Γενικός γιατρός : ελλάδα και αγγλία





Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ (GPs) ΣΤΗΝ ΕΛΛAΔΑ: ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

Στην Αγγλία αξιολογούνται (Appraisal & revalidation) συνεχώς και οι γενικοί ιατροί (GPs) που, σε αντίθεση με την Ελλάδα, είναι οι μόνοι ιατροί που έχουν δικαίωμα να διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο. Οι υπόλοιποι ιατροί είναι όλοι νοσοκομειακοί!

Παθολόγος (Pathologist) στην Αγγλία σημαίνει παθολογοανατόμος (pathologists)! Οι παθολόγοι στην Ελλάδα αντιστοιχούν στους Internal Medicine ιατρούς (εσωτερικοί παθολόγοι) της Αγγλίας που είναι όλοι νοσοκομειακοί και δεν διατηρούν ιδιωτικά ιατρεία. Στην Ελλάδα γίνεται το ανάποδο και οι παθολόγοι αντί να είναι νοσοκομειακοί κάνουν τους γενικούς ιατρούς αν και είναι ειδικοί μόνον στα σπλάγχνα, αν και διεθνώς ο ρόλος τους είναι εντός του νοσοκομείο (εξ’ ου και το όνομα ‘εσωτερικοί παθολόγοι’) και είναι απαράδεκτο να κάνουν τους γενικούς ιατρούς!

Στον θεσμό του οικογενειακού ιατρού δεν έχει καμία θέση ο παθολόγος –ως και η λέξη ‘παθολόγος’ είναι λάθος αφού διεθνώς η λέξη παθολόγος – ‘pathologist’ σημαίνει παθολογοανατόμος! Η ειδικότητα του παθολόγου είναι μόνο τα σπλάχνα και η θέση του διεθνώς είναι το νοσοκομείο ως ‘εσωτερικός παθολόγος’ (internal medicine physician) και όχι ως ‘εξωτερικός παθολόγος’ (ιδιώτης).

Οι γενικοί ιατροί (GPs) στην Αγγλία (όπως και οι ιατροί επείγουσας ιατρικής) ασχολούνται – σε αντίθεση με τους Έλληνες παθολόγους, με πάσης φύσεως προβλήματα: χειρουργικά (και μικροεπεμβάσεις), καρδιολογικά, αγγειολογικά, αναπνευστικά, ενδοκρινικά, γαστρεντερολογικά, λοιμώδη, νόσοι μαστού, αιματολογικά, ανοσολογικά, μυοσκελετικά, νευρολογικά, δερματολογικά, νεφρολογικά, ουρολογικά, γυναικολογικά, ουρογεννητικά, μαιευτικά, παιδιατρικά, χρόνιες νόσοι, συνταγογράφηση, συμπληρωματική (εναλλακτική) ιατρική, ΩΡΛ, οφθαλμολογικά, ψυχική υγεία, γηριατρικά, παρηγορητική φροντίδα (σε νόσους τελικού σταδίου, palliative care –ανύπαρκτη στην Ελλάδα) και επείγοντα!


Βλ. για γενική ιατρική και το
www.rcgp.org.uk τοwww.gmc-uk.org τοwww.jcptgp.org.uk και τοwww.gpnotebook.co.uk



Φυσικά από τα παραπάνω περιστατικά ο γενικός ιατρός αντιμετωπίζει τα απλά περιστατικά (π.χ. δίνει κολλύριο σε εαρινή επιπεφυκίτιδα, δένει το στραμπούληγμα ποδιού, δίνει αντιβίωση σε πνευμονία, δίνει βρογχοδιασταλτικά στο παιδί με ήπιο άσθμα, δίνει αντιόξινα στον ασθενή με γαστρίτιδα, δίνει κάποιο NSAID (ΜΣΑΦ) στη γυναίκα με PMS (προεμμηνορησιακό σύνδρομο) κτλ. Τα σοβαρά περιστατικά και αυτά που απαιτούν περαιτέρω διαγνωστική διερεύνηση παραπέμπονται (με γραπτό παραπεμπτικό) στο νοσοκομείο.





O ρόλος του γενικού ιατρού είναι πολύτιμος, αφού όλοι έχουν τον γενικό τους ιατρό και σε περίπτωση που ο/η ασθενής προσέλθει στο νοσοκομείο, ως τακτικό ή έκτακτο περιστατικό, τότε ο θεράπων νοσοκομειακός ιατρός μπορεί να τηλεφωνήσει στον γενικό ιατρό και να ζητήσει περαιτέρω ιατρικές πληροφορίες που σε επείγοντα περιστατικά (π.χ. αν έχει διαβήτη) είναι πολύτιμες!

