Κριτική στην Ελλάδα για το μεταναστευτικό
Η Γερμανία και 6 ακόμη χώρες της ΕΕ επιρρίπτουν στην Ελλάδα ελλιπή προστασία των συνόρων της από την παράνομη μετανάστευση. Οργανώσεις αντιτείνουν ότι η χώρα έχει αφεθεί «μόνη της».
Η εισροή προσφύγων από αραβικές και αφρικανικές χώρες προς την Ελλάδα συνεχίζεται αμείωτη. Τα ‘κέντρα υποδοχής’ της χώρας είναι κάτι παραπάνω από γεμάτα και πολλοί από αυτούς στεγάζονται υπό άθλιες συνθήκες ή ζουν στο δρόμο. Οι ελληνικές Αρχές αδυνατούν να διαχειριστούν το μεταναστευτικό κύμα και οι διαδικασίες υποβολής αιτήσεων χορήγησης ασύλου προχωρούν με αργούς ρυθμούς ή και καθόλου. Πολλοί πρόσφυγες εγκαταλείπουν την Ελλάδα και προσπαθούν να εισέλθουν σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Η εξέλιξη αυτή προκαλεί αντιδράσεις. Την περασμένη Πέμπτη η Γερμανία και άλλες 6 χώρες της ΕΕ (Αυστρία, Ολλανδία, Μ. Βρετανία, Σουηδία, Βέλγιο και Γαλλία) κατηγόρησαν την Ελλάδα για ελλιπείς συνοριακούς ελέγχους. Σε συνάντηση των υπουργών Εσωτερικών της ΕΕ στις Βρυξέλλες αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, ακόμη και τα ενδεχόμενα περιορισμού της ελεύθερης μετακίνησης στο χώρο της Συνθήκης του Σένγκεν, καθώς και η επαναφορά των ελέγχων στα ευρωπαϊκά σύνορα με την Ελλάδα, σε περίπτωση που η τελευταία δεν ανταποκριθεί αποτελεσματικότερα στις υποχρεώσεις της.
Απειλούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα
Η απαίτηση όμως για πιο αυστηρό κλείσιμο των ελληνικών συνόρων θα ισοδυναμούσε με παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς υπό αυτές τις συνθήκες είναι πιθανό να στερηθούν το δικαίωμα του ασύλου πρόσφυγες που δικαιούνται και χρήζουν προστασίας.
Η κοινή πρακτική των χωρών της ΕΕ να συλλαμβάνουν πρόσφυγες σε διεθνή ύδατα και να τους επαναπροωθούν στην πατρίδα τους ή σε χώρες που είναι σε θέση να τους υποδεχθούν, παραβιάζει το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία απαγορεύει την επαναπροώθηση ανθρώπων σε χώρες, όπου διατρέχουν κίνδυνο να υποστούν απάνθρωπη μεταχείριση.
Όπως διευκρινίζει ο Χέντρικ Κρέμερ επιστημονικός σύμβουλος στο Γερμανικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να τηρούν αυτούς τους κανονισμούς και στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και δεν «επιτρέπεται να πουν απλά: ‘δεν μπορείτε να εισέλθετε εδώ’».
Υπέρ ενός φράχτη ο Χανς-Πέτερ Φρίντριχ
Η συνθήκη ‘Δουβλίνο ΙΙ’ προβλέπει ότι υπεύθυνη για την εξέταση του δικαιώματος χορήγησης ασύλου στους πρόσφυγες είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ στην οποία εισέρχονται. Αυτή η ρύθμιση δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε χώρες, όπως η Ελλάδα, που έχει ακτές και είναι ευκολότερα προσβάσιμη, με αποτέλεσμα να εισέρχονται σε αυτήν αισθητά περισσότεροι αιτούντες άσυλο συγκριτικά με τα κράτη στο εσωτερικό της ΕΕ.Ο κ. Κρέμερ πρότεινε να «διαμοιράζονται οι αιτούντες άσυλο εντός της ΕΕ και να μειωθεί το ‘βάρος’ για τις παράκτιες χώρες της ΕΕ», κάτι που θα απαιτούσε όμως την αναθεώρηση του ‘Δουβλίνο ΙΙ’.
Ο Χανς-Πέτερ Φρίντριχ ασκώντας κριτική στην ελληνική πλευρά, τάχθηκε υπέρ της τοποθέτησης ενός φράχτη στα σύνορα με την Τουρκία. Ο Γερμανός υπουργός συμφώνησε με την υπογραφή μίας συνθήκης επαναπροώθησης των μεταναστών ανάμεσα στην Τουρκία και την ΕΕ, όμως υπογράμμισε: «Δηλώνω ξεκάθαρα, από γερμανική σκοπιά -το ίδιο πιστεύω ότι ισχύει και για την Αυστρία- ότι η ιδέα για μία γενική διευκόλυνση χορήγησης βίζα έναντι της Τουρκίας φυσικά και δε μας εξυπηρετεί».
