Ρεπορτάζ ZEIT και STERN για νέους που μεταναστεύουν στη Γερμανία προς εξεύρεση εργασίας.
Αφιέρωμα στους «νέους μετανάστες» δημοσιεύει η εβδομαδιαία ε/φ DIE ZEIT με τίτλο
«Μεταξύ νοσταλγίας και ελπίδας» και υπότιτλο
«Η κρίση τους οδήγησε στη Γερμανία:
Πώς νέοι από τη νότιο Ευρώπη βιώνουν τη Γερμανία στην αναζήτηση μιας θέσης εργασίας»:
Όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ της η Leonie Seifert:
Παλιότερα, οι μετανάστες ήταν οδηγοί ταξί, εργάτες σε εργοστάσια και καμαριέρες. Αλλά λόγω της κρίσης στην Ευρωζώνη σήμερα έρχονται στη Γερμανία και νέοι μηχανικοί, χημικοί και γιατροί. Παρά την άριστη μόρφωσή τους δεν βρίσκουν στην πατρίδα τους δουλειά. Στην Ισπανία υπάρχουν 5 εκατομ. άνεργοι, οι μισοί από τους οποίους είναι κάτω των 25 ετών. Στην Ελλάδα ένας στους τρεις πτυχιούχους Πανεπιστημίου δεν βρίσκει δουλειά. Οι περισσότεροι από τους νέους μετανάστες προέρχονται από την ανατολική Ευρώπη, αλλά και πολλοί νέοι Έλληνες, Ισπανοί και Πορτογάλοι αναζητούν μια θέση εργασίας στη Γερμανία λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης στη χώρα τους. Και αντιστρόφως, „headhunter“ εταιρειών και της Γερμανικής Υπηρεσίας Εργασίας αναζητούν εξειδικευμένο προσωπικό στις χώρες που διέρχονται κρίση. Η ΖΕΙΤ συνάντησε τρεις από τους νέους μετανάστες, που εξιστορούν τις εμπειρίες τους στη Γερμανία.
Ένας από τους νέους που μίλησε στη ρεπόρτερ της ΖΕΙΤ είναι ο 25χρονος Αστέριος Τζαλαβράς από τα Ιωάννινα, γιατρός, ο οποίος στο μεταξύ εργάζεται ως βοηθός του διευθυντή του Νοσοκομείου της γερμανικής Διακονίας στο Schwäbisch Hall. Όπως λέει, στην Ελλάδα μετά το πτυχίο του δεν είχε καμία προοπτική γιατί οι θέσεις σε ελληνικά νοσοκομεία είναι ελάχιστες και οι υποψήφιοι πάρα πολλοί. Επίσης, οι μισθοί μετά τις περικοπές είναι πολύ χαμηλοί, γύρω στα 1000 ευρώ το μήνα, και οι υπερωρίες εδώ και μήνες απλήρωτες. Οικονομική υποστήριξη από τους γονείς του δεν θα μπορούσε να έχει πλέον γιατί και οι ίδιοι έχουν περικεκομμένο μισθό, ενώ τα είδη διατροφής και τα καύσιμα ακριβαίνουν συνέχεια.
Ο Τζαλαβράς ελπίζει να παραμείνει στη Γερμανία, γιατί – όπως λέει – «αν είσαι καλός, αναγνωρίζεται εδώ. Στην Ελλάδα είναι διαφορετικά, εκεί πρέπει να είσαι γιος πολιτικού για να βρεις μια σωστή δουλειά. Ακόμα και για να κάνεις διδακτορικό πρέπει να έχεις γνωριμίες! Η ζωή στη Γερμανία είναι πιο δίκαιη και όλα δουλεύουν ρολόι. Όταν π.χ. πηγαίνω στη δουλειά, δεν έχω να αντιμετωπίσω το κυκλοφοριακό χάος. Ανάλογη είναι και η ζωή εδώ. Στην Ελλάδα οδηγεί και κάνει κανείς ότι θέλει. Η χώρα έχει γίνει σύμβολο της ευρω-κρίσης, της διαφθοράς και της ευνοιοκρατίας. Δεν είναι πια σύμβολο της μυθολογίας, της δημοκρατίας ή των διακοπών. Υπάρχουν άνθρωποι που μου λένε: ‘Α, Έλληνας είστε! Το ξέρετε ότι εγώ πληρώνω για τα χρέη σας;’. Ναι, το ξέρω! Αλλά τι να πω; Ευχαριστώ; ή ότι λυπάμαι; Στο μεταξύ, σαρκάζω κι εγώ με αστεία την οικονομική κατάσταση της πατρίδας μου. Και τότε οι Γερμανοί καταλαβαίνουν ότι ξέρω τι σκέπτονται και δεν λένε τίποτα άλλο».
- Παρόμοιο είναι το ρεπορτάζ του Daniel Bakir, που δημοσιεύεται στο εβδομαδιαίο περιοδικό STERN με τίτλο «Το δέλεαρ της Γερμανίας» και υπότιτλο «Στην Ισπανία, την Ελλάδα ή την Πορτογαλία η ανεργία είναι σε υψηλά επίπεδα ρεκόρ. Αντίθετα, στη Γερμανία λείπει εξειδικευμένο προσωπικό. Πολλοί Νοτιευρωπαίοι αναζητούν πλέον εδώ την τύχη τους».
Το ρεπορτάζ περιλαμβάνει φωτορεπορτάζ με πορτρέτα νεαρών μεταναστών, μεταξύ των οποίων και δύο Ελλήνων, της Κριστιάνας Ψημίτη και του Πάρη Αναγνωστόπουλου, για τους οποίους αναφέρονται αντιστοίχως τα εξής:
Η Κριστιάνα Ψημίτη έχει Bachelor στην Αγγλική Φιλολογία και ήλθε στη Γερμανία πέρσι τον Ιούνιο από την Αθήνα μαζί με τον φίλο της, που βρήκε δουλειά ως αρχιτέκτονας. Η Ελληνίδα κάνει Γερμανικά τρεις φορές την εβδομάδα και ελπίζει να βρει δουλειά στο διεθνές marketing. «Όσο δεν αλλάζει η κατάσταση στην Ελλάδα, θα μένουμε εδώ. Μπορώ μια χαρά να συνηθίσω να τρώω Knödel και ξινολάχανο», λέει.
Ο Πάρης Αναγνωστόπουλος, με Bachelor στον αυτοματισμό και στη ρομποτική, μετακόμισε τον Σεπτέμβριο στο Αμβούργο για να πιάσει δουλειά σε ένα εφοπλιστικό όμιλο. Η ομιλούμενη γλώσσα στην εταιρεία είναι τα Αγγλικά. Ο 31χρονος δούλευε πριν ως εκπαιδευόμενος στην Αθήνα χωρίς να πληρώνεται. Πρόκληση αποδείχτηκε η εύρεση κατοικίας: «Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά σπίτια και καθόλου δουλειές. Εδώ ισχύει το αντίθετο», λέει.
πηγή άρθρου korona omogeneias