Ο θεσμός του γενικού ιατρού, αποκαλούμενου και ‘οικογενειακού ιατρού’ πρέπει επιτέλους να δημιουργηθεί και στην Ελλάδα και οι γενικοί ιατροί, ως ιδιώτες ή στα κέντρα υγείας, να αποτελέσουν την χοάνη και το σουρωτήρι για τα απλά περιστατικά που μπορούν να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι, ενώ τα σοβαρότερα περιστατικά να παραπέμπονται στο νοσοκομείο. Έτσι θα αποφεύγεται ο υπερκορεσμός των νοσοκομείων με ασθενείς. Όλοι οι πολίτες πρέπει να είναι υποχρεωτικά εγγεγραμμένοι σε κάποιον από τους γενικούς ιατρούς της περιοχής τους, (της συνοικίας τους, όχι σε όποιον θέλουν, για να μην γίνεται συμφόρηση των ιατρείων των γενικών ιατρών) χωρίς φυσικά να πληρώνουν, αλλά να καλύπτεται η ιατρική επίσκεψη από τα ασφαλιστικό τους ταμείο ή το ταμείο προνοίας για τους απόρους/ ανασφάλιστους.





Φυσικά η γελοία κατάσταση με τα πολλαπλά ασφαλιστικά ταμεία με τα οποία είναι συμβεβλημένος ο κάθε γενικός ιατρός (αν δεν είναι πεθαίνει στην πείνα) πρέπει να καταργηθεί αμέσως. Ας μπει ένα ασφαλιστικό ταμείο για όλους τους γενικούς ιατρούς τους οποίους όλοι οι πολίτες της χώρας (αλλά και οι επισκέπτες/ τουρίστες) να έχουν το δικαίωμα να επισκεφτούν δωρεάν (ο γενικός ιατρός θα πληρώνεται από το κράτος). Φυσικά, τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει να δικαιολογούν ιατρικές εξετάσεις που θα παραγγέλνει ο γενικός ιατρός (π.χ. γενική & βιοχημική αίματος, γενική ούρων, ακτινογραφία θώρακος) και που μπορούν να γίνουν και σε ιδιωτικά βιοχημικά ή ακτινολογικά ιατρεία, για αποσυμφόρηση των νοσοκομείων.

Oι γενικοί ιατροί (GPs) στην Αγγλία συμπληρώνουν, όπως και οι νοσοκομειακοί ιατροί, ειδικά χαρτιά αξιολόγησης και τα προσκομίζουν ετησίως σε ειδική επιτροπή ώστε να γίνεται αξιολόγησή τους και ανανέωση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος (appraisal & revalidation). Ομοίως θα πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα. Στην Αγγλία οι γενικοί ιατροί (GPs) είναι οι μόνοι ιατροί που διατηρούν ιδιωτικό ιατρείο (οι άλλοι ιατροί είναι όλοι νοσοκομειακοί όπως προανεφέρθη) και ο ρόλος τους είναι υψίστης σημασίας για την αποφυγή υπερκορεσμού των νοσοκομείων με ασθενείς.

Στην Αγγλία όλοι οι πολίτες έχουν τον δικό τους γενικό ιατρό (γράφονται στον γενικό ιατρό της περιοχής τους, όχι σε όποιον θέλουν, για αποφυγή κορεσμού των ιατρείων) και αν έχουν κάποιο ιατρικό πρόβλημα, αν αυτό είναι έλασσον τότε ο γενικός ιατρός δίνει αγωγή. Αν αυτό είναι σοβαρό τότε παραπέμπονται με παραπεμπτικό στο νοσοκομείο. Έτσι δεν παρατηρείται το απαράδεκτο περιστατικό της Ελλάδος να γεμίζουν τα επείγοντα (ΤΕΠ) των νοσοκομείων με ασθενείς (πολλοί εκ των οποίων μετανάστες π.χ. Γενικό Κρατικό Νίκαιας) που δεν έχουν κάτι επείγον (που να κινδυνεύει η ζωή τους), αλλά χρησιμοποιούν τα ΤΕΠ για να βρουν δωρεάν ιατρό!

