους Ελληνες γιατρούς στη Σουηδία, τη Γερμανία και την Αγγλία να κάνουν την ειδικότητά τους. Οι επόμενοι που κατευθύνθηκαν προς Δυσμάς ήταν οι μηχανικοί, που είχαν «προσγειωθεί» από το όνειρο του 2004 στον εφιάλτη του 2010. Η γερμανική, μάλιστα, Υπηρεσία Εργασίας εδώ και μήνες έχει απευθύνει έκκληση σε γιατρούς, μηχανολόγους και προγραμματιστές από τον υπερχρεωμένο Νότο, καθώς παρατηρείται έλλειψη 36.000 μηχανικών και 5.000 γιατρών. Ηδη οι Ελληνες γιατροί αποτελούν τη δεύτερη πολυπληθέστερη εθνική ομάδα μετά τους Αυστριακούς. Ωστόσο, στη Γερμανία μεταναστεύουν και μη πτυχιούχοι νέοι, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν πρόβλημα απορρόφησης – ακόμα και επιβίωσης. Συνολικά, η μετακίνηση προς Γερμανία αυξήθηκε το 2011 κατά 90% (Γερμανική Στατιστική Υπηρεσία) με 23.800 Ελληνες νεο-μετανάστες. Οι Ελληνες πτυχιούχοι, βέβαια, στράφηκαν και προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Το 2012 έχουν συμπληρώσει το «ευρωπαϊκό βιογραφικό» europass συνολικά 55.332 Ελληνες. Πόλο έλξης λόγω εγγύτητας και γλώσσας αποτελεί και η Κύπρος, όπου σημειώνεται «απόβαση» Ελλαδιτών εργαζομένων στον τουρισμό, την εστίαση, τις υπηρεσίες και την εκπαίδευση. Παράλληλα, στη Μεγαλόνησο έχουν «μετακομίσει» πολλές ελληνικές επιχειρήσεις (1.500 τους τελευταίους 20 μήνες) για να επωφεληθούν από τη χαμηλή φορολογία. Για τον ίδιο λόγο άλλες εταιρείες μεταφέρουν την έδρα τους σε βαλκανικές χώρες, αναγκάζοντας και τους υπαλλήλους τους σε μετανάστευση.
Καθώς, όμως, η οικονομική κρίση έχει αρχίσει να σκιάζει μεγάλο μέρος της Ευρώπης, οι Ελληνες νεο-μετανάστες ανοίγουν τα φτερά τους και για άλλες ηπείρους. Μεγάλες προσδοκίες έχει γεννήσει σε πολλούς νέους Ελληνες η προοπτική μετανάστευσης στην Αυστραλία, όπου μάλιστα η πολυπληθής ελληνική κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας προχώρησε σε ενέργειες για διευκόλυνση της μετανάστευσης Ελλήνων υπηκόων. Την ενημερωτική εκδήλωση που έγινε τον Οκτώβριο παρακολούθησαν 1.250 ενδιαφερόμενοι. Ωστόσο, η ροή οικονομικών μεταναστών προς την Αυστραλία που είναι εφικτή κάτω από πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις, είναι ακόμα πολύ περιορισμένη. Προορισμοί «κομμένοι και ραμμένοι» στις ανάγκες των μηχανικών είναι αραβικά κράτη, όπως το Κατάρ, αλλά και αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής, όπου η τεχνογνωσία για την κατασκευή π.χ. σιδηροδρόμων, οδικών έργων και αθλητικών εγκαταστάσεων αποτελεί διαβατήριο επιτυχίας σε πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται εκεί. Καθώς «όπου γης και πατρίς» οι Ελληνες δεν διστάζουν να εγκατασταθούν ακόμα και σε δυσπρόσιτες χώρες ή να επανέλθουν σε ιστορικές κοιτίδες του ελληνισμού, όπως η Κωνσταντινούπολη.
πηγή άρθρου : Ιωαννας Φωτιαδη / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