Ο Καρλ Κουπ από την οργάνωση Pro Asyl θεωρεί απαραίτητο να επιδειχθεί περισσότερη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών της ΕΕ. Σύμφωνα με τον ίδιο μάλιστα, Ελλάδα αφήνεται να διαχειριστεί τελείως μόνη το μεγάλο κύμα των προσφύγων. Ο κ. Κουπ κρίνει σκόπιμη τη δημιουργία ενός κοινού συστήματος προστασίας στην Ευρώπη «με αξιοπρεπείς όρους υποδοχής των μεταναστών, οι οποίοι θα πρέπει να διαμορφωθούν δεσμευτικά, με τέτοιο τρόπο ώστε να μη διαφέρουν τουλάχιστον σε ολόκληρη την Ευρώπη».
πηγη : DW
Beatrix Beuthner / Άρης Καλτιριμτζής
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
Στα ελληνοτουρκικά σύνορα του Έβρου
Η Αυστριακή υπ. Εσωτερικών Γιοχάνα Μικλ-Λάιτνερ, σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Γερμανό ομόλογό της Χανς-Πέτερ Φρίντριχ, χαρακτήρισε την Ελλάδα «ανοιχτή σαν πόρτα αχυρώνα» και υπογράμμισε: «Εντοπίζουμε πολύ μικρή δραστηριοποίηση, αποτελεσματικότητα και δύναμη επιβολής εκ μέρους της Ελλάδας. Γι’ αυτό ασκείται πολιτική πίεση όλων των κρατών-μελών της ΕΕ, ώστε η Ελληνική Υπηρεσία Ασύλου να ξεκινήσει τη δουλειά της».Η απαίτηση όμως για πιο αυστηρό κλείσιμο των ελληνικών συνόρων θα ισοδυναμούσε με παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς υπό αυτές τις συνθήκες είναι πιθανό να στερηθούν το δικαίωμα του ασύλου πρόσφυγες που δικαιούνται και χρήζουν προστασίας.
Η κοινή πρακτική των χωρών της ΕΕ να συλλαμβάνουν πρόσφυγες σε διεθνή ύδατα και να τους επαναπροωθούν στην πατρίδα τους ή σε χώρες που είναι σε θέση να τους υποδεχθούν, παραβιάζει το άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία απαγορεύει την επαναπροώθηση ανθρώπων σε χώρες, όπου διατρέχουν κίνδυνο να υποστούν απάνθρωπη μεταχείριση.
Όπως διευκρινίζει ο Χέντρικ Κρέμερ επιστημονικός σύμβουλος στο Γερμανικό Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να τηρούν αυτούς τους κανονισμούς και στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και δεν «επιτρέπεται να πουν απλά: ‘δεν μπορείτε να εισέλθετε εδώ’».
Υπέρ ενός φράχτη ο Χανς-Πέτερ Φρίντριχ
Η συνθήκη ‘Δουβλίνο ΙΙ’ προβλέπει ότι υπεύθυνη για την εξέταση του δικαιώματος χορήγησης ασύλου στους πρόσφυγες είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ στην οποία εισέρχονται. Αυτή η ρύθμιση δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε χώρες, όπως η Ελλάδα, που έχει ακτές και είναι ευκολότερα προσβάσιμη, με αποτέλεσμα να εισέρχονται σε αυτήν αισθητά περισσότεροι αιτούντες άσυλο συγκριτικά με τα κράτη στο εσωτερικό της ΕΕ.
Ο Χανς-Πέτερ Φρίντριχ ασκώντας κριτική στην ελληνική πλευρά, τάχθηκε υπέρ της τοποθέτησης ενός φράχτη στα σύνορα με την Τουρκία. Ο Γερμανός υπουργός συμφώνησε με την υπογραφή μίας συνθήκης επαναπροώθησης των μεταναστών ανάμεσα στην Τουρκία και την ΕΕ, όμως υπογράμμισε: «Δηλώνω ξεκάθαρα, από γερμανική σκοπιά -το ίδιο πιστεύω ότι ισχύει και για την Αυστρία- ότι η ιδέα για μία γενική διευκόλυνση χορήγησης βίζα έναντι της Τουρκίας φυσικά και δε μας εξυπηρετεί».
Ο Καρλ Κουπ από την οργάνωση Pro Asyl θεωρεί απαραίτητο να επιδειχθεί περισσότερη αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών της ΕΕ. Σύμφωνα με τον ίδιο μάλιστα, Ελλάδα αφήνεται να διαχειριστεί τελείως μόνη το μεγάλο κύμα των προσφύγων. Ο κ. Κουπ κρίνει σκόπιμη τη δημιουργία ενός κοινού συστήματος προστασίας στην Ευρώπη «με αξιοπρεπείς όρους υποδοχής των μεταναστών, οι οποίοι θα πρέπει να διαμορφωθούν δεσμευτικά, με τέτοιο τρόπο ώστε να μη διαφέρουν τουλάχιστον σε ολόκληρη την Ευρώπη».
πηγη : DW
Beatrix Beuthner / Άρης Καλτιριμτζής
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
