Καθυστερεί η συναίνεση για τη μετανάστευση
Ο αριθμός των μεταναστών που χάνουν τη ζωή τους επιχειρώντας να φτάσουν στην Ευρώπη αγγίζει επίπεδα ρεκόρ, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Ωστόσο, το ζήτημα της κατανομής προσφύγων εντός της ΕΕ παραμένει άλυτο.
Η έκθεση του ΟΗΕ που καταγράφει δραματική αύξηση των μεταναστών που επιχειρούν να φθάσουν στην Ευρώπη διασχίζοντας τη Μεσόγειο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Σύμφωνα την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) από τους περίπου 207.000 μετανάστες που επιχείρησαν να φτάσουν διά της θαλάσσιας οδού στην Ευρώπη, περισσότεροι από 3.400 έχασαν τη ζωή τους.
Ο ΟΗΕ και η ΕΕ καταλήγουν στην κοινή παραδοχή ότι πρόκειται για έναν καταστροφικό απολογισμό, όπως διαφάνηκε και από τις σχετικές τοποθετήσεις των ευρωπαίων υπουργών Εσωτερικών την προηγούμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες. Όπως δήλωσε μεταξύ άλλων ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ, «δεν θέλουμε να πεθαίνουν άνθρωποι καθ' οδόν, ούτε στην έρημο ούτε στη Μεσόγειο. Εν τέλει είναι ορθό να δημιουργήσουμε και νόμιμους δρόμους προς την Ευρώπη και όχι μόνο να αποτρέπουμε την ύπαρξη παράνομων οδών».
Πιλοτικό πρόγραμμα κατανομής προσφύγων
«Δεν είναι δυνατόν τα κράτη που υποδέχονται τους περισσότερους πρόσφυγες στη βάση συστήματος ποσόστωσης να υποδέχονται ταυτόχρονα και τους περισσότερους αιτούντες άσυλο», υπογράμμισε ο Δ. Αβραμόπουλος
Η ανάλυση της κατάστασης δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Οι μεταναστευτικές ροές εξαιτίας του συριακού εμφυλίου και της κατάρρευσης των κρατικών δομών στη Λιβύη αυξήθηκαν δραματικά, ωστόσο τα ευρωπαϊκά κράτη εξακολουθούν να ερίζουν εδώ και πολλά χρόνια για το ζήτημα της κατανομής των προσφύγων. Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙΙ καθιστά υπεύθυνο για την υποδοχή των μεταναστών και την εξέταση αιτήσεων χορήγησης ασύλου το εκάστοτε κράτος εισόδου των μεταναστών στην ΕΕ. Χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα διαμαρτύρονται για δυσανάλογα βάρη. Την ίδια ώρα πέντε κράτη, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία, υπογραμμίζουν ότι υποδέχονται είτε σε απόλυτους αριθμούς είτε σε αναλογία με τον πληθυσμό τους τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων.
Η ανάλυση της κατάστασης δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Οι μεταναστευτικές ροές εξαιτίας του συριακού εμφυλίου και της κατάρρευσης των κρατικών δομών στη Λιβύη αυξήθηκαν δραματικά, ωστόσο τα ευρωπαϊκά κράτη εξακολουθούν να ερίζουν εδώ και πολλά χρόνια για το ζήτημα της κατανομής των προσφύγων. Ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙΙ καθιστά υπεύθυνο για την υποδοχή των μεταναστών και την εξέταση αιτήσεων χορήγησης ασύλου το εκάστοτε κράτος εισόδου των μεταναστών στην ΕΕ. Χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα διαμαρτύρονται για δυσανάλογα βάρη. Την ίδια ώρα πέντε κράτη, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία, υπογραμμίζουν ότι υποδέχονται είτε σε απόλυτους αριθμούς είτε σε αναλογία με τον πληθυσμό τους τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων.
Η Κομισιόν, διά του ευρωπαίου επιτρόπου Μετανάστευσης Δημήτρη Αβραμόπουλου εξέφρασε την πρόθεση να υιοθετήσει δοκιμαστικά μία σταθερή κλείδα κατανομής προσφύγων ανάλογα με τον πληθυσμό και την οικονομική ισχύ των κρατών-μελών. Όπως ανακοίνωσε ο κ. Αβραμόπουλος, «δεν είναι δυνατόν τα κράτη που υποδέχονται τους περισσότερους πρόσφυγες στη βάση συστήματος ποσόστωσης να υποδέχονται ταυτόχρονα και τους περισσότερους αιτούντες άσυλο. Αυτό το διάστημα δρομολογούμε ένα πιλοτικό πρόγραμμα, το οποίο θα περιλάβει σύντομα τα περισσότερα κράτη-μέλη. Αυτό πρόκειται να εγγυηθεί μία δίκαιη κατανομή των προσφύγων με ποσόστωση σε ολόκληρη την ΕΕ».
Πάντως, ευρωπαίοι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες εκτιμούν ότι οι συζητήσεις της ΕΕ με κράτη προέλευσης και διέλευσης των μεταναστών αναμένεται να διαρκέσουν πολλά χρόνια μέχρι να προκύψουν τα πρώτα αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
πηγη απο το DW
Bernd Riegert / Άρης Καλτιριμτζής