Αν λειτουργούσε ο θεσμός του γενικού ιατρού στην Ελλάδα τότε δεν θα γέμιζαν τα νοσοκομεία παίδων με χιλιάδες γονείς (κυρίως μετανάστες) που ανησύχησαν επειδή το παιδάκι ανέβασε λίγο πυρετό. Και εγώ ήμουν παιδί, αλλά δεν με έτρεχαν οι γονείς μου με το παραμικρό στο νοσοκομείο! Αλλά όταν ο ιατρός είναι δωρεάν, είναι πιο εύκολο για κάποιον να πάει…

Τα κέντρα υγείας και τα αγροτικά ιατρεία πρέπει να στελεχωθούν όλα με γενικούς ιατρούς έτοιμους να αντιμετωπίσουν ποικιλία περιστατικών. Είναι έγκλημα να βάζουν σε κέντρα υγείας και αγροτικά ιατρεία ανειδίκευτους ιατρούς που μόλις τελείωσαν τη ιατρική. Φυσικά όλοι οι γενικοί ιατροί (και ιδίως αυτοί που δουλεύουν σε κέντρα υγείας) θα πρέπει να υποχρεούνται (και να τους επιδοτεί το κράτος) να παρακολουθούν όλα τα σεμινάρια επειγόντων περιστατικών & πρωτοκόλλων (ALS/ ACLS, ALSO, APLS/EPLS, ATLS, PHTLS).



ΣΗΜΕΙΩΣΗ


Ο θεσμός του οικογενειακού ιατρού στην Ελλάδα ακόμα δεν λειτουργεί. Υπάρχει ανοργανωσιά. Η μη ύπαρξη του θεσμού αυτού είναι η αιτία όπου χιλιάδες κόσμου συρρέει στο τμήμα επειγόντων περιστατικών και στα τακτικά ιατρεία των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας, ακόμα και για μη σοβαρά περιστατικά τα οποία θα μπορούσε να λύσει κάποιος γενικός οικογενειακός ιατρός, χωρίς να επιβαρύνεται το νοσοκομείο.


Καταρχάς η εκπαίδευση (τουλάχιστον αυτή που αναφέρει το εγχειρίδιο, μιας και η πραγματική εκπαίδευση αποκλίνει τεράστια από την προβλεπόμενη) του γενικού ιατρού είναι υπερβολική (περιλαμβάνει ακόμα και την τοποθέτηση κεντρικής γραμμής!) και αντιστοιχεί μάλλον στην ειδικότητα του γενικού ιατρού – γενικολόγου (στην Αγγλία λέγεται ‘General medicine doctor’ / ‘generalist’), παρά στην ειδικότητα του γενικού οικογενειακού ιατρού (στην Αγγλία λέγεται GP – General Practitioner).


Στην Αγγλία (αλλά και σε άλλες χώρες) οποιοσδήποτε έχει κάποιο πρόβλημα υγείας μπορεί να επισκεφτεί δωρεάν τον γενικό ιατρό (GP) της περιοχής του ο/η οποίος/α αν ο/η ασθενής έχει κάτι απλό, θα του/της χορηγήσει θεραπευτική αγωγή (φάρμακα), ενώ αν χρήζει νοσοκομειακής περίθαλψης θα τον/την στείλει στο νοσοκομείο με γραπτό παραπεμπτικό.


Στην Ελλάδα είναι απίστευτο αλλά ακόμα δεν έχουν αποφασίσει ποια είναι η θέση του γενικού ιατρού. Θα τον έχουν ως παθολόγο (general medicine doctor) ή θα τον έχουν σαν γενικό οικογενειακό ιατρό έξω στην κοινότητα; Στο εξωτερικό ισχύει το δεύτερο. Εξάλλου, ο γενικός ιατρός (GP) στην Αγγλία είναι η μοναδική ειδικότητα που είναι εξωνοσοκομειακή. Οι υπόλοιπες ειδικότητες είναι όλες νοσοκομειακές (συμπεριλαμβανομένης της ειδικότητας ‘general medicine’).
Στην Ελλάδα παραδόξως χρησιμοποιούν τους γενικούς ιατρούς σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας, στο ΕΚΑΒ και αλλού, αλλά όχι εκεί που είναι η πραγματική τους θέση: ως ιατροί κοινότητας...


 
πηγή από
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - ΤΖΕΗΜΣ ΜΑΝΟΣ
http://www.globalusers.com/aboutmedicine_gr/ESY4.htm